Όλοι θέλουν να γευτούν ένα κομμάτι από τη «φεγγαρόπιτα!»

Ο ανταγωνισμός μεταξύ Ινδίας, Ρωσίας, Ευρώπης, ΗΠΑ και Κίνας στην εξόρυξη νερού, ηλίου (αέριο) και μετάλλων από το σεληνιακό υπέδαφος αποτιμάται σε 1000 τρισεκατομμύρια δολάρια τουλάχιστον!

Πάνω από μισός αιώνας έχει περάσει από τότε που ο John F. Kennedy εκφώνησε την εμβληματική ομιλία του: “We choose to go to the Moon” (Επιλέγουμε να πάμε στο φεγγάρι) στο Πανεπιστήμιο Rice.

Αυτό που ακολούθησε ήταν ένας τιτάνιος αγώνας στο Διάστημα που γοήτευσε τον κόσμο βλέποντας τις

ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση να παλεύουν για να γίνουν η πρώτη χώρα που τοποθέτησε τον άνθρωπο σε έναν άλλο κόσμο.

Έξι δεκαετίες μπροστά και η ιστορία αρχίζει να επαναλαμβάνεται με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά υπάρχουν περισσότερα έθνη που εμπλέκονται και ότι το κίνητρο έχει αλλάξει. Αντί να είναι προτεραιότητα η εθνική υπερηφάνεια και η επίδειξη τεχνολογικής ανωτερότητας, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται τώρα για τους πολύτιμους πόρους της Σελήνης και για το πώς να τους εξορύξουν.

Από τα σπάνια γήινα μέταλλα που χρησιμοποιούνται σε smartphones μέχρι το αέριο ήλιο που θα μπορούσε ίσως να παρέχει μια ανεκτίμητη πηγή ενέργειας, η σεληνιακή επιφάνεια αποτελεί μια μελλοντική πηγή ανυπολόγιστου πλούτου (αξίας τετράκις
εκατομμυρίων δολαρίων)

Και αυτό περιλαμβάνει το H20

Οι εναποθέσεις πάγου που είναι διάσπαρτες στον νότιο πόλο της Σελήνης και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο ως πόσιμο νερό για τους μελλοντικούς κατοίκους της, αλλά επίσης και ως καύσιμο και στην αναπνοή αν διασπαστεί το νερό που περιέχουν σε υδρογόνο και οξυγόνο αντίστοιχα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η NASA πρότεινε μια σειρά από θέσεις προσγείωσης γύρω τους στο νέο της πρόγραμμα Artemis, το οποίο στοχεύει να ξανανεβάσει τους ανθρώπους στο φεγγάρι μέχρι το 2025.

Την ίδια ώρα, η Ινδία μόλις προσγείωσε το διαστημικό αεροσκάφος της Chandrayaan-3 κοντά στον κρατήρα Manzinus στον νότιο πόλο, ενώ η Ρωσία ήλπιζε να εξερευνήσει μια παρόμοια τοποθεσία κοντά στον κρατήρα Boguslavsky πριν συντριβεί το Luna-25 νωρίτερα αυτό το μήνα.

Εν τω μεταξύ, η Κίνα σχεδιάζει να στείλει τους αστροναύτες της στη σεληνιακή επιφάνεια έως το 2030 και έχει εντοπίσει μια σειρά από παρόμοιες τοποθεσίες προσγείωσης με αυτές της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, προκαλώντας φόβους για πιθανή σύγκρουση.

Μάλιστα, μία από τις ανησυχίες που εξέφρασε ο επικεφαλής της NASA, Μπιλ Νέλσον είναι ότι το Πεκίνο θα μπορούσε να αρχίσει να καταλαμβάνει σεληνιακό έδαφος υπό το πρόσχημα της επιστημονικής έρευνας.

Η Κίνα το απέρριψε αυτό, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει ένας αρκετά μεγάλος βαθμός ανησυχίας μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με το πώς θα επιτηρηθούν οι πόροι της Σελήνης.

Προηγούμενες προσπάθειες διακυβέρνησής της, συμπεριλαμβανομένης της Συμφωνίας για τη Σελήνη του 1979, απέτυχαν να εξασφαλίσουν διεθνή συναίνεση, αφού δεν την υπέγραψαν ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα.

