Τέμπη ώρα μηδέν: Ενα χρόνο μετά ζητείται… δικαίωση

Βράδυ, 28 Φεβρουαρίου 2023. Η αμαξοστοιχία Intercity 62 έχει ξεκινήσει το καθιερωμένο της δρομολόγιο από την Αθήνα με κατεύθυνση τη Θεσσαλονίκη, μεταφέροντας περισσότερους από 350 επιβάτες. Για κάποιους από αυτούς το «ρολόι» σταμάτησε στις 23:21 κοντά στον οικισμό Ευαγγελισμού Τεμπών Λάρισας, όταν η επιβατική αμαξοστοιχία της Hellenic

Η σφοδρή μετωπική σύγκρουση οδήγησε στον εκτροχιασμό των συρμών, ενώ σύμφωνα με τα οπτικοακουστικά ντοκουμέντα από τη στιγμή του δυστυχήματος, σημειώθηκε έκρηξη, τα αίτια της οποίας παραμένουν μέχρι στιγμής ασαφή, με τους συγγενείς των θυμάτων να ζητούν να μάθουν τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία.

Λίγο πριν τις 23:30 η είδηση της σύγκρουσης κάνει τον γύρο του κόσμου. Οι επίσημες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εργαζόμενοι στο σιδηροδρομικό δίκτυο είχαν προειδοποιήσει εγγράφως για την υποστελέχωση, την ανεπαρκή συντήρηση και την παντελή έλλειψη ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας.

57 ζωές χάθηκαν εκείνο το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, που πλέον έχει καταγραφεί στην ιστορία ως το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έχει συμβεί στην Ελλάδα.

Πολλοί επιβάτες τραυματίστηκαν, εκ των οποίων κάποιοι αρκετά σοβαρά, όπως ο 21χρονος Γεράσιμος που βρίσκεται μέχρι σήμερα σε κώμα.

Ακόμα πιο τραγικές ήταν οι ώρες που ακολούθησαν για τους οικείους των θυμάτων, καθώς η ταυτοποίηση ήταν εξαιρετικά δύσκολη, δεδομένου ότι η θερμοκρασία στο εσωτερικό των φλεγόμενων βαγονιών έφτασε μέχρι και τους 1.300 βαθμούς κελσίου.

Σύμφωνα με την πολυσέλιδη έκθεση δικαστικών πραγματογνωμόνων, όπως παραδόθηκε στον εφέτη ανακριτή Λάρισας τον Ιούνιο του 2023, στα αίτια που οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών αναφέρονται μεταξύ άλλων τόσο ανθρώπινα λάθη όσο και η απουσία συστημάτων ασφαλείας, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν παραδοθεί σε χρήση κρίσιμες υποδομές, οι οποίες θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί πριν από χρόνια.

Απεργίες, διαδηλώσεις, πορείες είναι μόλις μερικές από τις μορφές διαμαρτυρίας που έχουν πραγματοποιηθεί σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με πάγιο αίτημα τη δικαίωση των εκλιπόντων, των συγγενών τους, αλλά και όλων των πολιτών που θα μπορούσαν να επέβαιναν εκείνη τη μέρα στη μοιραία αμαξοστοιχία.

Ένα χρόνο μετά, το δυστύχημα των Τεμπών συνεχίζει να απασχολεί την κοινή γνώμη με τους συγγενείς των θυμάτων να απαιτούν την απονομή της δικαιοσύνης με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Παράλληλα, εδώ και μερικές ημέρες γίνεται δημόσιο ψήφισμα, που ξεκίνησε η κα. Μαρία Καρυστιανού για τη συλλογή υπογραφών για την τραγωδία των Τεμπών, με αίτημα την «έναρξη εργασιών για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, καθώς και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων». Οι υπογραφές έχουν ξεπεράσει τις 700.000 με στόχο το 1.000.000.

«Αφουγκραζόμαστε ό,τι λέει η κοινωνία, που υποστηρίζει αυτό που σκεφτόμαστε κι εμείς. Ότι πρέπει να τιμωρηθούν όσοι ευθύνονται. Πρέπει να δούμε κάποια άτομα πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Πρέπει να τιμωρηθούν, γιατί δε μπορούμε να ηρεμήσουμε.

Δε μπορεί να μπει μία τελεία. Δε μπαίνει μία τελεία για να μπορέσω να πενθήσω και να πάρει το πένθος μου το δρόμο που πρέπει να πάρει. Δε μπορώ να πενθήσω γιατί όλο κάτι γίνεται και είμαι στην τσίτα. Και εγώ και οι υπόλοιποι προσπαθούμε να βρούμε μία δικαίωση. Πώς να πενθήσουμε; Δε μπορούμε να πενθήσουμε. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει πρώτα να κάνουμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα», ανέφερε στο mononews ο Θοδωρής Ελευθεριάδης, γιος της εκλιπούσας Μαρίας Εγούτ.

Ακόμα περισσότερο, συγκλονίζει η ανάρτησή του πριν από μερικές ημέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Γράφει ο κ. Ελευθεριάδης:

«#τέμπη #τέμπη_έγκλημα

Σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από όταν έχασα την μαμά μου στο δυστύχημα στα Τέμπη.

Στους περισσότερους, όταν χάνουν ένα τόσο δικό τους άτομο και φτάνει το μνημόσυνο του 1 χρόνου ξυπνάνε μνήμες και ανοίγουν πληγές. Σε μας η διαδικασία του πένθους δεν ακολουθεί την κανονική σειρά.

