Πίκρα…#mexritelous

Είναι κρίμα για μια ομάδα που έγινε τα τελευταία χρόνια συνώνυμο της ψυχικής δύναμης, μια ομάδα που όσο κι αν έχανε, όσος λίγος χρόνος κι αν έμενε, ήξεραν όλοι και κυρίως ο εκάστοτε αντίπαλος, ότι δεν ξεμπερδεύεις αν δεν «πετάξει» και το τελευταίο δευτερόλεπτο, να περιφέρεται ασκόπως στα γήπεδα και να προκαλεί τουλάχιστον πίκρα σε όσους τη θαύμαζαν, ανεξαρτήτως αν είναι οπαδοί της ή όχι.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα κρίνει αν η απόφαση των διοικούντων την ΚΑΕ Ολυμπιακός να αποχωρήσουν στο ημίχρονο της αναμέτρησης κόντρα στον Παναθηναϊκό για το κύπελλο ήταν σωστή. Τα αποτελέσματα όμως αυτής της επιλογής τουλάχιστον προς το παρόν είναι καταστροφικά. Μετά από εκείνο το βράδυ στο Ο.Α.Κ.Α. η ομάδα του Μπλατ μοιάζει να παραπαίει.

Ήττα από κάθε πικραμένο στην Ευρωλίγκα, αποκλεισμός από τα πλέι οφ, ενώ πριν από 3 μήνες συζητούσαμε για πλεονέκτημα έδρας, νίκες με την ψυχή στο στόμα στο ελληνικό πρωτάθλημα ή ήττες σε κάποιες περιπτώσεις όπως χθες και γενικότερα μια εικόνα που κάθε άλλο παρά συνάδει με την κραταιά δύναμη, που υπολόγιζε ο κάθε αντίπαλος, σε Ελλάδα και Ευρώπη ανεξαρτήτως μπάτζετ και θέσης.

Κύπελλο, πρωτάθλημα, Ευρωλίγκα είναι τρεις διαφορετικές διοργανώσεις, αλλά το μυαλό των παικτών είναι ένα και δυστυχώς ή ευτυχώς δεν αλλάζει ανάλογα με την ημέρα διεξαγωγής των αγώνων. Όταν λοιπόν με τη συμπεριφορά σου ως διοίκηση τους περνάς το μήνυμα ότι για όλα φταίνε κάποιοι άλλοι που φορούν γκρι ή πορτοκαλί, ότι σε κάποια γραφεία όλοι εργάζονται για να βλάψουν τον Ολυμπιακό, ότι είναι οκ να φεύγεις στο ημίχρονο γιατί σε αδικούν, ότι είναι ακόμη καλύτερο να μην κατεβαίνεις σε κάποια παιχνίδια γιατί μπορεί και να αδικηθείς, τότε το άλλοθι είναι πανίσχυρο.

Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών γι’ αυτή την εικόνα, ούτε οι παίκτες, ούτε ο προπονητής, ο οποίος παρεμπιπτόντως αν είχε ελληνικό επίθετο θα ήταν ήδη στο ταμείο ανεργίας. Μέσα σε όλο αυτό τον πανικό όμως, δεν υπάρχει ούτε μία επίσημη τοποθέτηση, λες και όλα όσα έχουν συμβεί είναι απόλυτα φυσιολογικά για μια ομάδα που έχει 2 ευρωπαϊκά και δύο τελικούς από το 12 κι έπειτα. Δεν υπάρχει επίσημη τοποθέτηση ούτε όταν παρουσιάζονται αυτόκλητοι σωτήρες, εντός και εκτός των τειχών. Τίποτα, σιγή ιχθύος, όπως και σε όλες τις περιπτώσεις φέτος, οικονομικά προβλήματα, «περίεργες» προπονητικές δηλώσεις, ηχητικά.

Ο θυμόσοφος λαός ξέρει πολλά και τα αποτυπώνει διαχρονικά με παροιμίες. Θα χρησιμοποιήσω μια πασχαλινή λοιπόν, μιας και έρχονται Άγιες Μέρες, το να βάφεις αυγά με πορδές, είναι η εξαίρεση στον κανόνα και όχι ο ίδιος ο κανόνας. Ας το έχουμε όλοι κατά νου, ενόψει και των ελληνικών πλέι οφ, αλλά και των προσεχών υποχρεώσεων σε οποιαδήποτε λίγκα και ας μη βαυκαλιζόμαστε.