Spyro the Dragon

3D κυνήγι θησαυρού με το αγαπημένο μας μωβ δρακάκι.

Στον μεγάλο πόλεμο του 3D μεταξύ Nintendo και Sony και συγκεκριμένα στον τομέα των Platform η Nintendo είχε το μεγάλο ατού Super Mario 64 που ήταν τεχνολογικά πρωτοποριακό και συνάμα αξεπέραστο με τη γνωστή διασκεδαστική

συνταγή των games της ιαπωνικής εταιρείας. Η Sony απάντησε, αρχικά ρίχνοντας στο ρινγκ την Naughty Dog με τα Crash Bandicoot που βέβαια δεν κόντραραν απευθείας τον ιταλό υδραυλικό αλλά διέπρεψαν σε ένα ενδιάμεσο στυλ μεταξύ πλήρους 3D και 2D. Έτσι, το κενό σε αυτόν τον τομέα ήρθε να καλύψει η Insomniac Games με το Spyro the Dragon.

Στο ρεπερτόριο της εταιρείας έως τότε βρισκόταν μονάχα το Disruptor, ένα αξιοπρεπέστατο φουτουριστικό First-Person Shooter για το PlayStation. Η ανάπτυξη του Spyro ξεκίνησε το 1997 για να τελειώσει ένα χρόνο αργότερα. Καθ' όλη τη διάρκειά της, η Insomniac στεγαζόταν στις ίδιες εγκαταστάσεις με την Naughty Dog και συχνά αντάλλασσαν τεχνογνωσία μεταξύ τους, έχοντας την Universal ως τον συνδετικό τους κρίκο με την Sony.

Μελλοντικά η Insomniac κατέληξε developer first-party τίτλων για την Sony, όπως τα Ratchet and Clank και Resistance. Τα δικαιώματα για την σειρά Spyro κράτησε η Universal που -όπως και στην περίπτωση των Crash Bandicoot Series- δεν τα διαχειρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο μελλοντικά. Παρόλα αυτά, ο Spyro έγινε γνωστή “μασκότ” της Sony σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην Ελλάδα που είναι ιδιαίτερα αγαπητός και λόγω...ονόματος. Έφτασε τα πέντε εκατομμύρια σε πωλήσεις κυρίως στη Βόρεια Αμερική και Ευρώπη χωρίς να κάνει μεγάλη επιτυχία στην Ιαπωνία καθώς δεν κατάφερε να διεισδύσει ιδιαίτερα στην ιαπωνική αγορά και gaming κουλτούρα στην οποία φυσικά μεσουρανούσε ο Mario και οι Banjo-Kazooie.

Αναρχία στο δρακοβασίλειο
Σεναριακά το Spyro the Dragon δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Μια μεγάλη σύναξη γίνεται στον κόσμο των δράκων και κατά τη διάρκεια μιας τηλεοπτικής συνέντευξης προσβάλλεται ανεπανόρθωτα από τους δράκους το όνομα του Gnasty Gnorc, ενός μάγου orc/goblins και κακού της υπόθεσης.

Οργισμένος ο Gnasty Gnorc πλέκει ένα ξόρκι το οποίο παγώνει όλους τους δράκους και μετατρέπει τους...δρακοθησαυρούς σε minions του. Ο μικρότερος όμως δράκος ξεφεύγει απ' το ξόρκι και αναλαμβάνει να ελευθερώσει όλους τους άλλους και να κατατροπώσει τον Gnasty Gnorc. Φυσικά δε θα ήταν αξιοπρεπής δράκος αν δεν μάζευε και όλο τους το χαμένο θησαυρό στην πορεία. Κάπως έτσι ξεκινάει η περιπέτεια του Spyro.

Dragon Hoard
Το σενάριο γενικότερα δε προσφέρει κάτι άλλο και είναι περισσότερο μια δικαιολογία για να σας στείλει σε μια μεγάλη περιπέτεια μαζέματος διαμαντιών που είναι η αντιστοιχία για τα νομίσματα του Mario. Τα levels χωρίζονται σε ομάδες, ανάλογα με τη θεματολογία (Artisans,Peace Keepers, Magic Crafters, Beast Makers,Dream Weavers και ένα τελικό του Gnasty Gnorc).

Το κεντρικό level κάθε theme αποτελεί τον Homeworld, ο οποίος διαθέτει portal για τα επιμέρους levels. Κάθε Homeworld εκτός από τα απλά levels έχει ένα boss που όμως είναι προαιρετικό (εκτός του Gnasty Gnorc) και ένα flying challenge που είναι ένα από τα πιο διασκεδαστικά κομμάτια, όπου θα χειριστείτε τον Spyro που πετάει και προσπαθεί να τελειώσει το level σε συγκεκριμένο χρόνο καταστρέφοντας αεροπλάνα ή ανάβοντας φάρους για να κερδίσει έξτρα δευτερόλεπτα.

