Πάσχα στο Ερμπίλ! Η αφήγηση ενός κομάντο

Ο Θανάσης Μπάφας ,μια ζωή κομάντο, θυμάται το Πάσχα που πέρασε στο Ερμπίλ . Το κείμενο από την προσωπική σελίδα του στο facebook:Πάσχα στο ΕρμπίλΗ Ζαν Πωλ και η Μαρί ήταν δύο καθολικές καλόγριες,στο Ερμπίλ.Το Ερμπιλ είναι η πρωτευουσα του ιρακινού Κουρδιστάν μια πόλη με 1 εκ κατοίκους περίπου στην εποχή του Πολέμου του Κόλπου,(desert storm)μια πόλη με μεγάλη ιστορία και παράδοση. Στην περιοχή αυτή στα δυτικά της πόλης έγινε το 331 πχ η μάχη στα Γαυγάμηλα που ήταν και η τελευταία μεγάλη νίκη του Μεγ Αλεξάνδρου κατα του Δαρείου και των Περσών και την οριστική υποταγή τους.Στην Πόλη αυτή τοποθετηθηκα διοικητής τομέα (sector commander) ως επικεφαλής των δυνάμεων του ΟΗΕ των αποκαλομενουν και φρουρών του Ιράκ UNGCI.Διοικητης σε όλο το μήκος του 36ου παράλληλου και βορειοτερα με αποστολή την εποπτεία της όλης περιοχής και την προστασία της ανθρωπιστικής βοήθειας. Ένας τομέας 450 περιπου χιλ μήκος από το Ντοχουκ στα δυτικά, την πλησιέστερη ιρακινή πόλη στα σύνορα με την Τουρκία και την Συρία μέχρι την Σουλειμανιγια στα ανατολικά στα σύνορα με το Ιράν. Ο τομέας με εδρα του στρατηγείου στο Ερμπιλ είχε δύο υποτομεις.εναν στο Ντοχούκ και ένα στην Σουλεημανιγια με συνολική δύναμη 300 περιπου αξιωματικούς κσι υπαξιωματικους από 12 διαφορετικά κράτη.Το στρατηγείο ήταν στην πραγματικότητα ένα διώροφο κτήριο στο Ερμπιλ στην συνοικία Aηνκάουα (Einkawa) που ήταν και χριστιανική συνοικία της πόλης. Τότε το Ιράκ είχε στον συνολικο πληθυσμό περιπου 5 εκατομμύρια χριστιανούς ορθόδοξους,καθολικούς, προτεστάντες και όλα τα υπόλοιπα χριστιανικά δόγματα που συνυπηρχαν ειρηνικά και συνεργάζονταν. Εκείνη την εποχή για πρώτη φορά συνάντησα τις δύο αδελφές. Ζούσαν στο διπλανό ακριβώς σπίτι εκτελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα που τους επέβαλε το ιερατικο σχήμα και παράλληλα τα καθήκοντα της δασκάλας σε ένα μεγάλο δημοτικό σχολείο ακριβώς απέναντι από το σπίτι τους και το στρατηγείο μου.Ο χειμώνας ήταν δύσκολος και ατελείωτος. Ο διαχωρισμός του Ιράκ σε ζώνες μια νότια του 33ου παραλληλου κσι ,μια βόρεια του 36ου παράλληλα άφηνε στον Σανταμ στην πραγματικότητα μόνο το κεντρικό Ιράκ δηλ μεταξύ 33ου και 36 ου παράλληλου χοντρικά από την γραμμή Μοσουλη Κιρκούκ βορεια μέχρι της Βασορας στα νότια.Αυτή η τριχοτόμηση είχε επιφέρει πολλά δεινά στους κατά τόπους πληθυσμούς.Υπηρχαν σοβαρά προβλήματα επισιτιστικα, δεν υπήρχε συνεχής ηλεκτροδορηση με αποτέλεσμα να μην υπάρχει υδροδότηση αφού αυτή ήταν απόλυτα συνειφασμενη με την ηλεκτροδοτηση, δεν υπήρχε ιστροφαρμακευτικη περίθαλψη και άλλα πολλά. Ο χειμώνας ήταν πραγματικά πoλυ δύσκολος σχεδον κατοχικός για την ελληνικη φρασεολογία και οι δύο αδελφες με πολλές δυσκολίες προσπαθούσαν να μορφωσουν τα παιδιά. Εκεί ο θεός εστειλε όπως έλεγαν οι ίδιες τους UNGCI. Με τις γεννήτριες που διέθετε το στρατηγειο τους έδινα συνεχως ρεύμα τοσο στο σπίτι τους όσο και στο αιθουσες του σχολείου ,τους παρείχαμε υγραέριο για να έχουν θέρμανση και άφθονα γραφικ υλικά απι αυτά που μας έστελνε ο ΟΗΕ τα οποία μοιράζονταν στα παιδια. Εβλεπαν μια αχτίδα φωτός. Έκαναν ότι ήταν δυνατόν για να μου δείξουν την ευγνωμοσυνη τους.