Nasa

Τι ακριβώς όμως ψάχνουν αυτά τα έθνη, αλλά και μια σειρά από ιδιωτικές εταιρείες να βρουν και εξορύξουν στο φεγγάρι;

Νερό

Για αρχή, χάρη στην ανάλυση του Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) της NASA, οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι σεληνικοί πόλοι περιέχουν πάνω από 600 δισεκατομμύρια κιλά νερού σε μορφή πάγου, αρκετά για να γεμίσουν τουλάχιστον 240.000 πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο κυβικά χιλιόμετρα νερού στη Γη, μπορεί να φαίνεται παράξενο να πιστεύουμε ότι το νερό στη Σελήνη είναι ιδιαίτερα περιζήτητο. Ωστόσο, ο λόγος που θεωρείται ένας σχεδόν ανεκτίμητος πόρος είναι αυτό που θα μπορούσε να σημαίνει για το μέλλον του πολιτισμού μας: τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε πλανήτες πέρα από τον δικό μας.

Είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθεί νερό από τη Γη στο διάστημα λόγω του βάρους του, με το κόστος της ανατίναξης ενός κυβικού μέτρου από αυτό σε χαμηλή τροχιά της Γης να φτάνει στο υπέρογκο 1 εκατομμύριο ευρώ!

Επομένως η πρόσβαση σε νερό που βρίσκεται ήδη στο διάστημα θα ήταν ανεκτίμητη, και όχι μόνο για να πίνουν και να πλένονται οι αστροναύτες. Καθώς το μόριο του νερού (H 2 0) αποτελείται από δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου έχει τη
δυνατότητα παραγωγής πυραυλικού καυσίμου. Αυτό το καύσιμο πυραύλων θα μπορούσε στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση ενός διαστημόπλοιου με ανθρώπινο πλήρωμα από το φεγγάρι στον Άρη και πέρα από αυτόν.

Μέταλλα

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρχει μια σειρά από μέταλλα σπάνιων γαιών κρυμμένα στους ψυχρούς σκοτεινούς κρατήρες του νότιου πόλου του φεγγαριού, όπως είναι οι Shackleton, Shoemaker, de Gerlache και Haworth.

Αυτά τα μέταλλα είναι ζωτικής σημασίας για τις αναδυόμενες τεχνολογίες, καθώς και για χρήση σε smartphone, υπολογιστές, μπαταρίες υβριδικών αυτοκινήτων και ιατρικό εξοπλισμό. Μεταξύ των σπάνιων μετάλλων που οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες στο φεγγάρι είναι το σκάνδιο και το ύττριο, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε κινητήρες οχημάτων, για την κατασκευή γυαλιού, κεραμικών, ηλεκτρονικών συσκευών και συστημάτων ραντάρ.

Άλλοι ορυκτοί πόροι περιλαμβάνουν βασάλτη, σίδηρο, χαλαζία και πυρίτιο, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν π.χ. για ηλιακά πάνελ στη Γη, ενώ τα πολύτιμα μέταλλα για ηλεκτρονικά περιλαμβάνουν πλατίνα, παλλάδιο και ρόδιο. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ακόμη και μετάλλευμα τιτανίου που είναι δέκα φορές πιο πλούσιο από αυτό που βρίσκεται στη Γη.

Ήλιον

Η πυρηνική σύντηξη έχει προταθεί ως πιθανή «καθαρή» εναλλακτική λύση έναντι των ορυκτών καυσίμων στη Γη και θεωρείται το «Ιερό Δισκοπότηρο» της ενέργειας, με τους επιστήμονες να ελπίζουν να μιμηθούν τον τρόπο με τον οποίο ο ήλιος δημιουργεί ενέργεια μετατρέποντας το υδρογόνο σε αέριο ήλιο.