Dragon Fly!
Στην καρδιά του Spyro the Dragon θα βρείτε μια ατόφια platform εμπειρία. Οι κινήσεις που μπορείτε να εκτελέσετε με το μωβ δράκο σας είναι ένας συνδυασμός sprint και...καρφώματος με τα κέρατα και να κατακάψετε τους εχθρούς του με φλόγες. Όπως είναι αναμενόμενο, για κάποιους εχθρούς λειτουργεί η μια επίθεση ενώ για άλλους η άλλη και το gameplay ξεδιπλώνεται στους συνδυασμούς τους και το σωστό timing.

Αν πατήσετε μια φορά το πλήκτρο του άλματος ο Spyro πηδά, ενώ αν το κάνετε δεύτερη ενώ βρίσκεται στον αέρα, ανοίγει τα φτερά του και κάνει glide προς την κατεύθυνση που κοιτά. Το που κοιτά βέβαια ο Spyro είναι πονεμένη ιστορία καθώς η χρήση της κάμερας θα σας δυσκολέψει και πολλές φορές θα αγανακτήσετε καθώς θα πέφτετε στο κενό ή σε κάποια λίμνη γιατί δεν βλέπετε τι υπάρχει μπροστά σας.

Οι επιλογές για την κάμερα είναι δύο. Passive όπου ρυθμίζεται άστοχα με τα R2, L2 αντί των πιο πρακτικών αναλογικών και Active όπου υποτιθέμενα ακολουθεί το κεφάλι του ήρωα αλλά δεν αποδίδει όπως θα έπρεπε. Με τα R1,L1 μπορείτε να στριφογυρίσετε στο πλάι, κίνηση χρήσιμη για την αποφυγή εχθρών που ορμούν προς το μέρος σας και με το τρίγωνο να κοιτάξετε προς το σημείο που θέλετε για να παρατηρήσετε το level.

O Spyro αρχικά προοριζόταν να έχει πράσινο χρώμα αλλά τελικά επιλέχθηκε το πασίγνωστο μωβ προκειμένουν α κάνει...αντίθεση με το γρασίδι!

Τον Spyro συνοδεύει ο Sparx, μια λιβελούλα (dragonfly) που λειτουργεί όπως οι μάσκες του Crash, δηλαδή προστατεύει τον ήρωα από τα χτυπήματα. Μπορεί να αποτρέψει τρία χτυπήματα και αλλάζει χρώμα ανάλογα με την κατάστασή της. Καθώς ο αριθμός διαθέσιμων ζωών δεν είναι απεριόριστος, κάθε φορά που σώζετε έναν δράκο, μπορείτε να κάνετε ένα save που λειτουργεί και σαν checkpoint εντός του επιπέδου.

Αν δεν υπολογίσουμε τα προβλήματα της κάμερας που πολλές φορές αποτρέπουν την διασκέδαση, κατά τα άλλα ο χειρισμός είναι άψογος και η ανταπόκριση άριστη. Στα πρώτα στάδια σας ζητούνται μικρά άλματα ή αποφυγή εχθρών αλλά σιγά-σιγά καθώς θα προχωράτε στα ενδότερα του βασιλείου των δράκων θα δοκιμαστούν οι ικανότητές σας στο platforming...ακριβείας. Ευτυχώς η απόκριση του χειριστηρίου είναι άμεση και αποδοτική.

Παρότι δεν απαιτείται η συλλογή όλων των διαμαντιών για τον τερματισμό, η διάρκεια του Spyro the Dragon είναι μεγάλη και τα levels πολυάριθμα και αχανή σε έκταση. Σίγουρα θα ξεκλέψει 20 ώρες από τον χρόνο σας. Στο διάστημα αυτό θα διαπιστώσετε ότι το A.I. των εχθρών σας δεν είναι ιδιαίτερα απειλητικό και συνήθως θα ακολουθούν συγκεκριμένα patterns που απλά χρειάζονται άμεσες αντιδράσεις από μέρους σας.

Στην αρνητική πλευρά ξεχωρίζει η διαρκής επανάληψη του μοτίβου “μάζεψε διαμάντια-σώσε δράκους”. Προφανώς το target group είναι κυρίως τα παιδιά καθώς οι προκλήσεις ποτέ δεν γίνονται εξωφρενικές και η εξέλιξη στο gameplay είναι πρακτικά μηδαμινή. Μόνη πρόκληση μένει ο 100% τερματισμός που απαιτεί τη συλλογή και των 14.000 (!) διαμαντιών αλλά και κρυφών αυγών. Αυτό αποτελεί μια πολύ κουραστική και βαρετή διαδικασία, με κυνήγι ξεχασμένων διαμαντιών σε αχανείς πίστες. Τα επίπεδα μπορεί να είναι οπτικά όμορφα, αλλά επίσης σχετικά κενά, με τεράστιες άδειες εκτάσεις.

