Νεκρός ο Νότης Μαυρουδής από ατύχημα στο Πήλιο

Από  ένα τραγικό ατύχημα βρήκε τον θάνατο χθες ο Νότης Μαυρουδής, ο σπουδαίος συνθέτης με τα υπέροχα τραγούδια και τα εξαιρετικά κείμενα. Βρίσκονταν για διακοπές στο σπίτι του στην Κουκουράβα Πηλίου,  όταν, προσπαθώντας να κάνει κάποια μικρή επισκευή, έχασε την ισορροπία του και έπεσε από ύψος 3 μέτρων περίπου, βρίσκοντας τραγικό θάνατο.

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά ο άτυχος καλλιτέχνης έβαλε ένα ξύλο στα κάγκελά της αυλής του σπιτιού του, πάτησε πάνω, έχασε την ισορροπία του, ίσως και να ζαλίστηκε και έπεσε στο κενό από ύψος 3 μέτρων περίπου.

Η σύζυγός του Βάσω,

Η σορός του μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Βόλου, όπου οι γιατροί διαπίστωσαν τον θάνατό του.

Στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων του Δήμου Βόλου η Διεύθυνση Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π.-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. παρουσίασε τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου στο Θέατρο «Παλαιάς Ηλεκτρικής Εταιρίας»  μία συναυλία με τραγούδια του καταξιωμένου συνθέτη.

Τον εκλεκτό συνθέτη και κιθαρίστα Νότη Μαυρουδή συνόδευσε στην κιθάρα ο Γιώργος Τοσικιάν και στο τραγούδι η Μαρία Θωίδου, τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια, υπεύθυνη των Μουσικών Συνόλων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η οποία έχει τραγουδήσει στο cd του Νότη Μαυρουδή «Άγρυπνο Φεγγάρι» σε στίχους Ελλήνων ποιητών του μεσοπολέμου.

Γεννημένος στην Αθήνα, το 1945, ο Νότης Μαυρουδής υπήρξε συνθέτης, στιχουργός, κιθαρίστας, αρθρογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός.

Εγραφε μουσική, έπαιζε κιθάρα και έκανε δισκογραφία από το 1964.

Πέρασε τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του μέσα στη φυλακή, καθώς η μητέρα του ήταν πολιτική κρατούμενη, μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Το 1958 άρχισε μαθήματα κλασικής κιθάρας στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών από όπου αποφοίτησε με άριστα το 1969.

Το 1970 μετακόμισε στην Ιταλία, όπου του ανατέθηκε η έδρα κλασικής κιθάρας στη Scuola Ciciva di Milano, στην οποία δίδαξε ως το 1975. Το 1970 επίσης παρακολούθησε τα μαθήματα της Ακαδημίας Santiago de Compostella στην Ισπανία με τον Jose Tomas.

Το 1975 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα και από αυτή τη χρονιά δίδαξε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο. Τα έτη 1975, 1977 και 1979 έδωσε ρεσιτάλ στο Φεστιβάλ Κλασικής Κιθάρας του Esztergom της Ουγγαρίας. Το 1978 πήρε μέρος στο διεθνές Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού στο Ανατολικό Βερολίνο και στο 11ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Αβάνα της Κούβας.

Ως συνθέτης και σολίστ είχε δώσει πολλά ρεσιτάλ σε πολλές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Φινλανδία, Ελβετία, Γερμανία, Ουγγαρία, Αυστρία, Κούβα). Ως καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο Αθήνας, είχε μαθητές αρκετούς δημοφιλείς καλλιτέχνες όπως οι Μανώλης Ανδρουλιδάκης, Σωκράτης Μάλαμας, Παναγιώτης Μάργαρης, Γιώργος Μελάς, Λάμπρος Ντούσικος, Δημήτρης Σωτηρόπουλος, κ.ά..

Από το 1994 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού και από το 1995 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής στο διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας (από το 1999 τη θέση κατέχει ο Αλέξανδρος Μυράτ).

Το 1965 κατέκτησε το Α΄ βραβείο στο 4ο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, με το τραγούδι «Ήταν μεγάλη η νύχτα» (στίχοι: Γιάννης Κακουλίδης, ερμηνεία: Σούλα Μπιρμπίλη). Το 1969 τιμήθηκε με το Α΄ βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό κιθάρας στο Μιλάνο και το βραβείο του ιταλικού μουσικού Τύπου “Mario de Luigi”.
Το 1990 βραβεύεται στον διεθνή διαγωνισμό παιδικού τραγουδιού στη Λισαβόνα. Την ίδια χρονιά η πρεσβεία της Βραζιλίας στην Ελλάδα του απένειμε το βραβείο «Heitor Villa-Lobos» για την προσφορά του στη διάδοση του έργου του Βραζιλιάνου συνθέτη στην Ελλάδα.
Την ίδια χρονιά, το τραγούδι του «Ο παλιάτσος» με την παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου, πήρε το Α΄ βραβείο στον 12ο διεθνή Διαγωνισμό Παιδικών Χορωδιών στη Λισαβόνα. Το 2005 και 2006 του απονέμεται το βραβείο «Αρίων» για τους δίσκους Cafe de l’ art – Cinema και Cafe de l’ art – Τσιτσάνης – Βαμβακάρης.

Μπήκε στη δισκογραφία το 1964 με τα τραγούδια «Άκρη δεν έχει ο ουρανός» και «Τα γιορτινά σου φόρεσε», σε στίχους του Γιάννη Κακουλίδη με ερμηνευτή τον Γιώργο Ζωγράφο. Το 1966 έγραψε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Το 1999 κυκλοφορεί ο δίσκος Λούνα Πάρκ, με την Παιδική Χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου και συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα.

