To party των Forced Entertainment στο Bios

In the future ελπίζουμε η περίφημη (και ιδιαίτερα αγαπημένη μας) βρετανική ομάδα να μας εκπλήξει και πάλι ευχάριστα και να αντικαταστήσει τη δυσάρεστη ανάμνηση των Tomorrow’s Parties της.Και λέμε «In the future» πρώτα από όλα γιατί με την ίδια προσμονή που περιμέναμε αυτή την παράσταση θα αναμένουμε και την επόμενη μια που η απογοήτευση της συγκεκριμένης δεν αναιρεί τις πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές τους που έχουμε παρακολουθήσει στο παρελθόν αλλά και επειδή με αυτή τη φράση μας τυράννησαν για 80’ στα Tomorrow’s Parties τους φέτος.Σε ένα παλκοσένικο που έμοιαζε να περιμένει να υποδεχτεί μπουλούκι και ήδη δημιουργούσε ένα αίσθημα νοσταλγίας με το που έμπαινες στο χώρο, με μοναδικό background 60κάτι φωτάκια (τα μετρήσαμε για να περάσει η ώρα) οι Cathy Naden και Robin Arthur μας απήγγειλαν τις εικασίες τους για το μέλλον.Το κείμενο που προέκυψε, όπως σε κάθε περίπτωση παράστασης θεάτρου της επινόησης (devised theatre) από αυτοσχεδιασμούς ήταν, ομολογουμένως, πολύ ενδιαφέρον. Ιστορίες από το μέλλον που ισορροπούσαν ανάμεσα σε ιδέες απόλυτα τρομακτικές και απαισιόδοξες αλλά και ιδιαίτερα οπτιμιστικές εικασίες για το πώς θα είναι αυτό το μέλλον της ανθρωπότητας που όλοι περιμένουμε θα μπορούσε να μας έχει συνεπάρει αν συνοδευόταν από κάποιες εικόνες που να εμπλουτίζουν την πολύ ξερή, δυστυχώς, αφήγηση δύο ηθοποιών. Μια παράσταση, για να είναι παράσταση, χρειάζεται περισσότερα συστατικά από λέξεις και, στην προκειμένη περίπτωση, όλα τα συστατικά πέραν του λόγου έλειπαν.Μπορεί η φαντασία των Forced Entertainment να ήταν αρκετή για να συγγράψει εκδοχές του μέλλοντός μας και για κάποια ώρα να διατηρήσει το ενδιαφέρον μας αμείωτο καθώς τις ακούγαμε, μειδιούσαμε με κάποιες από αυτές, νιώθαμε πως ήδη ζούμε κάποιες άλλες, ταυτιζόμασταν, ελπίζαμε ή χάναμε εντελώς την ελπίδα μας αλλά τα λόγια δεν είναι αρκετά. Με την εισαγωγική φράση «In the future» για 80 περίπου βασανιστικά λεπτά ακούγαμε, απλώς, αυτές τις εικασίες που δεν συνοδεύονταν ούτε από ήχους, ούτε από φωτισμούς (πέρα από τα 60 κάτι λαμπιόνια), ούτε από κινήσεις, ούτε από εικόνες, ούτε από τίποτα που να μας δίνει την εντύπωση πως επρόκειτο για κάτι περισσότερο από ένα απλό αναλόγιο ενός αυτοσχεδιαστικού κειμένου. Ενός κειμένου ενδιαφέροντος, επαναλαμβάνουμε, που θα μπορούσε να λειτουργήσει, καλύτερα κιόλας ενδεχομένως, ως τυπωμένο κείμενο.Σύλληψη & δημιουργία: Forced EntertainmentΣκηνοθεσία: Tim EtchellsΕρμηνεία: Cathy Naden, Robin ArthurΣκηνικά: Richard LowdonΦωτισμοί: Francis Stevensonhttp://www.forcedentertainment.com/