Ένα χρόνο τώρα αντί να πενθούμε τους συγγενείς μας, παλεύουμε καθημερινά για την μνήμη τους και προσπαθούμε να αποδοθεί δικαιοσύνη. Η καθημερινότητα μας έχει αλλάξει.

Όταν δεν είμαστε στην εργασία μας ασχολούμαστε με την δικογραφία, βλέπουμε τις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής, σχεδιάζουμε δράσεις, πηγαινοερχόμαστε στην Βουλή, συνομιλούμε μεταξύ μας και αναλύουμε την υπόθεση σε βάθος.

Έχουμε γίνει δικηγόροι, ερευνητές, πολιτικοί αναλυτές, έχουμε μάθει νόμους, με λίγα λόγια έχουμε πάψει να έχουμε προσωπικό χρόνο γιατί το κράτος αποφάσισε να μας τον στερήσει και συνεχίζει να κάνει το ίδιο καθημερινά προσβάλοντας την μνήμη των αγαπημένων μας.

 Μας έχουν στερήσει τους ανθρώπους μας, το πένθος μας, την ψυχική μας υγεία και το μόνο που κάνουν είναι να μας προσβάλουν, να προσβάλουν τους ανθρώπους που χάσαμε, να μας κουνάνε το δάχτυλο και να προκαλούν ύβρη στους νεκρούς μας.

Το διανοείστε τι σημαίνει να ακούγεται ότι βρέθηκε ένα ανθρώπινο μέλος σε ένα βαγόνι τρένου και όλοι μας να είμαστε σε σοκ μήπως είναι της μητέρας μου, της κόρης μου, του γιού μου, της γυναικάς μου, του αδερφού μου, της αδερφής μου, του πατέρα μου? Και ακόμη και του δικού μου ανθρώπου να μην είναι θα είναι κάποιου από τους 57 που εδώ και ένα χρόνο είναι η καινούργια μου οικογένεια και ο πόνος θα είναι εξίσου δυνατός.

Να έχουν καεί οι συγγενείς μας και να μας λένε με θράσος ότι η εμπορική αμαξοστοιχία κουβαλούσε αναψυκτικά ΕΝΩ οι πραγματογνώμονες που προσλάβαμε βρήκανε ουσία για νόθευση βενζίνης? Να ενορχηστρώνουν μια εξεταστική γεμάτη μίσος που μας ειρωνεύεται και μας μιλάει λες και είμαστε σκουπίδια? Ένα χρόνο τώρα δεν κοιμάμαι πάνω από 4 ώρες συνεχόμενα γιατί βλέπω εφιάλτες και με το που ξυπνάω γίνομαι ερευνητής της υπόθεσης.

Αυτή είναι η καθημερινότητα μας εδώ και ένα χρόνο. Έτσι θα πάμε για μνημόσυνο. Το μνημόσυνο θα γίνει στις 28 Φεβρουαρίου στις 12:00 στο σημείο του δυστυχήματος στα Τέμπη. Η μητέρα μου είναι η Μαρία Εγούτ 55 ετών. Καθόταν στο πρώτο βαγόνι στο πρώτο κουπέ».



Σε όλη την Ελλάδα κατά τόπους πραγματοποιούνται εκδηλώσεις προς τιμή της μνήμης των θυμάτων των Τεμπών. Μία από αυτές τις εκδηλώσεις είναι και το εικαστικό δρώμενο «Εις Μνήμην-Μνήμη ενάντια στην λήθη», μία πρωτοβουλία  του 5ου Εργαστηρίου Ζωγραφικής, του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. το οποίο θα πραγματοποιηθεί την ακριβή ώρα της σύγκρουσης των τρένων την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024, με ώρα προσέλευσης 22.40.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, οι μετέχοντες καλούνται να φέρουν μαζί τους ένα κερί και μία βαλίτσα ή ταξιδιωτικό σακίδιο, το οποίο και θα παραλάβουν με την λήξη της δράσης. Μετά την λήξη και του ενός λεπτού σιγή οι διοργανωτές παρακαλούν να γίνει σιωπηλή αποχώρηση.

Στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής ακούστηκαν και ακούγονται πολλά, σχετικά με τη διερεύνηση του επίμαχου ζητήματος: πώς φτάσαμε να θρηνούμε τα θύματα των Τεμπών.

Αυτό που έχει σημασία είναι να αποδοθούν οι ευθύνες που αναλογούν στον καθένα, χωρίς προσπάθειες συγκάλυψης ή πολιτικές σκοπιμότητες, με σκοπό τη διερεύνηση των λαθών και των παραλείψεων για την απόδοση Δικαιοσύνης και την αποφυγή νέων τραγωδιών.

Πολιτική δε σημαίνει να πετά ο ένας το μπαλάκι στον άλλο, αλλά να κοιτά κατάματα και με ειλικρίνεια τον λαό και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Μόνο τότε θα μπορέσει να επέλθει πραγματικά η δικαιοσύνη.

Οι λεπτοδείκτες του ρολογιού γυρίζουν με αστραπιαίους ρυθμούς. Ένα χρόνο μετά από το δυστύχημα των Τεμπών το «Πάρε με όταν φτάσεις» έχει μετατραπεί σε «Τέμπη: Ώρα μηδέν»

Διαβάστε επίσης:
Τραγωδία στα Τέμπη: Στη διάθεση των μελών της Εξεταστικής το υλικό της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας όταν παραληφθεί

«Μαμά έρχομαι»: Απόψε το ντοκιμαντέρ για το δυστύχημα στα Τέμπη από την Ανθή Βούλγαρη

Τέμπη: Παραγγελία της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου για να διερευνηθεί κάθε καταγγελία των συγγενών