Like a Dragon: Infinite Wealth | Review

Το Yakuza: Like a Dragon (Yakuza 7 για όσους κρατάνε ακόμα νούμερα) ήταν μια τεράστια και αναπάντεχη έκπληξη το 2020. Η σειρά είχε κυκλοφορήσει και στο παρελθόν παιχνίδια με διαφορετικό gameplay, αλλά πάντα αυτά ήταν σαν σνακ για όποιον περίμενε το κυρίως πιάτο. Έτσι, λίγοι περίμεναν ότι η μεταφορά της σειράς σε JRPG μονοπάτια θα ήταν κάτι παραπάνω

Όταν λοιπόν ανακοινώθηκε το sequel, ήταν δεδομένο ότι το κοινό θα ανέβει στις επάλξεις σαν μέλη της Order of Munan Chohept Onast και να αρχίσει να προσεύχεται για ένα ακόμα έπος. Και η αλήθεια είναι πως ο πήχης ήταν ψηλά και η σειρά χρειαζόταν κάτι δυνατό. Το Yakuza Ishin remake είχε βγει στο ρελαντί με πενιχρές βελτιώσεις και είχε αφήσει μια πικρία στο στόμα, ενώ το Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name είχε υποστεί ό,τι και το Hobbit στον κινηματογράφο, μια καλή ιδέα των 3-4 ωρών, ξεχειλωμένη για να δώσει την τριπλάσια. Προσθέστε σε αυτό και την υπέροχη εμπειρία που ήταν το Yakuza: Like a Dragon και πως να μην είναι ο κόσμος ανεβασμένος στα κάγκελα από την προσμονή;

Θα πούμε εξ αρχής πως το Like a Dragon: Infinite Wealth θεωρεί δεδομένο ότι έχετε παίξει, αν όχι όλη την Yakuza series, τουλάχιστον τα Yakuza: Like a Dragon και Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name, καθώς τα γεγονότα και οι χαρακτήρες είναι πάρα πολύ συνδεδεμένα με το τι συνέβη σε εκείνα τα παιχνίδια. Το Infinite Wealth ρίχνει (ως συνήθως) τρελό όγκο από exposition και flashbacks, και θα λέγαμε πως θα χάσετε πάρα πολύ αν δεν έχετε δει τους προηγούμενους τίτλους. Όχι ότι αυτό είναι απαραίτητα κακό (άλλωστε γιατί να μην τους παίξετε;), απλά είναι σημαντικό να το αναφέρουμε από νωρίς καθώς στις επόμενες παραγράφους θα υπάρχουν κάποια spoilers για τα γεγονότα προηγούμενων τίτλων.

Το Infinite Wealth λοιπόν ξεκινάει μερικά χρόνια μετά από τα γεγονότα του Like a Dragon και του Gaiden, με τους Kiryu και Ichiban να βρίσκονται σε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή τους. Η διάλυση της Tojo Clan και της Omi Alliance οδήγησε χιλιάδες πρώην μέλη αυτών των οργανισμών yakuza στον δρόμο, ανίκανους να βρουν εργασία ή να αλλάξουν τη ζωή τους.

Κρατώντας το όνειρο του πατέρα του ως πυξίδα, ο Ichiban έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να τους βοηθήσει, βρίσκοντάς του εργασία και στηρίζοντάς τους πραγματικά όταν βλέπει ότι όντως θέλουν να βγουν στον ίσιο δρόμο. Και ενώ τα πράγματα πηγαίνουν καλά για αυτόν και τους φίλους τους, δυστυχώς μία καμπάνια δυσφήμισης έρχεται να καταστρέψει όλη την καλή δουλειά που έχουν κάνει και να τους ξαναρίξει στον δρόμο.

Μη χάνοντας το κουράγιο σας όμως, μέσα στην καταστροφή θα αδράξετε την ευκαιρία να αλλάξετε παραστάσεις. Ένας γνωστός, σας δίνει την ευκαιρία να ταξιδέψετε στη Χονολουλού και να εκπληρώσετε μια τεράστια επιθυμία σας. Όπως είναι αναμενόμενο, το φαινομενικά απλό ταξίδι αναψυχής γρήγορα θα εκτροχιαστεί και αμέσως θα βρεθείτε αντιμέτωποι με μία νέα συνωμοσία, συνωμοσία που συνδέει τα γεγονότα και τους χαρακτήρες από τα προηγούμενα παιχνίδια και που θέτει ένα νέο κεφάλαιο στη σειρά. Και αυτή τη φορά ο Kiryu δεν θα είναι απλά στο πλευρό σας σαν ένας περιφερειακός χαρακτήρας, αλλά είναι ξεκάθαρα ο δεύτερος πρωταγωνιστής, ο οποίος έχει τη δική του ιστορία και τον οποίο θα χειριστείτε ξεχωριστά για περίπου το μισό παιχνίδι.

