Playground Noise

Το πατρινό σχήμα των Playground Noise ξεκίνησε το 2006 από μια αφετηρία κιθαριστικής χαρμολύπης και μέχρι σήμερα εξελίσσει με προσήλωση και μεθοδικότητα τα διακριτικά του χαρακτηριστικά. Προ ημερών κατέθεσαν ξανά το δισκογραφικό τους στίγμα, με το δεύτερο πλήρης διάρκειας άλμπουμ τους 8 Songs, το οποίο τους επανατοποθετεί στο επίκεντρο του εγχώριου μουσικού ενδιαφέροντος. Στις ζωντανές εμφανίσεις υποστήριξης του νεοφερμένου τους υλικού, συμπεριλήφθηκε και μία στην Αθήνα,

Οι μνήμες σας από τις πρόσφατες συναυλίες σας σε Πάτρα και Αθήνα, είναι πραγματικά φρέσκες. Τι αποκομίσατε από αυτές τις βραδιές;

Μας έρχεται στο μυαλό μια φράση που ακούσαμε κάποτε: “Αν θυμάσαι κάτι από ένα live τότε κάτι δεν πήγε καλά” (γέλια)… Σοβαρολογώντας, τώρα, θα λέγαμε πως τόσο στο Λιθογραφείο της Πάτρας με περιορισμένη προσέλευση όσο και στο Six Dogs που ήταν γεμάτο, η αλληλεπίδραση με το κοινό ήταν θετική. Και στις δυο εμφανίσεις βλέπαμε κόσμο να το διασκεδάζει, γεγονός που μας γεμίζει με αισιοδοξία. Κι οι γνώμες που ακούσαμε για τα τραγούδια του καινούργιου δίσκου, μας δημιούργησαν αντίστοιχα καλή διάθεση.

Μιας και διανύετε τον όγδοο χρόνο της μουσικής σας δραστηριοποίησης, θα μπορούσατε να μας εκμυστηρευτείτε ορισμένους λόγους για τους οποίους εξακολουθεί να σας ιντριγκάρει η ζωή μέσα σε αυτή;

Ο βασικός λόγος, από εκεί που ξεκινούν όλα, είναι η δημιουργία. Επίσης, μπορεί να σου ακουστεί κάπως περίεργο, αλλά μας ιντριγκάρει κι η δυσκολία όλου αυτού που κάνουμε. Πέρα δηλαδή από την εσωτερική ανάγκη όλων μας για να δημιουργήσουμε κάτι, μας κάνει να αισθανόμαστε ζωντανοί το γεγονός ότι παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε, κατορθώνουμε και εξακολουθούμε να ασχολούμαστε με αυτό που μας αρέσει. Ο καθένας δίνει κάποια στιγμή στη ζωή του ένα ζήτα κεφαλαίο, και στην περίπτωσή μας κάτι τέτοιο συμβαίνει μέσα από τη μουσική.

Κάτω από ποιες συνθήκες διαχειρίζεστε αποδοτικότερα τις εμπνεύσεις σας; Για να το συγκεκριμενοποιήσω, η πίεση κι οι δυσκολίες ή οι ευτυχείς περιστάσεις σας ενεργοποιούν περισσότερο δημιουργικά;

Για εμάς η όλη διαδικασία της σύνθεσης σχετίζεται με την παρατηρητικότητα μας. Η κάθε μέρα είναι αύτη που μας τροφοδοτεί, περπατάμε και καταγράφουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας έχοντας ανοιχτές όλες μας τις αισθήσεις. Δε χρειάζεται να είσαι ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος για να καταφύγεις στη δημιουργία. Οποιεσδήποτε καταστάσεις βιώνεις, οι εικόνες της καθημερινότητάς σου, σε ωθούν από μόνες τους προς αυτή την κατεύθυνση.

