Dungeon of the Endless

Την γαλλική Amplitude τη θαυμάσαμε στο εξαιρετικό strategy Endless Legend, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ένα (ελαφρώς μεγαλύτερο) review σε αυτή τη σελίδα. Προυπήρχε ένα διαστημικό strategy με τίτλο Endless Space, έτσι το Dungeon of the Endless που παρουσιάζουμε εδώ, ολοκληρώνει

To Dungeon of the Endless ακολουθεί τα βήματα μιας ομάδας διαστημικών ναυαγών, σε ολοένα και πιο δύσκολους χάρτες επιβίωσης. Πάντα ξεκινάτε στο δωμάτιο όπου βρίσκεται ο κρύσταλλος επιβίωσης με έναν ήρωα. Σκοπός σας είναι να βρείτε την έξοδο από τον διαστημικό σταθμό, η οποία είναι τυχαία τοποθετημένη σε έναν εντελώς random-generated χάρτη. Κάθε φορά που ανοίγετε μια πόρτα για να ανοίξετε το επόμενο δωμάτιο, περνάει ένας γύρος, κάτι που ανανεώνει τα αποθέματά σας σε τρόφιμα, ενέργεια, research και dust (η νομισματική μονάδα του παιχνιδιού). Όσο εξερευνείτε τον χάρτη φυσικά, βρίσκετε τέρατα, άλλους ήρωες, έμπορους, NPCs, ερευνητικούς σταθμούς, κτλ. Οι μάχες με τα τέρατα είναι αυτόματες: αν ένας ήρωας βρεθεί στο ίδιο δωμάτιο με κάποιον εχθρό, επιτίθεται μόνος του στα τέρατα μέχρι κάποιος να σκοτωθεί ή μέχρι να τον μετακινήσετε.

Το strategy κομμάτι έχει ως εξής: κάθε δωμάτιο έχει μικρά και μεγάλα slots όπου μπορείτε να χτίσετε ή resource stations (που αυξάνουν τις πρώτες ύλες σας) ή αμυντικά modules που επιτίθενται στα τέρατα με διάφορους τρόπους. Για να λειτουργήσει βέβαια ένα δωμάτιο, θα πρέπει να του έχετε δώσει ενέργεια η οποία πληρώνεται με Dust. Το ενδιαφέρον είναι ότι τα τέρατα εμφανίζονται μόνο στα «σκοτεινά» δωμάτια που δεν έχουν ρεύμα, κάτι που δίνει ένα άλλο πλέγμα τακτικής, σχετικά με την επιλογή των δωματίων που συντηρείτε. Όταν βρείτε την έξοδο, ο μηχανισμός απόδρασης είναι λίγο… άκομψος. Πρέπει να επιστρέψετε στο πρώτο δωμάτιο, να σηκώσετε με ένα από τα μέλη της ομάδας τον κρύσταλλο και να οδηγήσετε όλη την ομάδα στο δωμάτιο με την έξοδο. Σε αυτό το σημείο, τα τέρατα θα κάνουν συνέχεια spawn μέχρι να περάσετε την πίστα ή να σκοτωθούν οι ήρωές σας. Η ροή είναι λίγο άκομψη, γιατί ουσιαστική πηγαίνετε «κόντρα» στην εισροή των τεράτων που είναι ολοένα και αυξανόμενη, χωρίς να τελειώνει ποτέ.

Το ύφος των γραφικών είναι ολοκληρωτικά τύπου pixel-art για να συμβαδίσει με την old-school χροιά του τίτλου (καθαρά θέμα γούστου αν θα σας αρέσει), η μουσική είναι χαριτωμένη, οι ήρωες έχουν τα δικά τους abilities, inventories, κ.λπ., υπάρχουν αρκετά unlockables και διαφορετικά είδη πιστών και γενικά το Dungeon of the Endless έχει έναν ανάλαφρο, χιουμοριστικό χαρακτήρα… αλλά δυστυχώς το «πάντρεμα» του tower defense με του dungeon crawl, απλά δεν πείθει. Μεμονωμένα κάθε «κομμάτι» είναι μέτριο και ο συνδυασμός και των δύο σε ένα, απλά δεν βελτιώνει την τελική εμπειρία. Σε συνδυασμό με δύο εκκεντρικά, ακραία επίπεδα δυσκολίας (το Easy είναι αρκετά ζόρικο και το Too Easy είναι όντως πανεύκολο), το Dungeon of the Endless είναι ένα ιδιαίτερο πείραμα που οι περισσότεροι δεν θα «πιάσουν». H Amplitude σίγουρα είχε καλές προθέσεις και καλά έκανε και ακολούθησε το όραμά της, αφού έχει φτιάξει ένα παιχνίδι που ξεχειλίζει από μεράκι και προσοχή στη λεπτομέρεια… αλλά ακόμα και τα 13 EUR που κοστίζει αυτή τη στιγμή στο Steam δεν νομίζω ότι αποτελούν ιδανική επένδυση, ειδικά αυτή την εποχή.

The post Dungeon of the Endless appeared first on gameslife.