Tsioque

Ένα κλασικό παραμύθι, για όλες τις ηλικίες.

Κάποιες φορές, οι ανασκαφές στο GoG και στο Steam καταφέρνουν να ανασύρουν στην επιφάνεια παιχνίδια που είχαμε ξεχάσει εντελώς και μας κάνουν να νιώσουμε σαν τυμβωρύχοι που ανακάλυψαν ένα νέο πολιτισμό. Το Tsioque ήταν μία από τις μικρές επιτυχίες του Kickstarter, που με ένα πενιχρό budget προσπάθησε να κυκλοφορήσει ένα παραδοσιακό adventure

συναισθηματικών αναζητήσεων και που για καιρό είχαν χαθεί τα ίχνη του, αφού πέρα των funders, οι υπόλοιποι adventurers είχαν μάλλον ξεχάσει ακόμα και την ύπαρξή του. Δημιούργημα της OhNoo Studios (γνωστή από την πολύ ιδιαίτερη gothic προσπάθειά της με το Tormentum: Dark Sorrow), έφτασε στα χέρια μας εν μέσω μιας κρύας και σκοτεινής νύχτας, και με παρέα μια ζεστή κούπα κακάο, αρπάξαμε το σπαθί μας και τρέξαμε να σώσουμε τη μικρή πριγκίπισσα Tsioque

Η ιστορία του σε βάση είναι λαχταριστά απλή και κοινότυπη. Η Tsioque μεγάλωνε μαζί με τη μητέρα της στο κάστρο και είχε μια υπέροχη και αγνή παιδική ηλικία σε ένα μαγικό βασίλειο. Μια μέρα, όμως, το βασίλειό της δέχθηκε επίθεση από μία άγνωστη απειλή και η βασίλισσα αναγκάστηκε να αφήσει πίσω την κόρη της και να πάει με το στρατό της να σώσει το βασίλειό της. Αυτή όμως φαίνεται να ήταν και η στιγμή που περίμενε ο βασικός της σύμβουλος για να αρπάξει τα ηνία της εξουσίας και να αποκαλύψει πως ήταν ένας κακός μάγος που διψούσε για κυριαρχία. Η μικρούλα πριγκίπισσα προσπάθησε να αντισταθεί και πάλεψε γενναία, αλλά τα τελώνια του κακού μάγου κατάφεραν εν τέλει να την πιάσουν και την αιχμαλώτισαν μέσα στα μπουντρούμια του κάστρου.

Στόχος σας, λοιπόν, είναι να βοηθήσετε την Tsioque να αποδράσει, να σαμποτάρει τις κακές δυνάμεις του κάστρου αλλά και να καταφέρει να πάει στη μητέρα της για να ζητήσει βοήθεια. Κλισέ, κοινότυπο και κάτι που έχουμε δει στα μισά παιδικά βιβλία της νιότης μας, σωστά; Ακόμα και έτσι, όμως, και με σχεδόν ανύπαρκτο script (δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες συζητήσεις και voice acting), η συμπαθέστατη πριγκίπισσα χτυπάει μια χορδή που πολλές ταινίες της Disney θα ζήλευαν και θα ήθελα πολύ να μπορούσαν να πλησιάσουν. Είναι μια έξυπνη και ταυτόχρονα αγνή ύπαρξη, που μαγεύει με την παρουσία της στο χώρο αλλά και με τις πράξεις της.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως αν όλο το πακέτο έμενε έτσι, θα είχαμε μείνει με ένα απαλό χαμόγελο στα χείλη. Όμως, στα 2/3 του παιχνιδιού η ιστορία φέρνει μια εντελώς αναπάντεχη ανατροπή, που δίνει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα αλλά και ατμόσφαιρα στο παιχνίδι. Δεν είναι εντελώς πρωτότυπη, σίγουρα, αλλά δίνεται με ένα γλυκό και όμορφο τρόπο, που θεωρούμε ότι ξεπερνάει άλλους τίτλους που εφάρμοσαν παραπλήσια τρικ.

Στα του gameplay τώρα, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι περιμέναμε κάτι αρκετά απλό στον τομέα των puzzles του τίτλου, αλλά εκπλαγήκαμε ευχάριστα. Το Tsioque είναι ένα παραδοσιακότατο adventure game, με σχεδόν καθολική έμφαση στα puzzles. Με την ιστορία να εξελίσσεται μέσα στο κάστρο και την περιφέρειά του, ο παίκτης πολύ σύντομα θα μπορεί να τριγυρίσει σε όλες τις περιοχές, να τις εξερευνήσει και να λύσει πολλούς γρίφους στην προσπάθειά του να βοηθήσει την πριγκίπισα να αποδράσει. Και ενώ πολλοί εξ αυτών των γρίφων είναι inventory based, αυτοί συχνά γίνονται με λογική και συνέπεια αλλά και ευρηματικότητα στο πώς θα χρησιμοποιήσετε το κάθε αντικείμενο.

