Ένας γάμος δίχως αγάπη…

18 Μαρτίου. Η Τότεναμ προηγείται με 3-1 στην έδρα της ουραγού Σάουθαμπτον κι ετοιμάζεται να πάει στη διακοπή του πρωταθλήματος για τα ματς των εθνικών ομάδων στην 3η θέση της Premier League, στους 51 βαθμούς. Ένα γκολ του Γουόλκοτ κι ένα πέναλτι του Γουόρντ-Πράουζ διαμορφώνουν το τελικό 3-3 κι οι δηλώσεις του Αντόνιο Κόντε είναι δηλητηριώδεις.

Σε ένα απίθανο 10λεπτο ξέσπασμα στην αίθουσα Τύπου του «Σεντ Μέρις» αποκαλεί τους παίκτες

του «εγωιστές», τονίζοντας πως «παίζουν μόνο για τον εαυτό τους» και υπονοώντας πως στον σύλλογο βασιλεύει η νοοτροπία της ομάδας που δεν επιθυμεί να κυνηγήσει τίτλους. Παράλληλα κούνησε και το δάχτυλο στον Ντάνιελ Λίβι, επισημαίνοντας την απουσία επιτυχιών στα 22 χρόνια ιδιοκτησίας της ENIC. «Μπορούν να αλλάξουν προπονητή, πολλούς προπονητές, αλλά δεν θα αλλάξουν την κατάσταση, πιστέψτε με» προέβλεψε ο Ιταλός. Εξάλλου επί των ημερών ENIC, μόνο ο Χουάντε Ράμος έχει κατακτήσει τρόπαιο, το Λιγκ Καπ το 2008.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕΗ πρώτη επαφή έδειξε το μέλλον

Ήταν Μάιος του 2021 όταν η Τότεναμ πέρασε από συνέντευξη τον Κόντε. Εκεί ο Ιταλός προπονητής υποσχέθηκε πως θα παρουσιάσει μια οργανωμένη, γυμνασμένη, διψασμένη για τίτλους ομάδα. Το μόνο που ζήτησε ήταν ειλικρίνεια. Σε εκείνο το ραντεβού είπε στον Ντάνιελ Λίβι πως εφόσον υπήρχαν αμφιβολίες για τον τρόπο που προπονεί/διοικεί μια ομάδα, καλύτερο θα ήταν να μην τον προσλάβουν. Είναι αυτός που είναι και δεν πρόκειται να αλλάξει.

Κατ’ ουσίαν ο Κόντε απεσύρθη από εκείνες τις διαπραγματεύσεις. Θεώρησε πως μετά την εμπειρία με την Ίντερ, χρειαζόταν ένα χρονικό παράθυρο αποφόρτισης. Τελικώς, είπε το «ναι» 5 μήνες αργότερα, Νοέμβριο του ’21. Το πρώτο διάστημα ήταν παρατεταμένος μήνας του μέλιτος. Μέχρι το τέλος της προηγούμενης σεζόν κατάφερε να πάρει μια ομάδα που φαινόταν χαμένη και να την οδηγήσει με 10 νίκες στα 14 τελευταία ματς πρωταθλήματος στην 4η θέση και στο Champions League.

Η Τότεναμ που είχε φτάσει στο απόγειό της με τον Μαουρίσιο Ποτσετίνο έκανε και πάλι την εμφάνισή της. Έχοντας μπροστά της ένα καλοκαίρι προετοιμασίας και μια μεγάλη μεταγραφική περίοδο, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστευαν πως οι Λονδρέζοι μπορούσαν να αμφισβητήσουν το δίπολο Σίτι-Λίβερπουλ.