Και δεν ήταν μόνο η ζεστή καλημέρα που περίμεναν κάθε πρωί να μου πουν την ώρα που έμπαινα στο στρατηγείο ήταν και κάτι βράδυα που εμπαιναν σαν τους κλέφτες στο γραφείο μου φέρνοντας ένα ζεστό φλιτζάνι τσάι.Αυτο είχαν μόνο και αυτό μου πρόσφεραν.Και καπως έτσι πέρασε ο χειμώνας.Κι από Οκτώβριο πήγαμε Χριστούγεννα ούτε που τα καταλάβαμε δηλ και από Χριστούγεννα ήρθε η άνοιξη.Και ο Σανταμ οπότε το θυμόταν τράβαγε κι ένα βομβαρδισμό με τα πυροβόλα του.Εδω σήμερα γράφω μονο τα ειρηνικα πράγματα χωρίς αναλύσεις πολεμικές.κι ήρθε και το Πάσχα. θα γιορταζόταν κι εκεί όλοι μαζί ορθοδοξοι και καθολικοί κτλ με τις ημερομηνίες του καθολικού Πάσχα.Μεγάλη Τετάρτη και η Ζαν Πωλ με περιμενε ως συνήθως μπροστά στο στρατηγείο απέναντι από το δημοτικό σχολειο.Αγριεψες μου είπε χωρίς περιστροφές.δεν είσαι το ίδιο προσωπο που ήρθε τον Οκτώβριο.Τα μάτια σου σκληρυναν εχεις αδυνατίσει και τα μαλλιά σου ακόμα αγριεψαν.πόσο καιρό έχεις να πας στην εκκλησία. Το είχα ξεχάσει ήταν και αυτό.Το απόγευμα μαζί στην Εκκλησία. θα γυρίσεις από το μέτωπο νωρίς και θα πάμε μαζί.Δεν ήταν και άσχημη ιδέα σκέφθηκα. Καλή ιδέα αλλά επικίνδυνη ανάμεσα σε τόσο κόσμο.Ο Σανταμ είxε επικηρύξει κάθε ΟΗΕ αξιωματικό και το Ερμπιλ είχε τα πρωτεία στις εκρήξεις με παγιδευμενα αυτοκίνητα και πολλούς θανάτους κάθε εβδομάδα. Τέλος πάντων ο Θεός ειναι μαζί μου .Θα πάω.εγω οδηγός στο λαντ ρο βερ μου ,δίπλα μου συνοδηγός η Ζαν Πωλ τρομαξαμε να την επιβιβάσουμε ήταν μεγάλη σχετικά γυναίκα και στο πίσω καθισμα ο Πολωνος Νόβακ σαν ασφάλεια με το καλαζνικοφ απασφαλισμενο . Μπήκαμε στην Εκκλησία στον κεντρικό διάδρομο.Μπροστα η Ζαν Πωλ και πισω εγω .Στην πόρτα της εισόδου ο Νόβακ για ασφάλεια μετοπισθεν. Τεράστια Εκκλησία νομίζω του Σωτήρος.Δεν θυμάμαι.Εκατονταδες άντρες και γυναίκες ακουμπισμένοι στους πάγκους των καθισμάτων έκλαιγαν σιωπηλά.Ο πόλεμος και οι κακουχίας είχαν κάνει μεγαλύτερη την ανάγκη για τον Θεό.προχωρησαμε σε κάποιο σημείο της Αγίας Τραπεζας. 6 η 7 ιερείς στόλιζαν ένα είδος Επιταφιου και εψελναν στα ιρακινά.Εσκυψα και προσκύνησα γρήγορα γρήγορα αδέξια. Δεν καταλαβαινα τα λόγια το νόημα όμως της θυσίας το ένοιωθα βαθειά μέσα μου .Η Ζαν Πωλ έμεινε στην εκκλησία εγώ συνάντησα τον Νόβακ στην είσοδο έκανε κι αυτός ένα βιαστικό σταυρό και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής συγκινημενοι και ανακουφισμένοι.Κάπου στο βάθος προς την μεριά της γέφυρας του Ασκί Καλάκ τα κανόνια του Σανταμ άρχισαν να βροντάνε .Δεν δωσαμε σημασία. Ήταν Μεγάλη Τετάρτη….Θελω ο Θεος να σταματήσει τους πολέμους.Εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους όπου κι αν βρίσκονται Καλό Πάσχα.Η θυσία Του να μην πάει χαμένη1.Δύο χρόνια αργότερα η Ζαν Πωλ διέφυγε στη Σουηδία.2 Η Μαρί έχασε την ζωή της από έκρηξη σε παγιδευμενο αυτοκίνητο στην πλατεία του ΕρμπιλΑυτά για την ιστορία ….

The post Πάσχα στο Ερμπίλ! Η αφήγηση ενός κομάντο appeared first on Militaire.gr.