Με γεύση καρτούν
Ενώ το gameplay κάπου χάνει στη δοκιμασία του χρόνου, τα γραφικά ακόμα κρατούν περήφανα. Πραγματικό επίτευγμα για την εποχή τους, με έναν πολύχρωμο 3D κόσμο και απίστευτο draw distance, διατηρούν τη ζωντάνια των καρτουνίστικων χρωματισμών τους μέχρι σήμερα. Σχεδιαστικά τα levels ακόμη και με τη χρήση ογκωδών πολυγώνων, συνθέτουν όμορφους κόσμους, με μαγικούς πύργους και κάστρα. Τα νερά που τρέχουν σε καταρράκτες, τα λιβάδια, τα δέντρα που τα κουνά το αεράκι ή οι σκοτεινοί βάλτοι, αποδίδονται καθαρά με παιχνιδιάρικα και φανταχτερά χρώματα να σας πλαισιώνουν.

Το πιο δυνατό κομμάτι είναι αδιαμφισβήτητα τα "αγέραστα" animations. Ο Spyro κάνει εκφραστικότατες γκριμάτσες, ενώ οι κινήσεις και το πέταγμά του έχουν απόλυτη ροή και αληθοφάνεια. Οι φλόγες του καψαλίζουν αντικείμενα και εχθρούς και καταστρέφουν σεντούκια με θησαυρούς. Στον αντίποδα, οι υπόλοιποι δράκοι έχουν σχεδιαστεί με ιδιαίτερα χοντροκομμένα textures.

"Thank you for releasing me.”
Τη μουσική επιμέλεια του παιχνιδιού, είχε ο ντράμερ των The Police, Steward Copeland και ως επόμενο είναι πολύ ποιοτική, δημιουργώντας ένα ευχάριστο συναίσθημα εξερεύνησης και μυστηρίου αν και δεν είναι συνεχώς παρούσα. Το στυλ της θυμίζει παιδικό καρτούν που συνοδεύουν όργανα όπως μπάσο, μπάντζο και ντραμς. Ειδικότερα τα κεντρικά θέματα των Homeworlds είναι πολύ αξιομνημόνευτα.

Οι φωνές των δράκων είναι άχρωμες και είτε θα σας δώσουν κάποια γενική συμβουλή για το gameplay, είτε θα σας ευχαριστήσουν που τους απελευθερώσατε με την αγαπημένη τους φράση που θα ακούσετε δεκάδες φορές. Η φωνή του Spyro είναι αρκετά εκνευριστική και κάπως παράταιρη με το παιδικό look του, καθώς έχει έναν εφηβικό "τσαμπουκαλεμένο" χαρακτήρα ο οποίος όμως πιστεύω ότι για τον ρόλο που υπηρετεί είναι κάπως περιττός.

Όλα τα υπόλοιπα ηχητικά εφέ αποδίδονται ρεαλιστικά και ικανοποιητικά. Τρεχούμενα νερά, αεράκι, ψαλμωδίες μάγων ή το ξεφύσημα φωτιάς του Spyro, θα σας ταξιδέψουν στον τρισδιάστατο μαγικό κόσμο του. Απ' την άλλη, η έλλειψη μουσικής σε κάποια σημεία σε συνδυασμό με το επαναλαμβανόμενο gameplay δημιουργούν συχνά μια μονότονη ατμόσφαιρα.

Ένα νοσταλγικό ταξίδι
O Spyro υπήρξε ένα από τα σύμβολα της εποχής του PlayStation και γλυκό κομμάτι στις αναμνήσεις πολλών όπως και έναυσμα για περισσότερα 3D Platform όπως οι συνέχειές του, το Bugs Bunny Lost in Time ή το Ape Escape. Δυστυχώς χάνει τη μάχη με το χρόνο γιατί πέρα από το νοσταλγικό ταξίδι δεν έχει να προσφέρει πολλά πράγματα σε όσους επιστρέφουν σε αυτό ή κάτι καινούργιο και συναρπαστικό σε όσους έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή μαζί του. Αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει να αναγνωριστεί η σημασία του, ως το αρχικό σκαλοπάτι για τα free-roaming 3D platform του PlayStation. Μπορείτε να το βρείτε διαθέσιμο στο PlayStation Store στην τιμή των 10 ευρώ ως πακέτο τριλογίας ή 5 ευρώ ως μεμονωμένο τίτλο.

Θετικά:
- Όμορφα 3D γραφικά
- Ατμοσφαιρικό soundtrack
- Άψογα animation
- Μεγάλη διάρκεια

Αρνητικά:
- Επαναλαμβανόμενο gameplay
- Προβληματική κάμερα
- Αδιάφορο voice acting

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 7.5
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 8.5
Γενικά: 8

Ένας μικρός σταθμός στην ιστορία του gaming.

Σπύρος Μπλιάγκος