Απάντηση στη συνέντευξη Αντωνιάδη από έναν πολίτη

Με μεγάλο σεβασμό και ταπεινά παρακολούθησα έκπληκτος την συνέντευξη του Επίτιμου Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Ναυτικού κύριου Αντώνη Αντωνιάδη σε γνωστό στρατιωτικό site,που αποτελεί έναν  xώρο ακέραιο,αιρετικό φιλοξενώντας,  όλες τις απόψεις τιμώντας πραγματικά και όχι στα λόγια την δημοκρατική οδό που, για ευνόητους λόγους δεν θα αναφέρω ,για να μην θεωρηθεί διαφήμιση.

Γράφει ο

Χρήστος Δεγγεστίνος

Ομολογώ πως την είδα ξανά και ξανά για να εμπεδώσω ότι  οι απόψεις που εκφράστηκαν δεν προέρχονται από έναν φιλελεύθερο προοδευτικό πολιτικό ,αλλά από έναν στρατιωτικό

θα προσπαθήσω με σεβασμό και λεπτότητα να σχολιάσω κάποια στοιχεία του διαλόγου ,προσεγγίζοντας το θέμα ακριβώς στην πιο βαρυσήμαντη πρόταση, που ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά μου και δεν ήταν άλλη από εκείνη στην οποία ο κύριος Αντωνιάδης αναφέρθηκε στο κοινό  αίσθημα.Χωρίς μαθήματα νομικής και διάθεση στοχοποίησης αναθέτω στον εαυτό μου τον δύσκολο και ΤΙΜΗΤΙΚΟ ρόλο ,να διατελέσω τον δικηγόρο του διαβόλου αναλογιζόμενος πλήρως το φορτίο που φέρνω στις πλάτες μου εκφράζοντας την σοφή κοινή γνώμη αυτού του λαού που τις περισσότερες φορές υποβαθμίστηκε και απαξιώθηκε στοχευμένα.

Κύριε αρχηγέ ,είπατε πως η συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο έχει βάση ,που στηρίζεται αυτή η φιλόδοξη τοποθέτηση σας; Για ποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις μιλάτε ;Παρακολουθώντας τα Ελληνοτουρκικά απο πολύ μικρός έχω την εντύπωση και διορθώστε με αν κάνω λάθος ,πως από την απέναντι πλευρά δεν διεκδικούμε απολύτως τίποτα ,οπότε στην πραγματικότητα αναφέρεστε μόνο σε δικά μας πίσω βήματα.Για ποιό λόγο συντηρούμε ένα πολυέξοδο στρατό όταν τονίζεται πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος να τα “βρούμε”με την Τουρκία απο το να υποχωρήσουμε ;Η τελευταία λέξη κύριε αρχηγέ αποτελεί ταμπού για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη μας εύχονται να μην χρειαστεί να την ξεστομίσουν παραμένοντας  πιστοί στην ένδοξη πολεμική ιστορία αυτού του τόπου, που έχει να αναδείξει πραγματικά θαύματα στο  πεδίο των μαχών ξακουστά σε όλο τον κόσμο που προσκυνά και σέβεται τα ηρωικά κατορθώματα του.Εσείς την είπατε με ευκολία χωρίς πίεση, που θα δικαιολογούσε την υποχώρηση σε ένα πλαίσιο ρεαλιστικής εξέλιξης και τακτικής σε μια μάχη ,αλλά την αναφέρατε εν καιρό ειρήνης σαν να θέλετε να στοιχειώσετε κάθε προσπάθεια υπερήφανης στάσης.

Οι παραβιάσεις δεν είναι κατά την δική σας άποψη εμπόδιο στις προσπάθειες συνεκμετάλλευσης, οπότε κρίνεται αυτόματα άσκοπος ο θάνατος του ήρωα κατά εμάς της κοινής γνώμης σμηναγού  Ηλιάκη; Τί εντολές δώσατε στα πληρώματα σας, κατά την κρίση των Ιμίων ;Θεωρείται οτι εκεί είχαμε παραβίαση Ελληνικού εδάφους;

Στην συνέχεια του λόγου σας διακρίνω μια δόση ειρωνείας και συγχωρέστε με αν κάνω λάθος και αναφέρεστε στον μέσο Έλληνα που θεωρεί πως το Αιγαίο είναι Ελληνικό και αδιαπραγμάτευτο, έχετε διαφορετική γνώμη ;Θεωρείται τον  Έλληνικο λαό πολεμοχαρή που απειλεί τους γείτονες; Για εσάς το γεγονός οτι ο λαός αυτός δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, σε οτι έχει  κάνει με τα κυριαρχικά του δικαιώματα είναι απλά μια νοοτροπία;

