The Last Drive + Bazooka @ Passport

Τρεις μόλις μήνες μετά το εκστατικό live στο Fuzz, οι Last Drive ανέβηκαν ξανά στη σκηνή, αυτή τη φορά σε αυτή του  Passport στον Πειραιά, για άλλη μία δόση του γνώριμου αλλά πάντα επιβραβευτικού τους rock’n’roll. Σε αντίθεση με το Gagarin αλλά και το Fuzz,

το Passport έχει μία διαφορετικού είδους γοητεία. Είναι μεν αρκετά μεγάλο, ικανό να χωρέσει πολύ κόσμο, αλλά ο τρόπος που είναι φτιαγμένο συν το γεγονός πως η σκηνή είναι χαμηλά και χωρίς κάγκελα, προσδίδει μία πιο οικογενειακή αίσθηση.

Και αν ο συναυλιακός χώρος ήταν η μία έκπληξη του συγκεκριμένου live, η άλλη και πιο σημαντική ήταν η φανταστική εμφάνιση των Bazooka τους οποίους οι Drive επέλεξαν για support. Τέσσερα άτομα αποτελούν την μπάντα. Οι μισοί παίζουν drums και οι άλλοι μισοί κιθάρες. Το αποτέλεσμα σου παίρνει τον εγκέφαλο και τον πάει βόλτα. Φίλοι που τους είχαν δει πέρυσι μου έλεγαν πως η εξέλιξη τους μέσα σε ένα μόλις χρόνο είναι εξωπραγματική, ενώ ο δικός μου ενθουσιασμός βλέποντάς τους για πρώτη φορά ακόμα δεν έχει καταλαγιάσει.

Και αν μία φορά οι Bazooka μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό, μεγάλη σημασία έχει να πούμε πως αποτελεί μέγιστης βαρύτητας η ικανότητα των Drive να διαλέγει και με τον τρόπο τους να προωθεί νέα συγκροτήματα βάζοντας τα να ανοίγουν γι’αυτούς. Η εγχώρια rock’n’roll σκηνή διανύει μία από τις πιο παραγωγικές περιόδους της. Το να υπάρχει μία μπάντα τόσο μεγάλη σαν αυτή των Drive και να συμμετέχει σε αυτή την εξέλιξη της εν λόγω περιόδου με τον δικό της τρόπο είναι ανεκτίμητο. Το έκανε τον Δεκέμβριο με τους Penny Dreadful και Dark Rags και το ξαναέκανε το Σάββατο που μας πέρασε με τους Bazooka.

Όσο για την εμφάνιση των Drive, δεν μπορούμε να γράψουμε κάτι το οποίο δεν έχει ήδη γραφτεί ή ειπωθεί από το 2007 και μετά που έγινε το reunion και ξανάρχισαν οι συναυλίες. Το κοινό είναι πάντα εκεί, η αγάπη αμφίδρομη, ο ενθουσιασμός έκδηλος, τα τραγούδια πάντα δυναμίτες. Ακούσαμε ξανά μία πληθώρα λατρεμένων κομματιών (Devil may Care, I love Cindy, Have Mercy, Chain Train, Gone gone gone, Overloaded, Every night, Valley of Death, Outlaw) και πολλά ακόμα για ένα δίωρο το οποίο έκλεισε στο δεύτερο encore του με την πάντα επική διασκευή στο Blue Moon και το απαραίτητο θορυβώδες κρεσέντο του. Ακούσαμε ξανά τα δύο καινούργια τους τραγούδια εν αναμονή του νέου EP και φύγαμε με το γνώριμο ενθουσιασμό όπως πάντα από μία Drive συναυλία. Τα ξαναλέμε το Μάϊο.

(Φωτογραφία: The Last Drive Facebook page)