Penny Dreadful

Κατά σύμπτωση οι Penny Dreadful μοιράζονται το όνομά τους με ένα σήριαλ φαντασίας και τρόμου σε παραγωγή Sam Mendes που μόλις άρχισε γυρίσματα, ενώ το όνομα του άλμπουμ τους Deadwood (μια πόλη στη Νότια Ντακότα) το δανείστηκε και μια αμερικανική σειρά western του ΗΒΟ.

Οι αναφορές τους λοιπόν είναι αρκούντως σκοτεινές και φλερτάρουν με το pulp, το noir και το μακάβριο, εμπλουτισμένες όμως, όπως μας λένε οι ίδιοι, με μια δόση χιούμορ.

Με αφορμή την κυκλοφορία του πολύ

Πώς ξεκίνησαν οι Penny Dreadful; Εννοώ πώς συναντηθήκατε, πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε. Αν δεν κάνω λάθος έχετε και προηγούμενη ιστορία με άλλα σχήματα…

Οι Penny Dreadful ξεκίνησαν το 2010, όταν ο Πάνος, ο Γιάννης και ο Νίκος, που είχαν γνωριστεί δουλεύοντας στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον, ένωσαν τις προσωπικές τους μουσικές ανησυχίες, με αφετηρία κάποιες κοινές επιρροές. Λίγο αργότερα, στο γκρουπ προστέθηκε και ο Χρήστος. Ακολούθησαν αρκετές συναυλίες και αμέτρητες πρόβες, μέχρι να φτάσουμε στο Deadwood. Όλοι μας έχουμε υπάρξει ή συμμετέχουμε και σε άλλα γκρουπ (Into the Abyss, Empty Frame). Πάνω απ’ όλα, όμως, είμαστε λάτρεις της μουσικής και φανατικοί ακροατές, πράγμα που μας καθορίζει εξίσου όπως και η ιδιότητά μας ως μουσικών.

Το Deadwood είναι η πρώτη σας “κανονική” δισκογραφική δουλειά. Ποια ήταν η διαδικασία ηχογράφησης και παραγωγής, αλλά και ποιο είναι το “στίγμα” του δίσκου, αυτό που θέλετε να μείνει στον ακροατή ακούγοντας το άλμπουμ;

Η διαδικασία είναι πάντα λίγο πολύ η ίδια, αλλά παραμένει μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή διαδρομή: Πολλή δουλειά, αρκετές ώρες ηχογράφησης και μίξης, μέχρι να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Επιτέλους, έφτασε η στιγμή να το μοιραστούμε με τον κόσμο! Και μακάρι ο ακροατής να μπει μέσα στο άλμπουμ και να βιώσει τη μουσική και τους στίχους, όπως έχουμε κάνει αναρίθμητες φορές και εμείς οι ίδιοι ακούγοντας δουλειές αγαπημένων καλλιτεχνών. Το Deadwood είναι ένα άλμπουμ γεμάτο δυναμισμό και νεύρο, με αρκετές σκοτεινές στιγμές. Μάλιστα τολμούμε να πούμε ότι, σε σημεία, μπορεί να γίνει ακόμα και χορευτικό. Από εκεί και πέρα, οι ζωντανές εμφανίσεις μας είναι η καλύτερη ευκαιρία για όσους θέλουν να δουν το ηλεκτρικό παζλ των Penny Dreadful να συμπληρώνεται επί σκηνής.

Το όνομα του συγκροτήματος έχει σχέση με τη goth λογοτεχνία ενώ το όνομα του δίσκου θυμίζει western. Γιατί τα διαλέξατε και ποιες άλλες είναι οι αισθητικές/λογοτεχνικές/σινεφίλ αναφορές των Penny Dreadful;