Εστιάζοντας τώρα στο δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ σας, 8 Songs, που βγήκε μόλις στο φως, θα επισήμανε κανείς πως οι στίχοι σας φέρουν ξανά μια πικρή γεύση απογοητεύσεων. Από πού πηγάζει εκείνη;

Μια μελαγχολική διάθεση υπάρχει στη μουσική μας, αλλά δεν εκφράζει πάντοτε κάτι αρνητικό. Οτιδήποτε έρχεται ως ερέθισμα από τριγύρω, μας επηρεάζει και αυτό το πέπλο που υπάρχει στο στιχουργικό κομμάτι, βγάζει μια αισιοδοξία ακόμα και στις καταστάσεις που μας περιβάλλουν σε αυτή την περίεργη περίοδο. Οι στίχοι, λοιπόν, περιγράφουν τα πράγματα που μας απασχολούν και δεν κινούνται πάντα σε σκοτεινά μονοπάτια. Χαιρόμαστε, δε, όταν αυτοί δέχονται ποικίλες ερμηνείες από τον κόσμο.

Σε αντίθεση με την -κατά κύριο λόγο- αρνητική χροιά της λεκτικής σας θεματολογίας, η αντίστοιχη ηχητική προβάλλει φωτεινότερη από οποτεδήποτε στο παρελθόν σας. Πού οφείλεται τούτη η μεταστροφή;

Υφίσταται όντως μια αντίθεση, αντίστοιχη με αυτή που υπάρχει στον γενικότερο κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, μας ενδιέφερε να δώσουμε στο υλικό μας μια απλή και συγκεντρωμένη μορφή. Προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι κοντά στα rock ‘n’ roll δεδομένα, παρουσιάζοντας την ουσία στο μέτρο, βέβαια, του δυνατού. Στακάτα λόγια και μουσική που συνοδεύονται με ένα ανάλογο ρυθμό, σε μικρής διάρκειας κομμάτια.

Στο νέο σας τραγούδι “The Plan”, εξομολογείστε μια «εκτός σχεδίου» τροπή της καθημερινότητάς σας. Πότε στο γκρουπ τα πράγματα κύλησαν θετικά όταν συνέβη κάτι τέτοιο και πότε όχι;

Συμφωνούμε πως η οργάνωση είναι καλή, αλλά ο κόσμος μας δεν έχει στεγανά. Γνωρίζεις, λοιπόν, πως σήμερα βρίσκεσαι εδώ, όμως την επομένη δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί. Αυτό μπορεί να σου δημιουργήσει τρομερό άγχος, μα μπορεί και να σε σπρώξει στο να δρας άμεσα.

Ανάλογα με την περίσταση, έχουμε μέχρι στιγμής καταφέρει να βρούμε τη δύναμη και να ανταπεξέλθουμε σε όσα μας βγαίνουν «εκτός προγράμματος». Ακόμη κι όταν τα κάνουμε μαντάρα, δηλαδή, τα συμμαζεύουμε στο τέλος. Κι αν χρειαστεί θα τα ξανακάνουμε μπάχαλο, για να έλθουμε πάλι να βρούμε μια άκρη. Με άλλα λόγια, μαζεύεις κυρίως εκατό φορές μηδενικά για να καταλήξεις να βρεις και κάποιο άσσο. Εκατό φορές λάθος για να προκύψει κάτι σωστό. Το “Swinging Lowdown”, επίσης, περιγράφει μια τέτοια συγκυρία.

Αν καθένα από τα κομμάτια του νέου σας δίσκου αναπαριστούσαν ένα τοπίο, ποιο θα ήταν αυτό;

Έχουμε μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα για τη μουσική μας, η οποία τελικά αποτυπώθηκε στο εξώφυλλο του 7’’ Swinging Lowdown, με τη βοήθεια του φωτογράφου μας Κώστα Παυλόπουλου. Η εικόνα με τα στάχυα στον αγρό, κι o άνθρωπος που δεν φαίνεται εκεί, αλλά παρίσταται νοερά κοιτώντας αυτό το τοπίο με ένα στάχυ στο στόμα. Γενικότερα, ο κύκλος της ζωής είναι μια εικόνα έντονα καρφωμένη στο μυαλό και σε συζητήσεις που κάνουμε. Το πώς, για παράδειγμα, συμπεριφέρεται η φύση στη γη· ένα ξερό χωράφι μετά τη βροχή αρχίζει να ανθίζει, έπειτα έρχεται ο χειμώνας και σκεπάζεται από χιόνι…

Στο ύφος σας συνυπάρχουν θόρυβος και λυρισμός. Τι είδους εικόνες σας εντυπώνονται ακαριαία στο νου από τον εν λόγω συνδυασμό;

Συνήθως μας βγαίνει πρώτα η θορυβώδης πλευρά μας και έπειτα επενδύουμε σε κάτι διαφορετικό. Ο συνδυασμός αυτός προκύπτει σε στιγμές που κορυφώνονται κάποια συναισθήματα και μας φορτίζει με πολλές εικόνες, αλλιώτικες μεταξύ τους.