Aς ξεκινήσουμε λοιπόν με τα αρνητικά για να τα βγάλουμε από την άκρη και να πάμε στα όμορφα! Ξεκινώντας λοιπόν, θα πρέπει πούμε πως η κεντρική ιστορία δεν μας άφησε ιδιαίτερα ικανοποιημένους. Η ιδέα από πίσω της έχει καλές βάσεις και είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς θέλησαν να πατήσουν επάνω στις επιπτώσεις των τεράστιων αλλαγών που έγιναν στον προηγούμενο τίτλο και το πώς αλλάζουν την ιεραρχία της σειράς.

Η σύνθεσή της όμως, καθώς και ο τρόπος απόδοσής της, πάσχουν από διάφορα θέματα, με βασικότερα ορισμένα πρόβλημα με τη ροή και τον τόνο της ιστορίας. Κάτι ότι η γραφή έχει ορισμένα περίεργα σεναριακά λάθη και άλματα, κάτι ορισμένα σχεδόν fantasy στοιχεία, που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ στη σειρά, κάτι ότι οι «μεγάλοι κακοί» είναι μάλλον από τους λιγότερο ενδιαφέροντες της σειράς, και αρχίζετε να βλέπετε ότι το άπλωμα του παιχνιδιού και η μεγάλη του διάρκεια μάλλον δεν το βοήθησαν να “δέσει” όσο έπρεπε.

Το βασικότερο θέμα θα λέγαμε πως βρίσκεται στην ίδια τη ροή. Μετά από μια ιδιαίτερα αργή εισαγωγή, το παιχνίδι πατάει γκάζι και φρένο αρκετά συχνά, δυσκολευόμενο να κλιμακώσει την ιστορία όπως πρέπει. Ειδικά από το σημείο όπου το παιχνίδι στην ουσία χωρίζεται ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες, το… Yakuz-όχημά μας τραβάει χειρόφρενο και αρχίζει κύκλους γύρω από το τετράγωνο για 10-20 ώρες. Το κομμάτι του Kiryu ιδιαίτερα, είναι ένα τεράστιο ταξίδι στην «Οδό Αναμνήσεων», και παρόλο που είναι ένα γλυκό fanservice για τους οπαδούς της σειράς, θα μπορούσε να είχε δοθεί με καλύτερο τρόπο και κλιμάκωση.

Τα παραπάνω μάλλον ακούγονται χειρότερα από ό,τι είναι, καθώς ο πήχης γραφής της σειράς είναι πολύ υψηλότερος του μέσου όρου, αλλά ίσως για αυτό και να σας κάνει εντύπωση η μεγαλύτερη αστάθεια σε αυτόν τον τίτλο.

Αφήνοντας όμως τα προβλήματα πίσω μας, ας περάσουμε σε αυτά τα στοιχεία που κάνουν το παιχνίδι να λάμπει. Νέοι φιλικοί χαρακτήρες; Υπέροχοι και δένουν άψογα με την παλιά ομάδα μας. Fanservice; Να ξεχειλίζει από βυτία ολάκερα και να σας θυμίζει ατελείωτες στιγμές από όλα τα παιχνίδια της σειράς. Γραφή χαρακτήρων; Απλά εξαιρετική, με τον Kiryu να πλησιάζει την κορυφαία ως τώρα στιγμή του από το Yakuza 6. Side activities; Περισσότερα από ποτέ και με ένα ολόκληρο “Pokemon” και ένα ολόκληρο “Animal Crossing” να υπάρχουν απλά εκεί, για τον χαβαλέ σας! Side stories; Και αυτά εξαιρετικά, με ορισμένα μάλιστα να τα θεωρούμε ως κάποια από τα καλύτερα της σειράς ως τώρα!

Και ως συνήθως, το voice acting είναι κάτι παραπάνω από εκπληκτικό, με το ιαπωνικό cast για άλλη μια φορά να παραδίδει μαθήματα ερμηνείας για το πώς πρέπει να είναι ένα σοβαρό voice acting, και με τον συγκλονιστικό Takaya Kuroda να χτυπάει ίσως την κορυφή της (πλουσιότατης ως τώρα) καριέρας του με έναν πιο ηλκιωμένο, καταβεβλημένο και κουρασμένο Kiryu.

