Ιδιωτικές Ζωές στο Θέατρο Άλμα

Μαζί φτυνόμαστε, και χώρια αγανακτούμε.Πέντε χρόνια μετά το διαζύγιο τους, φρεσκο-ξανα-παντρεμένοι και οι δυο, ο Έλιοτ και η Αμάντα ξανασυναντιούνται για πρώτη φορά στα γειτονικά μπαλκόνια του ξενοδοχείου όπου γιορτάζουν το μήνα του μέλιτος με τους νέους συζύγους τους. Μετά τον πρώτο τους γάμο βίαιου και αυτοκαταστροφικού πάθους, τώρα και οι δυο, πλέον συμβιβασμένοι με νέους συγκαταβατικούς συντρόφους συμφέροντος, αποτυγχάνουν περίτρανα να αντισταθούν στην εκρηκτική έλξη μεταξύ τους, παρατάνε τα στεφάνια τους και το σκάνε μαζί για το Παρίσι, προσποιούμενοι πως μια απλή κωδική λέξη θα μπορέσει

Ανταλλαγή συντρόφων, ενδοσυζυγική βία (και ροχάλες), γρήγορες εναλλαγές, φονικές ατάκες, πόρτες που ανοιγοκλείνουν και ψέματα, ψέματα, ψέματα. Η πιο κλασσική φάρσα του Noel Coward δεν κουβαλάει πλέον την ίδια ριζοσπαστική αμφισβήτηση ούτε σοκάρει όπως τότε στο πρώτο ανέβασμα της το 1930, παραμένει όμως θαρραλέα και πικάντικη.

Μερικές αντιδράσεις και φόρμες της κωμωδίας αυτής κουβαλούν τον κίνδυνο να κουράσουν το σύγχρονο κοινό μετά από τις τόσες δεκαετίες μίμησης και αντιγραφής που μεσολάβησαν, όπως και η επι τούτου παλιακή και κυριολεκτική προσέγγιση εδώ, πιστή στην εποχή που γράφτηκε το έργο. Ευτυχώς, οι εντυπωσιακά (super) fast-forward ρυθμοί της δράσης και των αντιδράσεων των ηθοποιών που έξυπνα επιβάλει ο πιο έμπειρος κωμικός Πέτρος Φιλιππίδης μέσα από την σκηνοθεσία του και την προσεγμένη μετάφραση που επιμελήθηκε με τον Χρήστο Σιμαρδάνη δεν αφήνουν την παράσταση να κάνει κοιλιά.

Ο Ορέστης Τζιόβας με την Νικολέττα Κοτσαηλίδου στους ρόλους των δεύτερων συζύγων είναι αξιολάτρευτα και καρικατουρίστικα παλιομοδίτικοι. Όλη όμως η δύναμη του έργου στηρίζεται στην ακατανίκητη, ζωώδη, ελαφρώς ακατάλληλη χημεία μεταξύ των δυο πρωταγωνιστών, που εναλλάσεται με φοβερό timing και οργανικά μέσω του διαλόγου μεταξύ έρωτα , βίας, πάθους και μίσους.

Η Θάλεια Ματίκα ξεχωρίζει με το υπέροχα σαρδόνιο κωμικό ταμπεραμέντο της (θα έλεγα ΘΕΑΡΑ αλλά είμαι ακόμα σε πρόγραμμα απεξάρτησης καλιαρντών) ενώ ο Τάσος Ιορδανίδης δοκιμάζεται σαν κωμικός “ζεν πρεμιέ”, μοστράροντας την ενέργεια και και αυτή την τσαχπινοπονηρογαλιφιά (απεξάρτηση τέλος) που απαιτεί ο ρόλος, δανειζόμενος γενναιόδωρα από το οπλοστάσιο και τις μανιέρες αθάνατων κωμικών του είδους (και σίγουρα και από τον ίδιο τον σκηνοθέτη του), και δεν φαίνεται να καταπονείται από τις τρελές απαιτήσεις ταχύτητας της σκηνοθεσίας, παρά τον εμφανή χείμαρρο ιδρώτα του μέσα στο δυστυχώς ομολογουμένως αφόρητα αποπνικτικό χώρο του θεάτρου Άλμα.

Μετάφραση: Πέτρος Φιλιππίδης, Χρήστος Σιμαρδάνης
Σκηνοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου
Χορογραφίες: Ελπίδα Νίνου – Φιλιππίδη
Φωτισμοί: Μπάμπης Αρώνης
Μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος
Σκηνοθεσία trailer: Αλέξανδρος Ζαρμπής

Παίζουν: Θάλεια Ματίκα, Τάσος Ιορδανίδης, Ορέστης Τζιόβας, Νικολέττα Κοτσαηλίδου

Ημέρες και