Το 2002 γράφει τραγούδια για γυναικείες φωνές, στον δίσκο «Στην ηχώ του έρωτα», στον οποίον συμμετέχουν μεγάλα ονόματα όπως η Χάρις Αλεξίου, η Γλυκερία, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Έλλη Πασπαλά. Το 2006 γράφουν με τον Ηλία Κατσούλη τραγούδια που «αφηγούνται» τις ιστορίες μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών (Γρ. Μπιθικώτσης, Στ. Χασκήλ, Ρόζα Εσκενάζυ, Μαρίνα Νίνου, Φλέρυ Νταντωνάκη, Σωτηρία Μπέλλου κ.ά.) και κυκλοφορούν στον δίσκο Carte Postale.

Συνεργάστηκε με σπουδαίους ποιητές όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιάννης Κακουλίδης, ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο Άκος Δασκαλόπουλος, Μάνος Χατζιδάκις και τραγουδιστές όπως Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Γιώργος Ζωγράφος, Αρλέτα, Πόπη Αστεριάδη, Ελένη Βιτάλη, Γιώργος Μουφλουζέλης, Γιάννης Σαμσιάρης, Νένα Βενετσάνου, Πέτρος Πανδής, Κώστας Θωμαΐδης, Σταμάτης Κραουνάκης, Τάνια Τσανακλίδου, Μανώλης Μητσιάς, Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Νταλάρας, Γλυκερία, Παντελής Θαλασσινός, Έλλη Πασπαλά, Αναστασία Μουτσάτσου κ.ά..

Ως ερμηνευτή τον συναντάμε σε ένα μόνο τραγούδι, στο «Πόλη Κωνσταντινούπολη» από τον δίσκο «Εάλω η Πόλις», όπου οι συνθέτες ερμηνεύουν τα τραγούδια τους, καθώς επίσης και με δεύτερες φωνές σε πέντε  τραγούδια στον δίσκο «Μικρές νυχτερινές μουσικές».

Από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης, κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Περί ελληνικού τραγουδιού το ανάγνωσμα» με ένα ένθετο cd στο οπισθόφυλλο «Με δανεικά ιδανικά» που περιλαμβάνει επτά νέα τραγούδια του.

«Την πρώτη μου κιθάρα την πήρα μέσα από μία ντουλάπα στο σπίτι μου» έλεγε σε συνέντευξή του. «Την είχε βάλει η μητέρα μου και την ξετρύπωσε για να μάθω εγώ κιθάρα. Αυτό το όργανο είχαμε, δεν μπορούσαμε να πάρουμε άλλο. Προέρχομαι από πολύ φτωχή οικογένεια, η μητέρα μου μοδίστρα, ο πατέρας τσαγκάρης» εξομολογήθηκε στη συνέχεια ο μουσικοσυνθέτης.

Για το τραγούδι “Πρωινό Τσιγάρο” αποκάλυψε: «Το Πρωινό Τσιγάρο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Μάνου Λοΐζου. Δεν υπήρχε περίπτωση μέσα σε μία ημέρα να μην ακουστεί 2-3 φορές. Πήρε μία έκταση που δεν την περιμέναμε ούτε εγώ, ούτε ο Άλκης Αλκαίου, ούτε η δισκογραφική εταιρία που έκανε την παραγωγή, γιατί ήταν δύσκολο νοηματικά το τραγούδι».

Με αυτό το τραγούδι ήταν δεμένη και η πιο δυνατή στιγμή της καλλιτεχνικής του πορείας: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συναυλία που έγινε στο Ολυμπιακό Στάδιο με τη Χαρούλα Αλεξίου και τον Γιώργο Νταλάρα. Ξαφνικά σβήνουν όλα τα φώτα κι ο κόσμος άρχισε να ανάβει τους αναπτήρες. Να βλέπεις αυτό το θέαμα, 80.000 ανθρώπων με έναν αναπτήρα, να βλέπεις τις φλογίτσες αυτές. Είχα συγκλονιστεί, δε μπορούσα να το πιστέψω ότι αυτή η δοξασία με παίρνει κι εμένα μέσα».

«Ήταν πάρα πολύ συγκινητικό, τόσο ώστε να βάλω τα κλάματα και να μη μπορεί να με συνεφέρει η παρέα μου. Δικαιολογούμαι, γιατί η ιστορία του Πρωινού Τσιγάρου είναι και η δική μου ιστορία».

Ο γιος του, Χάρης Μαυρουδής, αποχαιρέτισε τον πατέρα του με μια βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική ανάρτηση στο Facebook, γνωστοποιώντας ότι η πολιτική κηδεία θα γίνει στο Χαλάνδρι.

«Αν κάτι χαρακτήριζε τον πατέρα μας, Νότη Μαυρουδή, ως άνθρωπο, ήταν η καλοσύνη του, το ήθος και η σεμνότητά του. Με τον ίδιο σεμνό τρόπο σας ανακοινώνουμε τον ξαφνικό θάνατό του. Η πολιτική κηδεία του θα γίνει στο Χαλάνδρι τις επόμενες ημέρες. Η γυναίκα του Βάσω, τα παιδιά του Ροδή και Χάρης και τα εγγόνια του Ιάσωνας, Αριάδνη, Έλλη και Οδυσσέας».

Αγγελική Κώττη

The post Νεκρός ο Νότης Μαυρουδής από ατύχημα στο Πήλιο appeared first on The President.