Click here to view the embedded video.

Εάν επιλέγατε μια άλλη, από την Πάτρα, πόλη ούτως ώστε να στεγάσετε το όραμά σας, ποια θα ήταν αυτή;

Θα μπορούσε, ας πούμε, να είναι το Ρέικιαβικ ή τα Κουφονήσια. Κι αυτό, διότι μας κεντρίζουν τα φυσικά τοπία αυτών των περιοχών. Πάντως, θα προσαρμοζόμασταν καλύτερα σε μια πόλη δίχως μεγάλες αποστάσεις ανάλογες με αυτές τις Αθήνας.

Το format του βινυλίου διατηρεί μια ιδιαίτερη σημασία για εσάς, από τις πρώτες σας κιόλας κυκλοφορίες έως και την τελευταία που εκδόθηκε σε δίσκου βινυλίου. Εξηγείστε μας το γιατί.

Η μουσική συγκεντρώνεται κάπου και μια σχέση χτίζεται ανάμεσα σε σένα και στο υλικό αυτό. Το βινύλιο, κατά τη γνώμη μας, έχει παραπάνω ψυχή από το cd και σαφέστατα από το MP3. Η σκέψη του να πας στο δισκάδικο και να αγοράσεις ένα δίσκο, να τον περιεργαστείς από το εξώφυλλο κιόλας και εν συνεχεία να τον ακούσεις ευλαβικά, μας φέρνει στο μυαλό μια πολύ όμορφη διαδικασία κατά την οποία μπορεί να βιώσει κάποιος τη μουσική.

Σήμερα (20/04) λαμβάνει χώρα κι η “Record Store Day”, οπότε δράττομαι της ευκαιρίας και σας ζητώ να σχηματίσετε την ιδανική μπάντα (με μέλη της αρεσκείας σας) που θα μπορούσε να ηχογραφήσει ένα και μόνο δίσκο.

Φωνές: Elizabeth Frazer και Frank Black – Κιθάρες: Kevin Shields και Graxan Coxon – Μπασογραμμές: Kim Gordon – Πληκτροφόρα: Jonny Greenwood – Τύμπανα: Moe Tucker – Παραγωγή: Nigel Godrich – Ενορχήστρωση/Ηχογράφηση Εγχόρδων: Phil Spector

Σαν «αποφώνηση», μεταφέρετε τις παραστάσεις σας από την εγχώρια μουσική παραγωγή που βρίσκεται πίσω από την «βιτρίνα».

Καλώς ή κακώς η μουσική που αντιπροσωπεύουμε τόσο εμείς όσο και άλλα εγχώρια σχήματα με παρεμφερή νοοτροπία δεν έχει μεγάλη απήχηση. Θα μπορούσε κάλλιστα να ακούγεται πιο μαζικά και να είναι μέρος της κύριας μουσικής του τόπου μας.

Άνθρωποι βγαίνουν από το καβούκι τους, βοηθάει κι η homemade διάθεση της εποχής, και χρησιμοποιούν τη μουσική ως εκφραστικό μέσο καταθέντοντας κάτι που έρχεται να συγκινήσει μερικούς ακόμη. Είναι πολύ θετικό, λοιπόν, το ότι κυκλοφορούν αξιόλογα πράγματα καθώς και το ότι υπάρχει αλληλοβοήθεια και μια δημιουργική αλληλεπίδραση μεταξύ των καλλιτεχνών που δρουν στα πράγματα. Δεν κυριαρχούν οι τριβές, αυτές προκύπτουν όταν υφίσταται ένδεια στο συνθετικό κομμάτι.

Από πρόσφατα ελληνικά άλμπουμ που μας κέρδισαν, κρατάμε αυτά των Mechanimal, Baby Guru, Lumiere Brother, Neon.

Links :
http://innerear.bandcamp.com/album/8-songs
www.facebook.com/playgroundnoise
www.inner-ear.gr/en/releases/artist/13-playground-noise

Click here to view the embedded video.