Πράγματι, το όνομα προέρχεται από το ομώνυμο είδος των βρετανικών αναγνωσμάτων του 19ου αιώνα. Κόστιζαν μία πένα και αντλούσαν τη θεματολογία τους από ιστορίες φρίκης και γοτθικού τρόμου. Σε ελεύθερη απόδοση, θα λέγαμε ότι Penny Dreadful σημαίνει φρικιαστικές ιστορίες της πεντάρας. Θεωρούμε ότι η ευτέλεια αυτών των αναγνωσμάτων κρύβει μια γερή δόση χιούμορ και σαρκασμού εκ μέρους των συγγραφέων εκείνης της εποχής. Παρόμοια είναι και η αισθητική στη θεματολογία της Dark Country και της Gothic Americana. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το σημείο επαφής ανάμεσα στους δύο άξονες. Αμφότεροι καταπιάνονται με ιστορίες εμπνευσμένες από έναν σκοτεινό κόσμο της φθήνιας, που ναι μεν σε πλημμυρίζει με οργή και μελαγχολία αλλά και που απαιτεί κάμποσο χιούμορ για να τον αντιμετωπίσεις. Από εκεί και πέρα, λατρεύουμε τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, τα σπαγγέτι western, τις road movies και πολλά άλλα ακόμα. Στην πραγματικότητα, συνθέτουμε ένα ψηφιδωτό που αποτελείται από δεκάδες παραστάσεις – μουσικές, εικαστικές and beyond!

Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης για να γραφτεί ένα κομμάτι (αναφέρομαι στους στίχους). Είναι τα προσωπικά βιώματα ή παίρνετε ερεθίσματα και από την πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα σήμερα;

Οι στίχοι είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένοι από προσωπικά βιώματα, από την καθημερινότητα αλλά και από εσωτερικές αναζητήσεις. Ωστόσο, αρκετοί από τους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν στα κομμάτια του Deadwood συνδέονται με το διττό μήνυμα του τίτλου. Ορισμένα τραγούδια μιλούν για παρείσακτους, για κουρελιασμένους χαρακτήρες, για όσους αρνούνται να στριμωχτούν στο ασφυκτικό πλαίσιο της κοινωνίας. Για όσους βιώνουν την αδικία και την ανισότητα, μια τέτοια κοινωνία είναι τουλάχιστον χυδαία και άχρηστη. Οπότε, αν η κοινωνία πετάει στον δρόμο τους παρείσακτους, είναι καιρός να την πετάξουμε κι εμείς στα σκουπίδια. Αυτή είναι για εμάς η αμφισημία πίσω από τον τίτλο Deadwood.

Πείτε μας κάποιες από τις μουσικές επιρροές στον ήχο της μπάντας, αλλά και κάποιες καινούργιες κυκλοφορίες που έχετε ξεχωρίσει φέτος;

Gun Club, Triffids, Nick Cave, 16 Horsepower, Screaming Trees, Yell-O-Yell, Last Drive, Johnny Cash, Velvet Underground, Creedence Clearwater Revival, Neil Young, Kyuss και QOTSA είναι μερικές από τις κολόνες στις οποίες στηριζόμαστε. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα ονόματα που αυτή τη στιγμή μας διαφεύγουν…
Από νέες κυκλοφορίες, ξεχωρίζουμε το Light Up Gold των Parquet Courts, το Slaughterhouse των Ty Segall Band, το Parallax των Atlas Sound (δεν είναι και πολύ καινούριο, διετίας…), το Common Ground του Mazgani, το φρέσκο The Silver Gymnasium των Okkervil River, το Internal Sounds των Καναδών The Sadies, και η λίστα δεν έχει τέλος…

Ποια είναι τα άμεσα σχέδια των Penny Dreadful μετά την κυκλοφορία του δίσκου; Έχετε κάποια live προγραμματισμένα;

Την Παρασκευή, 18 Οκτωβρίου, εμφανιζόμαστε στο φεστιβάλ του Fractal Press στο Αν Club, μαζί με αγαπημένους καλλιτέχνες και φίλους, όπως ο Alex K. με τους Thee Holy Strangers και ο Mickey Pantelous. Την επόμενη μέρα παίζουμε στη συναυλία ενίσχυσης του ταμείου αλληλοβοηθείας του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου, στο δημοτικό πάρκινγκ της Νέας Ιωνίας, δίπλα στον σταθμό του ΗΣΑΠ. Επίσημη παρουσίαση του δίσκου θα γίνει στις 9 Νοεμβρίου στο πάντα φιλόξενο After Dark, στα Εξάρχεια. Από εκεί και πέρα σκοπεύουμε να προγραμματίσουμε αρκετές συναυλίες εντός και εκτός Αθηνών, για τις οποίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ενημερώνονται από τη σελίδα μας στο facebook

