Λιβύη: Όταν ακόμη κι ένα προτεκτοράτο έχει εθνική πολιτική…

Του Σωτήρη Σιδέρηαπό το Omegapress.grΑνακρίβειες , θολές απόψεις και κυρίως η εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην απόφαση της Λιβύης να καθιερώσει συνορεύουσα ζώνη στα 24ν.μ.  (και όχι τα χωρικά ύδατα )συνθέτουν  την εικόνα μιας χώρας που στερείται ηγεσίας για να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και να είναι κράτος σε δράση , σύμφωνα πάντα με το διεθνές δίκαιο. Εδώ και πάνω από τέσσερα χρόνια ο Μητσοτάκης , δεν έχει καταφέρει να συγκροτήσει μια στοιχειώδη πολιτική έναντι της Λιβύης.Έχουν καταγραφεί ταπεινωτικές εικόνες, όπως του Δένδια που αρνείται να χαιρετήσει την Λίβυα ΥΠΕΞ , η απουσία σοβαρών και σταθερών διαύλων επικοινωνίας , πότε η Τουρκία , η Αίγυπτος ή οι ΗΠΑ. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Αθήνα είναι εντελώς εκτός παιχνιδιού και εκτός σκηνικού . Να σημειωθεί πως η κυβέρνηση της Λιβύης έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ,  αλλά η Ελλάδα δεν έχει σχέσεις , επειδή το ζητάει η Αίγυπτος. Με την κίνηση της Λιβύης, έρχεται  δυναμικά στο προσκήνιο το θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στην Κρήτη, αλλά κυρίως η οριοθέτηση της ΑΟΖ. Ένα πολύπλοκο και απαιτητικό διπλωματικό  πλαίσιο το οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδυνατεί να κατανοήσει και να λειτουργήσει ως στοιχειωδώς ανεξάρτητο κράτος. Αποτυχία ΜητσοτάκηΠαράλληλα, η Λιβύη καταθέτει στον ΟΗΕ πλευρική (latteral) γραμμή  οριοθέτησης της συνορεύουσας ζώνης, στα ανατολικά, που συμπίπτει με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.Είναι γνωστό πως η Λιβύη δεν επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα που ήταν ήδη στα 12 νμ από το 1959. Με την τωρινή της απόφαση, καθιέρωσε συνορεύουσα ζώνη στα 24 νμ, μια απόφαση που επικεντρώνεται στον έλεγχο των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών.  Ωστόσο, όπως παρατηρούν διπλωματικές πηγές, με την πρόσφατη απόφασή της για την ανακοίνωση συνορεύουσας ζώνης, η Λιβύη καταθέτει για πρώτη φορά στον ΟΗΕ γραμμές βάσεις που κλείνουν τον κόλπο της Σύρτης με τρόπο που παραβιάζει κατάφωρα το δίκαιο της θάλασσας. Με αυτές τις προωθημένες γραμμές βάσης η Λιβύη θα διεκδικήσει στο μέλλον σημαντικό τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Πελοπόννησο και δυτική Κρήτη. Η απόλυτη αποτυχία της πολιτικής Μητσοτάκη για τη Λιβύη επιβεβαιώνεται καθημερινά με αρνητικές συνέπειες για τα εθνικά συμφέροντα.Να σημειωθεί πως επί δεκαετίες η Λιβύη προσπαθεί να επιβάλλει εντελώς παράνομα το κλείσιμο του κόλπου της Σύρτης που είναι εκατοντάδες χιλιόμετρα, κάτι που δεν δέχεται φυσικά, ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ευρωπαική Ένωση. Κατά συνέπεια, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να συνομιλήσει με την Λιβύη, να διαβουλευθεί με την ΕΕ και την Ιταλία που έχει επίσης συμφέροντα και να  καταστήσει σαφή τη θέση της.  Διαπραγματεύσεις για οριοθέτηση χωρίς ακύρωση του κλεισίματος του  κόλπου της Σύρτης είναι καταστροφική για τα ελληνικά συμφέροντα.Προφανώς υπάρχει και το τουρκολιβυικό σύμφωνο και η διαρκής εκκρεμότητα για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων. Μια απόφαση που είναι αποκλειστικά εθνική υπόθεση και σε καμία περίπτωση συζητήσιμη με την Τουρκία, ακόμη και αν η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι η απειλή πολέμου ισχύει και για την Κρήτη. Η Ελλάδα πρέπει να αποδείξει ότι έχει τη βούληση να ασκήσει τα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο .Ωστόσο είναι φανερό πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αυτοπεριοριστεί με την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών με τον Ερντογάν. Γιατί ναι μεν η Διακήρυξη δεν έχει νομική ισχύ, δεν παύει όμως να είναι ένα έγγραφο ύψιστης πολιτικής σημασίας με διεθνείς προεκτάσεις. Αν η κυβέρνηση κάνει κίνηση για την επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη, η Τουρκία θα την θεωρήσει ως προκλητική ενέργεια και θα ανεμίζει την Διακήρυξη των Αθηνών. Οπότε αναμένεται η απόφαση της κυβέρνησης και η απάντηση στην κίνηση της Λιβύης

The post Λιβύη: Όταν ακόμη κι ένα προτεκτοράτο έχει εθνική πολιτική… appeared first on Militaire.gr.