Η θλιβερή εμφάνιση του Αντώνη Σαμαρά!

Με τις ιστορίες της Μεταπολίτευσης τα έμπλεξε ο πρώην πρωθυπουργός στο συνέδριο της «Καθημερινής»

Αναγνώστης της «δημοκρατίας» και -κατά δήλωσή του- «παλιός σαμαρικός» τηλεφώνησε στην εφημερίδα για να σχολιάσει την εμφάνιση του πρώην πρωθυπουργού στο συνέδριο της «Καθημερινής» με θέμα τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης.

«Πώς σας φάνηκε λοιπόν ο παλιός σας φίλος;» τον ρωτήσαμε, με διάθεση τρολαρίσματος. «Πρώτα απ’ όλα», μας είπε, «ο Σαμαράς,

σε αντίθεση με τον Καραμανλή, που αρνήθηκε ευγενικά την πρόσκληση, την πάτησε και εμφανίστηκε σαν απόμαχος της πολιτικής ζωής. Πήγε να αφηγηθεί ωραίες ιστορίες από το παρελθόν. Διέψευσε και τον εαυτό του, που, όταν προ διετίας ανακοίνωσε ότι συγκροτεί ίδρυμα, τόνιζε ότι παραμένει ενεργός πολιτικά». Τον διακόψαμε, σχολιάζοντας ότι «κάποτε πρέπει να φροντίσει και την υστεροφημία του», αλλά ο «παλιός σαμαρικός» ήταν ανένδοτος.

Ταύτιση

«Είναι δυνατόν να χτίσεις υστεροφημία», συνέχισε, «όταν εμφανίζεσαι “πακέτο” με κάθε άλλον πρώην και υπογραμμίζεις συνεχώς ότι έκανες τα πάντα ως πρωθυπουργός μαζί με τον Βαγγέλη Βενιζέλο; Οταν ταυτίζεσαι εθελοντικά με οποιονδήποτε άλλον, που δεν λες ότι σπάει και ρεκόρ δημοτικότητας, το έχασες το παιχνίδι της υστεροφημίας. Αντίθετα, ο Ράλλης εξέδωσε μόνος τις “Ωρες Ευθύνης” του και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατάφερε, με μαεστρία, να μη θυμάται σχεδόν κανείς την αποστασία του 1965, το Μακεδονικό, το σκάνδαλο ΑΓΕΤ και τη στήριξή του στην πρωθυπουργία Σημίτη. Για να μην μπούμε σε συγκρίσεις με το θεμελιωμένο, με έγγραφα και άλλες πρωτογενείς πηγές, 12τομο “Αρχείο του Κωνσταντίνου Καραμανλή”».

Μπήκαμε στον πειρασμό να ξανατρολάρουμε τον συνομιλητή μας, λέγοντας «μα και ο Σαμαράς δεν ετοιμάζει 12τομο, αλλά επιβεβαίωσε ότι γράφει ακόμα το βιβλίο, που μας λέει εδώ και 7-8 χρόνια ότι θα εκδώσει». Η απάντηση ήταν απόλυτη: «Καλύτερα να προσέξει, γιατί με βάση όσα ήδη είπε στο συνέδριο κινδυνεύει να είναι διάτρητο και στα μεγάλα και στα μικρά. Στα μεγάλα, δεν περνά το παραμύθι ότι ο Σαμαράς έβγαζε την Ελλάδα από το Μνημόνιο και ότι οι ξένοι τον κρέμασαν μόνον για 900.000.000 ευρώ. Τον Δεκέμβριο του 2014, το λεγόμενο “e-mail Χαρδούβελη” (που απορρίφθηκε από την τρόικα) δεν ήταν για να βγούμε από το Μνημόνιο, αλλά για να ληφθούν επιπλέον μέτρα, μήπως και πάρουμε άλλη μία δόση χρηματοδότησης.

Ο Χαρδούβελης έχει πει την αλήθεια, δηλώνοντας το 2017 -σας διαβάζω κατά λέξη- τα εξής: “Τα δικά μας μέτρα ήταν αύξηση της φορολογίας στα ξενοδοχεία ύψους 350.000.000 ευρώ, πάγωμα συντάξεων για τριετία και κάτι ψιλά 1 δισ. ευρώ, ενώ μπορεί να είχαμε και τον Ιούνιο του 2015 επιπρόσθετα μέτρα ύψους 0,5 δισ. ευρώ”. Επομένως, πώς βγαίναμε από το Μνημόνιο;»

Ρωτήσαμε και πάλι: «Κανένα άλλο από τα μεγάλα θέματα θα μας πείτε;» Ο «παλιός σαμαρικός» απάντησε «ε, μη με ειρωνεύεστε τώρα! Εσείς, στη “δημοκρατία”, πρέπει να θυμάστε καλύτερα ότι, όταν τον Αύγουστο του 2012 είχατε πρωτοσέλιδο ότι πήγε χάλια η συνάντησή του με την καγκελάριο Μέρκελ, ο Σαμαράς σάς εξύβριζε και ισχυριζόταν ότι όλα ήταν τέλεια. Προχθές, στο συνέδριο, ομολόγησε ότι του πρότεινε έξοδο από το ευρώ. Πού να μάθετε και τους διαλόγους τους», πρόσθεσε, «τον Σεπτέμβριο του 2014»…

Ψέματα

Επειδή η συζήτηση κράταγε για πολύ, προβοκάραμε τον συνομιλητή μας, λέγοντας «ε, τουλάχιστον ο Σαμαράς, στα μικρά για το βιβλίο, θα είναι καλύτερος, αφού λέει ωραίες ιστορίες και παραλειπόμενα». Μας απάντησε απογοητευμένος «μπα, και εδώ προβλήματα βλέπω. Είπε στο συνέδριο ότι, τον Ιούλιο του 1990, συνάντησε τον Ανδρέα Παπανδρέου και ότι μόλις είχε επιστρέψει από την εγχείρηση καρδιάς, ενώ αυτό (με το γνωστό νεύμα στη Μιμή) είχε συμβεί τον Οκτώβριο του 1988. Είπε ακόμα ότι, μετά τη φαινομενικά άψογη συνάντηση με τον Ανδρέα στη Βουλή, πήγε απέναντι, στο υπουργείο Εξωτερικών, και ο πρέσβης Μανώλης Καλαμίδας τού έβαλε να ακούσει σε ένα τρανζιστοράκι τις απροσδόκητα σκληρές δηλώσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Πώς έγινε αυτό, αφού τον μακαρίτη τον Καλαμίδα τον γνώρισε και άρχισαν να συνεργάζονται έναν χρόνο αργότερα, τον Μάιο του 1991;».

Σε αυτό το σημείο, επειδή διαπιστώσαμε ότι η συνδιάλεξη με τον «παλιό σαμαρικό» θα κρατούσε κάνα δίωρο, τον ευχαριστήσαμε ευγενικά, προσδοκώντας περισσότερα, όποτε εκδοθεί το πόνημα Σαμαρά.