Έχετε κάποια γνώμη για την εγχώρια σκηνή (αγγλόφωνη και ελληνόφωνη) σήμερα; Υπάρχει όντως μια σχετική άνθηση; Έχετε συνεργαστεί με αρκετά άλλα συγκροτήματα και έχετε συμμετάσχει και σε μια σχετική συλλογή φέτος…

Η ελληνική εναλλακτική σκηνή ήταν ανέκαθεν πολύ δυνατή, με εξαιρετικές και πολύ δραστήριες μπάντες. Μάλιστα την τελευταία οκταετία έχει σημειωθεί μια έκρηξη, με πολλά συγκροτήματα να κυκλοφορούν φοβερά άλμπουμ σε διάφορα μουσικά είδη, υπενθυμίζοντας ότι η μουσική έκφραση μπορεί να υπάρξει και έξω από τα πάσης φύσεως σκυλάδικα. Πράγματι, έχουμε παίξει αρκετές φορές με άλλες μπάντες. Άλλωστε, για να υπάρξει ανεξάρτητη ροκ σκηνή και όχι μεμονωμένες ενέργειες, χρειάζεται συνεργασία και αλληλοϋποστήριξη. Ενωμένοι είμαστε πιο δυνατοί, πόσο μάλλον σε μια Ελλάδα που θεωρεί μπάσταρδα τα αυθεντικά rock’n’roll παιδιά της και δεν χάνει ευκαιρία να τα κατασπαράζει.

Τι νόημα έχει για σας η μουσική δημιουργία σήμερα; Ποια ανάγκη σας ωθεί να κάνετε ακόμη το κέφι σας παρά την περιρρέουσα μιζέρια και τα άπειρα προβλήματα και ενώ γνωρίζετε ότι είναι πλέον από δύσκολος έως αδύνατος ο βιοπορισμός από τη μουσική;

Η μουσική είναι έκφραση, επικοινωνία, ψυχοθεραπεία, λύτρωση. Όποιος ξεκινάει αυτό το ταξίδι με στόχους βιοποριστικούς, μάλλον έχει χάσει το παιχνίδι από πολύ νωρίς. Εμείς δημιουργούμε, ξεσπάμε και επουλώνουμε τις πληγές μας μέσα από την μπάντα και τη μουσική μας, σε πείσμα όσων συμβαίνουν γύρω μας και χωρίς να μετράμε κέρματα ή να προσμένουμε πλατίνες και χρυσάφια.

Τι σημασία έχει για εσάς να στηρίζετε με τη συμμετοχή σας κοινωνικούς αγώνες, κινηματικές εκδηλώσεις και άλλα αντίστοιχα εγχειρήματα;

Όποτε μας δίνεται η ευκαιρία, φροντίζουμε να στηρίζουμε τέτοιες κινήσεις. Ήμασταν και παραμένουμε ενεργοί πολίτες μέσα στους κοινωνικούς αγώνες και αισθανόμαστε την ανάγκη αλλά και την υποχρέωση να συμμετέχουμε σε κινηματικές δράσεις. Με όλη αυτή τη λυσσαλέα επίθεση που δεχόμαστε σε κάθε επίπεδο, η αλληλεγγύη και η αφύπνιση είναι απαραίτητες για να μας οδηγήσουν προς την άλλη άκρη του τούνελ.

Click here to view the embedded video.

To album κυκλοφορεί κυκλοφορεί επίσημα από τις 10 Οκτωβρίου από τη B Minor Records σε CD Digisleeve και σε 300 αριθμημένες κόπιες βινυλίου των 180 γραμμαρίων. Ηλεκτρονικά, διατίθεται ήδη και στο bandcamp του συγκροτήματος.

Oι Penny Dreadful θα εμφανιστούν ζωντανά στις 18 Οκτωβρίου στο ΑΝ Club μαζί με τους Thee Holy Strangers και Mickey Pantelous με τον Dr. Albert Flipout και την One Can Band τους σε μία βραδιά που διοργανώνει το Fractal Press. Τo Σάββατο 19 Οκτωβρίου συμμετέχουν στη συναυλία ενίσχυσης του ταμείου αλληλοβοηθείας του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου, στο δημοτικό πάρκινγκ της Νέας Ιωνίας, δίπλα στον σταθμό του ΗΣΑΠ.