Ως αλλαγή σκηνικών

Η εξουσία συμβαδίζει με την έπαρση. Ο λαός, όταν αναφέρεται στην έπαρση, περιφράζει και αναπαριστά με εικόνα, ψήλωσε, λέει, ο νους του!

Η έπαρση κι η αλαζονεία, αντάμα, έχουν προκαλέσει στην ζωή και στην κοινωνία, στην διοίκηση και την πολιτική, στην ιστορία εν τέλει, έχουν προκαλέσει επανειλημμένα με υβριστικές συμπεριφορές.

Είναι φανερόν ότι αναφέρομαι στην Ύβρι, όπως την προσέλαβαν, την ανέλυσαν και μας την δίδαξαν εν τραγωδίαις οι Έλληνες!

Πρόδρομοι της ψυχολογίας οι Έλληνες, ανιχνευτές της ψυχής, τολμηροί

στην κάθοδο μέχρι τις Πύλες του Άδη, στα σκοτεινά της ανθρώπινης ύπαρξης κατελθόντες, διέγνωσαν πώς η Ύβρις, τέκνο της αλαζονείας και κορύφωση της οίησης, εξελίσσεται σε Άτη, ο άνθρωπος της έπαρσης, της Ύβρεως, τυφλώνεται , χάνει την ψύχραιμη επαφή με την πραγματικότητα, η λογική υποχωρεί, ο νους σκοτίζεται, ο άνθρωπος μαίνεται, η Άτη, τον κυριεύει, του έχει στερήσει την καθαρή ματιά, που έχει αφαιρέσει τον καθαρό νου, πράγματα και πράξεις αλλόκοτες ενεργεί, τά ‘χασε, λέει ο Λαός, κι έπεται, απαρέγκλιτα, ως αναπόφευκτη συνέπεια , η Νέμεση, που οδηγεί στην Τίση!

Τούτη η Νέμεση! Η Νέμεσις ως τιμωρία!

Η Νέμεσις ως θεϊκή επιβολή στον προπέτη άνθρωπο που περιφρονεί, που απαξιώνει τον ηθικό νόμο, που αλαζονικά υπερβαίνει τα όρια!

Κι είναι πρώτος ο γέρο Όμηρος, πρώτος αυτός στον κόσμο, που τούτες τις ευαίσθητες ψυχογραφικές και ψυχολογικές παρατηρήσεις των Ελλήνων τις χαράσσει επί διφθέρας, κτήμα ες αεί των ανθρώπων, κι άς μην βάζουμε μυαλό, κι ας τα ίδια και τα ίδια, του κύκλου τα γυρίσματα, μας γυροφέρνουν στην ζωή!

Κι όσο είναι αρχαίες αυτές οι παρατηρήσεις, τόσο είναι σύγχρονες, η φύσις των ανθρώπων, κατά πως διαπιστώνει ο Θουκυδίδης, η αυτή εί, ίδια κι απαράλλαχτη η φύση των ανθρώπων, ίδια και τα πάθη και τα μίση, ίδια και τα θανάσιμα αμαρτήματα, ίδια κι η αλαζονεία, η προπέτεια, η έπαρση, η υπερηφάνεια, κι η Άτη που θόλωσε τον νου του Αγαμέμνονα, και παρ’ ολίγον να συντριβή το στράτευμα των Αχαιών μπροστά στα τείχη της Τροίας, ίδια η μανία που προκαλεί και η τύφλωση!

Κι είναι βασίλεια κι αυτοκρατορίες, κράτη ισχυρά με πολιτισμούς, κι είναι οι Ασσύριοι και οι Μήδοι, είναι οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες, είναι οι Ρωμαίοι κι οι Μογγόλοι, είναι οι Οθωμανοί κι οι Μαμελούκοι, οι Άραβες και οι Αυστροούγγροι, οι Εγγλέζοι κι οι Σπανιόλοι, Αυτοκρατορίες και Αυτοκράτορες, που μέσα στου κύκλου τα γυρίσματα, στου καιρού τον τροχό που ανεβοκατεβαίνει, είναι Βασίλεια και Βασιλείς, Σουλτάνοι και Άρχοντες, Δούκες και Κόμητες, Ναύαρχοι και Πασάδες, που κυριεύτηκαν από την Ύβρη, που τους στράβωσε η Άτη, που τιμωρήθηκαν από την αγριάδα της Νέμεσης, που αντιμετώπισαν την Τίση!

Α, ναι! Και τότες μα και τώρα ! Κι είναι σαφές πως τούτη η κουλτούρα η Woke Culture, κουλτούρα προπέτειας είναι, είναι ηλίου φαεινότερον πώς τούτη η Ύβρις, θολωμένη από την Άτη, Culture οίησης, Culture έπαρσης, Culture πρόκλησης εκτός των ορίων, δεν είναι παρά μιά πρόκληση χαύνωσης, μιά θεωρία αποσάθρωσης, θεωρία κατεδάφισης μιάς ακόμη Αυτοκρατορίας, στο διάβα των αιώνων, μιάς Αυτοκρατορίας, της Αμερικάνικης θέλετε, του Δυτικού κόσμου προτιμάτε, μιάς πρόκλησης που αυτοκαυχάται

πώς είναι προοδευτική, τόσον προοδευτική, που επιδιώκει το πισωγύρισμα χιλιετίες πίσω, μιάς θεωρίας δικαιωμάτων, χωρίς αρχές κι αξίες, μιάς πρόκλησης που ήδη εισπράττει τα επίχειρα

από την Νέμεση, μιάς θεωρίας που ήδη οδηγεί σε αυτοκτονίες Λαούς και Χώρες, μα οι επηρμένοι, οφθαλμούς έχουσι και ουκ όψονται, τυφλωμένοι από την Άτη, την αγριότητα των συνεπειών της Νέμεσης δεν αντιλαμβάνονται!

Πολιτικοί, τι να φταίν κι οι εκπρόσωποι, έρημοι κι απρόσωποι, και Ακαδημαϊκοί, Οικονομικοί και Επιχειρηματικοί, Εκκλησιαστικοί και λοιποί, η φύσις των ανθρώπων η αυτή εί, τα πάθη τα αχαλίνωτα τα ίδια, κι ο Όλεθρος, της Νέμεσης παραγιός, καραδοκεί, στη γωνία!

Κι ύστερα; Μα, καθώς, κι ο Όμηρος μας προϊδέασε, κι ύστερα οι ποιητές μας, οι μέγιστοι, κι ο Αισχύλος κι ο Σοφοκλής, κι ο Ευριπίδης σίγουρα, της έπαρσης, η τύφλωση έπεται, της χαύνωσης συνέπεια η αποσάθρωση, της αποσάρθρωσης κατάληξη η πτώση, η καταστροφή της Αυτοκρατορίας!

Μπροστά στα μάτια μας! Κι άς παρελαύνουν!

Επαιρόμενοι! Στη γωνιά, ο όλεθρος, της Νέμεσης παραγιός!

Στη γωνία, την μοίρα των προηγούμενων αυτοκρατοριών, ως αλλαγή σκηνικών, κατεργάζεται!

Πηγή: Κιβωτός της Ορθοδοξίας

The post Ως αλλαγή σκηνικών appeared first on Dogma.