Τοξικότητα κι ένταση στα αποδυτήρια

Η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική με τον Κόντε να χάνει σταδιακά τα αποδυτήρια. Οι παίκτες κουράστηκαν από τις επαναλαμβανόμενες ασκήσεις και την τακτική εμμονή του μίστερ. Κάποιοι τόνιζαν πως οι σχέσεις ήταν χειρότερες κι από τις τελευταίες ημέρες της εποχής Μουρίνιο. Από τη διοίκηση, μόνο ο Φάμπιο Παράτιτσι (διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος και συνεργάτης του από τη «χρυσή» εποχή της Γιουβέντους) βρισκόταν σε επικοινωνία μαζί του.

Το μεταγραφικό παζάρι φάνηκε να πηγαίνει καλά. Προτού φύγει η ομάδα για το βασικό στάδιο προετοιμασίας στη Νότιο Κορέα, η ENIC με μια τονωτική ένεση 170 εκ. ευρώ ενίσχυσε τα ταμεία για τις μεταγραφές: Πέρισιτς, Ρισάρλισον, Μπισουμά, ενώ τον Γενάρη είχαν ήδη προστεθεί Κουλουσέφσκι, Μπετανκούρ. Ο Κόντε δεν ήταν πλήρως ικανοποιημένος. Ήθελε τον Μπαστόνι από την Ίντερ, αποκτήθηκε δανεικός ο Λονγκλέ. Ζήτησε έναν δεξιό μπακ παγκόσμιας κλάσης, αντ’ αυτού ήρθε ο Τζεντ Σπενς, τον οποίο χαρακτήρισε «μεταγραφή του συλλόγου». Κοινώς όχι δική του. Η πόρτα της εξόδου μόλις είχε ανοίξει…

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Βασικοί παίκτες δεν βρήκαν ποτέ τη φόρμα τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Σον που δεν είχε καμία σχέση με τον super hero των προηγούμενων ετών. Το ίδιο ίσχυσε με τον Ρομέρο, τον (τραυματία) Κουλουσέφκσι, τον Γιορίς.

Άλλο αγκάθι ήταν το συμβόλαιο. Στο μυαλό των ιθυνόντων ήταν να υπογραφεί το πρώτο (από τον Νοέμβριο του ’21 έως τον Ιούνιο του ’23) και κάπου στη διαδρομή να ανανεωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όντως κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου οι δύο πλευρές κάθισαν στο τραπέζι (οι ετήσιες απολαβές του προσέγγισαν τα 17 εκ ευρώ), όμως ο Κόντε δεν ήθελε να δεσμευθεί περισσότερο. Θεωρούσε πως δεν μπορούσε να τρυπήσει το ταβάνι του συλλόγου. Απλώς ήθελε να φτάσει έως το τέλος της σεζόν με κάποια επιτυχία και να αποχωρήσει από την μεγάλη πόρτα, μπαίνοντας στην ιστορία των Σπερς.

Η νοσταλγία κι ένα…αταίριαστο ταίρι

Από την άλλη υπάρχει και το προσωπικό ζήτημα. Ο Κόντε κουράστηκε στην Αγγλία. Δεν μπορούσε άλλο μακριά από την κόρη και τη σύζυγό του που διαμένουν στην Ιταλία. Ο θάνατος τριών καλών του φίλων -σε μικρό διάστημα «έφυγαν» ο προπονητής φυσικής κατάστασης των Σπερς, Τζαν Πιέρο Βεντρόνε, ο Σίνισα Μιχάιλοβιτς κι ο Τζανλούκα Βιάλι- τού κόστισε ψυχολογικά. Τίποτα δεν μπορεί να νικήσει την νοσταλγία.

Η αποτίμηση πρέπει να γίνει με δίκαιο τρόπο. Ο Κόντε ήθελε περισσότερα από όσα μπορούσε να του προσφέρει η Τότεναμ. Οι Λονδρέζοι παρείχαν στον Ιταλό όσα δεν είχαν δώσει σε κανέναν άλλο προπονητή. Αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετά. Για να πετύχει αυτός ο γάμος έπρεπε ο Κόντε να ήταν διαφορετικός. Και η Τότεναμ επίσης. Το διαζύγιο είχε γραφτεί από την στιγμή που κόπηκε η γαμήλια τούρτα…