Ένας τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι η λήψη ενός σπάνιου τύπου υδρογόνου (που ονομάζεται δευτέριο), το οποίο μπορεί να εξαχθεί από το θαλασσινό νερό, με έναν ακόμη πιο σπάνιο τύπο ηλίου που είναι γνωστό ως ήλιο-3. Το τελευταίο είναι εξαιρετικά σπάνιο στη Γη, αλλά σε ορισμένα μέρη του φεγγαριού, συμπεριλαμβανομένης της Θάλασσας της Ηρεμίας συναντώνται συγκεντρώσεις ηλίου-3 σε σημαντικές ποσότητες (20 μέρη/δισεκατομμύριο) στο επιφανειακό υλικό.

Το αέριο εναποτίθεται εκεί από τον ηλιακό άνεμο επειδή το φεγγάρι δεν έχει ατμόσφαιρα για προστασία. Το ισότοπο είναι χρήσιμο ως εναλλακτική λύση του ουρανίου για πυρηνικούς σταθμούς, επειδή δεν είναι ραδιενεργό.

Υπολογίζεται ότι υπάρχει ήλιο-3 αξίας περίπου 1,2 τετράκις δισεκατομμυρίων στερλινών (1,5 τετράδις δολάρια) στο φεγγάρι. Ωστόσο, παρά τον ενθουσιασμό, δεν λείπουν οι αμφιβολίες όπως του καθηγητή Ian Crawford, του Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ο οποίος είπε στη MailOnline ότι «δεν μπορούμε να ξέρουμε αν το ήλιο θα είναι οικονομικό ως πηγή ενέργειας για τη Γη», παρά τη γοητεία τέτοιων πλούσιων κοιτασμάτων.

Nasa

Ποιος θα φτάσει πρώτος;

Υπολογίζεται σήμερα ότι έχουν προγραμματιστεί περισσότερες από 400 εθνικές και ιδιωτικές αποστολές στη Σελήνη στο χρονικό διάστημα μεταξύ 2022 και 2032, αριθμός που υπερβαίνει την αντίστοιχη πρόβλεψη για 250 αποστολές στην ίδια περίοδο μόλις πριν από ένα χρόνο.

Αυτή η πρόβλεψη περιαμβάνει τουλάχιστον έξι χώρες –μεταξύ αυτών την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα– καθώς και μια σειρά από ιδιωτικές εταιρείες. Πολλά από αυτές τις αποστολές περιλαμβάνουν φιλόδοξα σχέδια για μόνιμες σεληνιακές βάσεις και για έναρξη εκμετάλλευσης των πόρων του φυσικού μας δορυφόρου.

Το ερώτημα ποιος θα φτάσει πρώτος εκεί, τι θα εντοπίσει και αν αυτό που θα βρει μπορεί να εξαχθεί, μένει να φανεί.

Η πρώτη αποστολή προσελήνωσης Artemis της NASA έχει προγραμματιστεί για το 2025, ενώ η Κίνα ελπίζει να στείλει τους αστροναύτες της στη σεληνιακή επιφάνεια μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Οι ιδιωτικές εταιρείες δεν θα μείνουν πολύ πίσω, ενώ η
Ρωσία, η Ινδία και η Ιαπωνία περιμένουν με «αναμμένες τις μηχανές».

Αυτό που είναι ξεκάθαρο, ωστόσο, είναι ότι όταν πρόκειται για τον διαμοιρασμό του μεγάλου πλούτου της Σελήνης και για τη διεκδίκηση περιοχών ενδιαφέροντος, τα πράγματα πιθανό να γίνουν πολύ πιο άσχημα και πολύ πιο περίπλοκα.

«Η κυρίαρχη δύναμη θα είναι σε θέση να εμποδίσει τις φιλοδοξίες των άλλων καταλαμβάνοντας εδάφη στη σελήνη και προσπαθώντας να την επιτηρήσει», γράφει ο συγγραφέας Tim Marshall στο βιβλίο του με τίτλο: “The Future of Geography” για την πολιτική στο διάστημα.

«Οι πρώτοι που θα επικρατήσουν θα είναι και οι πρώτοι που θα αποκτήσουν πρόσβαση στον πιθανό πλούτο του φεγγαριού».

*Με στοιχεία από τη dailymail

#ΙΝΔΙΑ #ΡΩΣΙΑ #ΕΥΡΩΠΗ #ΗΠΑ #ΚΙΝΑ #ΣΕΛΗΝΗ #ΕΞΟΡΥΞΗ