Όσον αφορά τον οπτικό τομέα, η κλασική ανακύκλωση της σειράς από assets συνεχίζεται και εδώ, αλλά η εντελώς διαφορετική νέα πόλη και σκηνικό δίνουν την ευκαιρία για κάτι πιο ιδιαίτερο και φρέσκο. Η Dragon Engine έχει πλέον τα χρονάκια της, αλλά αφού η ομάδα δεν δείχνει να κατέχει ακόμα την Unreal (αν κρίνουμε από το προβληματικό πείραμα του Yakuza Ishin), θεωρούμε σωστή την επιλογή να την κρατήσουν και για αυτό το παιχνίδι. Εκεί που σίγουρα όμως έχει γίνει δουλειά, είναι στους φωτισμούς του παιχνιδιού, με το HDR να δίνει ένα υπέροχο αποτέλεσμα στις νυχτερινές πόλεις αλλά και φοβερούς φωτισμούς στα ηλιοβασιλέματα της Χονολουλού.

Στα του gameplay τώρα, το Infinite Wealth συνεχίζει το στυλ του προκατόχου του όντας ένα παραδοσιακό μα συνάμα σύγχρονο turn-based JRPG. Κρατώντας ένα ήδη πολύ καλό σύστημα από το προηγούμενο παιχνίδι, οι δημιουργοί δεν προσπάθησαν να ανακαλύψουν εκ νέου τον τροχό και να το αλλάξουν, αλλά κράτησαν όλα τα καλά στοιχεία από τον πρώτο τίτλο, προχώρησαν σε πολλές βελτιώσεις και προσέθεσαν ορισμένα νέα πολύ καλά στοιχεία, δίνοντάς μας εν τέλει ένα από τα καλύτερα και πληρέστερα JRPGs της αγοράς.

Νέα abilities, νέα classes / jobs, νέοι εξοπλισμοί, νέες συνδυαστικές κινήσεις, πολύ πιο καλά ρυθμισμένες μάχες και επίπεδο δυσκολίας και ένα σωρό άλλες μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες συνθέτουν μια πλούσια και στρωμένη ραχοκοκαλιά, που ευτυχώς αυτή τη φορά δεν υποφέρει από ιδιαίτερα εχθρικό respawn. Υπάρχουν σίγουρα ακόμα πράγματα που μπορούν να βελτιωθούν – όπως μια μεγάλη μερίδα άχρηστων αντικειμένων ή το περίεργα σταθμισμένο σύστημα οικονομίας – αλλά στο σύνολο το αποτέλεσμα είναι άκρως ικανοποιητικό.

Σε γενικές γραμμές, το πρόσημό μας για το Infinite Wealth είναι ιδιαίτερα θετικό. Το παιχνίδι είναι τεράστιο (60+ ώρες για main+side stories, 100+ μαζί με όλα τα side activities, sujimon, κλπ), με υψηλή ποιότητα παραγωγής και διάφορες βελτιώσεις και προσθήκες σε μία ήδη ισχυρή βάση. Σίγουρα η κεντρική γραφή μένει λίγο πίσω, θύμα ίσως της μεγάλης διάρκειας, αλλά και της επιλογής διπλών πρωταγωνιστών και ιστοριών που τρέχουν παράλληλα. Μια αίσθηση “απλώματος” μιας μικρής κουταλιάς βουτύρου επάνω σε μια πεντανόστιμη αλλά πολύ μεγάλη φέτα ψωμιού.

Η γραφή των χαρακτήρων όμως σώζει με άνεση την κατάσταση και όλη η υπόθεση του Kiryu μάς θυμίζει με άνεση γιατί πρόκειται για έναν εκ των θρυλικότερων χαρακτήρων όλων των εποχών. Σίγουρα αξίζει να το δείτε με την πρώτη ευκαιρία!

Το Like a Dragon: Infinite Wealth κυκλοφορεί από τις 26/1/24 για PS5, PS4, PC, Xbox Series και Xbox One. To review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5, με review code που λάβαμε από τη Zegetron.

The post Like a Dragon: Infinite Wealth | Review first appeared on GameOver.

The post Like a Dragon: Infinite Wealth | Review appeared first on GameOver.