Socos & The Live Project Band

Εξάρχεια, οδός Τσαμαδού, café “Αθήναιον”. Βρεθήκαμε με τον Socos για να συζητήσουμε για το Αντάρτικο Πόλεων, το τελευταίο άλμπουμ των Socos & the Live Project Band που κυκλοφόρησε από την puzzlemusik.

——————————————————————————————————————————————————

“Σκέψου ότι αυτός ο δρόμος των Εξαρχείων έχει χαρακτηριστεί πριν από μερικά χρόνια από συγκεκριμένο freepress έντυπο ως ο πιο επικίνδυνος δρόμος της Αθήνας.

Το οξύμωρο είναι ότι μπορώ να αφήσω την τσάντα μου εδώ, να πεταχτώ στο περίπτερο, να γυρίσω μετά από μισή ώρα και να τη βρω εκεί που την άφησα.”

Τα freepress έχουν κάνει μεγάλο κακό κυρίως με τον τρόπο που προβάλλουν κάποια πράγματα. Το ξέρεις, το έχεις δει, ότι υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη κλίκα μέσα στην οποία γίνονται και προωθούνται τα καινούρια πράγματα. Αν δεν είσαι μέρος αυτής της κλίκας, αν δηλαδή δεν έχεις βρει ένα τρόπο να σε εκθειάσουν τα freepress, δεν υπάρχεις πουθενά. Πως γίνεται να έχουμε κυκλοφορήσει πέντε δίσκους και να μην ασχολούνται μαζί μας κάποιοι άνθρωποι ή να έχουμε φάει πόρτα τέσσερα συνεχόμενα χρόνια από τη Γιορτή της Μουσικής; Δεν το καταλαβαίνω.

Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι είσαι απέναντι σε αυτή την κλίκα η οποία προωθεί την ανοησία, εκθειάζει την μετριότητα και προσπαθεί μέσω της δύναμης, του “και καλά, τσάμπα”  να επιβάλει την ψευδοκουλτούρα της. Θα ήθελα να πω σε αυτούς τους ανθρώπους ότι πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουν να γράφουν μουσική για τη μουσική και όχι για όλους τους υπόλοιπους λόγους. Μερικά πράγματα μπορεί κάποιες  στιγμές να  έχουν ενδιαφέρον ως εικαστική πρόταση, αλλά μέχρι εκεί.

Αυτό που περιγράφεις, είναι και ένα είδους ερέθισμα για κομμάτια όπως το “Πάρτι” από το τελευταίο σας άλμπουμ.

Το ”Πάρτι” είναι όλος ο δίσκος, είναι η κεντρική ιδέα. Έχει μέσα κάποιες δικές μας σκέψεις, κάποια πράγματα που έχουν γραφτεί σε τοίχους και αφίσες και κάποια πράγματα που έχουν ακουστεί εδώ ακριβώς που καθόμαστε. Στην περιοχή συχνάζει ένας τύπος που αυτοσυστήνεται ως Ιωάννης Κοσμοκαλόγερος ο οποίος έχει πει το “οι νέο- χίπηδες είναι οι απόγονοι του Όθωνα”, το οποίο χρησιμοποιήσαμε σαν στίχο, που αν στο εξηγήσει θα σου φύγει το κεφάλι από το σκεπτικό του, το οποίο τελικά είναι ολόσωστο. Με τρελαίνει το νέο-χίπικο στυλ που δεν είναι ούτε χίπικο, ούτε αριστερό, ούτε έχει άποψη. Το ”Πάρτι” είναι το γύρω μας. Περιγράφει το ένα άκρο της ζυγαριάς.  Αυτό που εκφράζεται από μια αηδία, η οποία δεν πιστεύω ότι έχει τελειωμό ή ελπίδα αναστροφής.

Θεωρείς ότι γράψατε ένα πολιτικό δίσκο;

Με φρικάρουν όσοι ισχυρίζονται, με πάθος, ότι δεν ασχολούνται με την πολιτική! Και δυστυχώς είναι πάρα πολλοί. Τα πάντα είναι πολιτική. Και το γαμήσι πολιτική είναι. Και όποιος λέει ότι δεν ασχολείται με την πολιτική είναι μαλάκας.

Τι θέλατε να πετύχετε με το “Αντάρτικο Πόλεων” και τι είναι αυτό που το διαφοροποιεί σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ σας;

Πέρα από την πολιτική δήλωση; Σε επίπεδο ήχου; Αυτό που μας ενδιέφερε σε πρώτη φάση ήταν πως θα κάνουμε ένα άλμπουμ “ξερό”, κά