Δεν υπάρχουν puzzles με φουσκωτά παπάκια και τανάλιες για ψάρεμα, ούτε sliders, ούτε λαβύρινθοι και ούτε pixel hunting για να σηκώσετε μέχρι και τα πόμολα, μιας και το καθετί που θα μαζέψετε θα έχει μια ξεκάθαρη λειτουργία, που δένει όμορφα με τον κόσμο του παιχνιδιού. Μαζί με όλα αυτά υπάρχουν και ορισμένα πιο... “action” sequences, που λειτουργούν ως απλά mini-games. Κάποια είναι έξυπνα, κάποια απλά διεξοδικά, και 1-2 είναι λίγο εκνευριστικά γιατί διαρκούν περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε, αλλά καταφέρνουν με απλότητα να ξαναβάλουν λίγη ένταση στο παιχνίδι εκεί που είχε αρχίσει να πέφτει.

Αν, όμως, υπάρχει ένα σημαντικό θέμα σε κάποια σημεία, αυτό είναι στη open φύση του παιχνιδιού, που σας αφήνει να πάτε σε πάρα πολλές περιοχές από πολύ νωρίς. Είναι, απλώς, χαοτικό στην αρχή, αφού δεν έχεις καμία ιδέα του τι πρέπει να κάνεις, ενώ το παιχνίδι δε δίνει καμία πληροφορία. Αυτό οδηγεί σε έντονο trial & error και backtracking μέχρι να αρχίσεις να μαθαίνεις τις περιοχές και το κάθε puzzle τους, μέχρι να κάνεις σιγά σιγά τις συνδέσεις στο μυαλό σου. Θυμίζει ίσως τα πρώιμα παιχνίδια της Sierra, που ναι μεν έχουν και αυτά τη μαγεία τους, αλλά καμιά φορά είναι κουραστικό να πρέπει να κάνεις κλικ τα πάντα μέχρι να καταλάβεις τι μπορεί να σου ζητάει το παιχνίδι για να ανοίξεις μια ακόμα πόρτα ή να περάσεις ένα ακόμα εμπόδιο.

Ίσως είναι θέμα του μικρού budget, μια προσπάθεια να μεγαλώσει τεχνηέντως η διάρκεια του τίτλου, αλλά παρά τη λογικότατη τιμή του, αυτοί οι μηχανισμοί gameplay θέλουν πλέον να έχουν και πιο ουσιαστικούς φράχτες και πληροφόρηση για τον παίκτη. Το μικρό budget σίγουρα ευθύνεται και για τη σχεδόν καθολική απουσία voice acting και διαλόγων (μόνο ο κακός μάγος και ο αφηγητής μιλούν), που θεωρούμε πως θα λειτουργούσαν πιο θετικά στο να "μπει" ο παίκτης στον κόσμο του παιχνιδιού και όχι να είναι απλά θεατής. Εκεί που το μικρό budget όμως φαίνεται να μη δημιούργησε κανένα πρόβλημα, είναι στον τομέα των γραφικών.

Όσοι είχαν δει το Tormentum, ήξεραν τι να περιμένουν από τα backgrounds, αλλά ακόμα και έτσι το αποτέλεσμα είναι σαν να έχει βγει από εικονογραφημένο παραμύθι. Και όχι από τα πιο χρωματιστά και απλά της βρετανικής σχολής, αλλά από αυτά της γερμανικής και, ιδίως, της γαλλικής, τα οποία είναι γεμάτα εξονυχιστική λεπτομέρεια, σκιάσεις και ατμόσφαιρα, που όταν έρχεται η ώρα της ανατροπής, παίρνουν μια τροπή που ακόμα και η Daedalic θα ζήλευε. Συγχαρητήρια αξίζουν στην ομάδα και για το animation όλων των εχθρών και χαρακτήρων, που θυμίζει τη Χιονάτη της Disney σε απλότητα και χάρη.

Ναι, είναι εμφανές το μικρό budget όταν βλέπεις σε μια κίνηση να λείπουν τα καρέ που θα την έκαναν ομαλή, αλλά αυτό συγχωρείται όταν βλέπετε την Tsioque και την εχθρική παρέα της να έχει κυριολεκτικά εκατοντάδες διαφορετικά animations για την κάθε τους κίνηση και πράξη. Έχοντας δει ένα σχεδόν ρομποτικό flash made Leisure Suit Larry, ήταν εξιλεωτικό να βλέπεις μια ομάδα να στηρίζει κάτι τόσο όμορφο στα adventure games που συχνά δε βλέπουμε ούτε και στις πιο μεγάλες παραγωγές.

To Tσιόκ (έτσι προφέρεται για όποιον αναρωτιέται) είναι ένα από αυτά τα μικρά παιχνίδια που κυκλοφορούν δίχως τυμπανοκρουσίες και διαφήμιση και συχνά βρίσκονται χαμένα μέσα στον κυκεώνα indie προτάσεων που μας έχει κατακλύσει στις μέρες μας. Ένας τίτλος που αν δεν τύχει να βρείτε κάποιο review ή κάποιον φίλο που να το έχει παίξει, πιθανά θα αγνοηθεί και θα καταλήξει μέσα στην άβυσσο του Steam, απ’όπου το «έξυπνο» λογισμικό του σπάνια θα προωθήσει ένα μικρό παιχνίδι, όσο ιδιαίτερο ή ενδιαφέρον και αν είναι. Και το Tsioque είναι και τα δύο, το καψερό, ένα "adventure-ακι" γλυκό και τρυφερό, βγαλμένο σαν παραμύθι από τα παιδικά μας χρόνια.

pc