Κύριε αρχηγέ επιτρέψτε μου να σας επαναφέρω στην τάξη αντιστρέφοντας τους ρόλους ,καθώς ως μέσος ‘Ελληνας θα περίμενα απο εσάς να έχετε το ανάλογο σθένος και υπερηφάνια πρός την σημαία που υπηρετήσατε ,να μου δείξετε τον δρόμο όταν οι καταστάσεις γίνουν πραγματικά κρίσιμες ,να ενεργοποιήσετε την ατσάλινη θέληση του Έλληνα που δεν  υποτάσσεται, όσο ειδικό βάρος και αν έχει ο αντίπαλος.Ο Έλληνας δεν σηκώνει μύγα στο σπάθι του σε όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει κομμάτι γης αέρα και θάλασσας και η στάση αυτή δεν είναι απλά απόρροια μιας νοοτροπίας, αλλά έτσι γαλουχήθηκε στο πέρασμα των αιώνων τιμώντας το ιερό καθήκον του ,σε μια ανεκτική συνοχή ενός dna που παρέμεινε ακλόνητο ,απο την ίδια μήτρα ηρωών που διατηρεί το φρόνημα υψηλό και την κουλτούρα ανέπαφη, από κάθε προσπάθεια ρεαλιστικής ομοβροντίας και εξίσωσης με αυστηρούς μαθηματικούς τύπους.

Το κοινό αίσθημα έχει αποδειχθεί αλάνθαστο και σοφό όταν η  κρισιμότητα των καταστάσεων απαιτεί οι εσωτερικές διαμάχες να μπούν στην άκρη και να αναδειχθούν οι ενωτικές προσπαθείς που θα συσπειρώσουν τον λαό απέναντι σε όποιον τον απειλήσει επιβεβαιώνοντας το πολιτιστικό μας  επίπεδο διατηρώντας υψηλά το αίσθημα ασφάλειας και ειρήνης στο Αιγαίο και Μεσόγειο, παραμένοντας θεματοφύλακες καλών και διπλωματικών σχέσεων με τους γειτόνους, μας χωρίς να έχουμε κανένα ίχνος επεκτατικών βλέψεων και επικίνδυνου  αναθεωρητισμού  για την περιοχή μας.

Ευτυχώς οι κυβερνήσεις που κατάφεραν να χρεωκοπήσουν αυτή την χώρα και να τις χαρίσουν το ένα μνημόνιο πίσω από το άλλο, είχαν  την διορατικότητα να υπογράψουν ένα μνημόνιο καλής συνεργασίας με τον Ελληνικό λαό ,γνωρίζοντας πως αν και άντεξαν όλα τα δεινά που έφεραν οι άθλιες πολιτικές τους ,δεν θα σηκώσουν μύγα στο σπαθί τους όταν θα κληθούν  να κρίνουν” νέες” πολιτικές  για Αιγαίο και θα διαμαρτυρηθούν έντονα σε  βαθμό που καμία κυβέρνηση δεν θα αντέξει και με πιθανότητα να πληγωθεί  για μία ακόμη φορά  η δημοκρατία μας.

Ήταν θα μου επιτρέψετε να πω άστοχη και λανθασμένη  η τοποθέτηση σας στην συνέντευξη που δώσατε ,προφανώς θα σας ταίριαζε καλύτερα ο στίβος μάχης της βουλής και το πεδίο μαχών που “στήνεται”για λόγους εντυπωσιασμού τις  περισσότερες φορές εκεί μέσα.Ο ρεαλισμός σας είναι μονόπλευρος και η προσπάθεια ιστορικής αποπλάνησης απέτυχε ,δεν είμαστε μια χώρα σχετικά νέα όπως αναφέρατε με διακόσια χρόνια ζωής ,το στίγμα μας είναι έντονο και στην αρχαιότητα και υπήρξε προπομπός για το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Θαυμάζετε  την Οθωμανική αυτοκρατορία και λησμονάτε επιλεκτικά πως χτίστηκε στις βάσεις του Βυζαντίου, μιας ακόμη λαμπρής περιόδου του Ελληνισμού που υπήρξε  φωτοδότης της τέχνης και του πολιτισμού.Στην σχολή ναυτικών δοκίμων προφανώς δεν θα παρακολουθήσατε το μάθημα της ιστορίας ,γιατί κρίνοντας από τους συναδέλφους σας ,διακρίνω ηθικό ακμαιότατο και ελπίδα για οτι φέρει το “πονηρό” μέλλον.

Κλείνοντας θα ήθελα να σας υπενθυμίσω προς τιμή των ένδοξων ημερών που έρχονται, ότι με την βοήθεια του θεού και της Παναγίας αντέξαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβίας και αυτή η αγνή και βαθεία πίστη μας έδωσε την δύναμη να ελευθερωθούμε βλέποντας το ειδικό βάρος των Τούρκων, στα πεδία των μαχών να αλλάζει σε μια ζυγαρία που έγερνε ,ενάντια στην λογική ,σε εναν λαό μικρό αλλα με τεράστιο ηρωισμό που δεν μετριέται με μονάδες μέτρησης αλλα αποδυκνείεται απο τους νεκρούς ,που ξέρουν να λένε σωστά την ιστορία.Χωρίς υπερβολές το στράτευμα  ξέρει πότε και πως  θα τιμήσει την ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΟ του…και εκεί δεν περνάει ο λόγος του πολιτικού όσο “ρεαλιστής”και αν είναι.

The post Απάντηση στη συνέντευξη Αντωνιάδη από έναν πολίτη appeared first on Militaire.gr.