Pac-Man World Re-Pac review

Νοσταλγία, το όπιο των gamers, λέει ο σοφός λαός. Στο πλαίσιο της στρατηγικής «ότι παιχνίδι βγήκε πριν από 20 χρόνια πρέπει να ξαναβγεί γιατί ξεμείναμε από ιδέες» που κυριαρχεί στο gaming αυτή τη στιγμή, η Bandai Namco αναβιώνει το 3D platformer Pac-Man World (1999).

Μια φορά και έναν καιρό ήταν το Pac-Man-έικο, ο μπαμπάς Pac-Man, η μαμά Pac-Man, ο γιος Pac-Man, η κόρη Pac-Man, ο παππούς Pac-Man, ο σκύλος Pac-Man,

η συννυφάδα Pac-Man, που μαζεύτηκαν για να γιορτάσουν στήνοντας φοβερό γλέντι με Γιάννη Καψάλη και Μάκη Τσίκο. Τα πολύχρωμα φαντασματάκια όμως θέλουν να απαγάγουν τον Pac-Man, άλλα με όλο το σόι μαζεμένο μπερδεύονται με το ποιος είναι ποιος. Έτσι αποφασίζουν να τους απαγάγουν όλους. Και φυσικά λόγω έμφυτης ηλιθιότητας αφήνουν τον Pac-Man πίσω. Ο οποίος εννοείται ότι ορκίζεται να πάρει πίσω το σόι του, γιατί το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει. Ο σατανικός Toc-Man κρύβεται πίσω απ’ όλα (ήμουν σίγουρος) και θέλει να κάνει τον πάκμαν έκθεμα για το τσίρκο του.

Το παιχνίδι είναι ένα τρισδιάστατο platformer, κάτι μεταξύ Crash Bandicoot και Super Mario 3D World. Η κάμερα σας ακολουθεί σταθερά, αλλά δεν την ελέγχετε ντιπ. Περνώντας από τα διάφορα επίπεδα ο Pac-Man τρέχει, πηδάει, γκαζώνει, stomp-αρει εχθρούς, κολυμπάει, κάνει και mid-air hover ώστε να σώσει τους συγγενείς του. Κατά την διάρκεια αυτής της αναζήτησης σκοτώνετε εχθρούς και μαζεύετε κίτρινες μπάλες (όχι του Pac-Man ρε). Κλασική πλατφορμιά δηλαδή. Το remaster, εκτός από την αισθητική αναβάθμιση, παραμένει πιστό στον αρχικό τίτλο. Τα επίπεδα χωρίζονται σε πίστες που συνδέονται μεταξύ τους μέσω hub world, όπου μετά από κάθε πίστα ξεκλειδώνεται η επόμενη, με διαφορετικό θέμα όπως ζούγκλα, διάστημα, πειρατικά καράβια, καρναβάλια, σκοτεινά ημιυπόγεια που σου νοικιάζουν 450 ευρώ στην Πατησίων. Το ότι μένει πιστό στο original, εκτός από το να «γαργαλάει» την νοσταλγία, το κάνει και να ωχριά μπροστά στα σύγχρονα παιχνίδια του είδους από άποψη level design αλλά και gameplay.

Οι πίστες είναι γεμάτες με γρίφους (πάτα κουμπί, άνοιξε πόρτα, πάτα άλλο κουμπί, άνοιξε άλλη πόρτα κτλ), αρκετή ποικιλία εχθρών μεν αλλά αδιάφορων δε, σεντούκια με διάφορα καλούδια, και φυσικά πλατφόρμες για να τις πηδήξετε. Έχουμε και boss battles που δίνουν μια διαφορετική και έξυπνη αλλαγή στην μονοτονία του gameplay. Η δυσκολία είναι διαβαθμισμένη με τέσσερα χτυπήματα πριν χάσετε ζωή, κάτι γενναιόδωρο αλλά όχι τόσο ώστε να κάνει το παιχνίδι περίπατο. Συχνά checkpoints και αν χάσετε πολλές φορές το παιχνίδι σας προτείνει να παίξετε στο εύκολο επίπεδο (άντε χέσου Pac-Man που θα με υποτιμήσεις επειδή έχασα δυο τρεις, άντε 10 φορές).

Υπάρχουν και υπερδυνάμεις, με τον Pac-Man να γίνεται iron Pac-Man και να πατώνει στο νερό ή να τρώει μια μεγάλη μπάλα και να γίνεται ο ίδιος μια μεγάλη μπάλα που κατασπαράζει τους εχθρούς. Αλλαγές στο είδος του παιχνιδιού, όπως ξαφνικά από πλατφορμιά να γίνεται shoot ‘em up ή και kart racer ήταν συνηθισμένη τακτική στα παιχνίδια της εποχής και μαζί με τις bonus πίστες, όπου παίζετε τους κλασικούς λαβύρινθους του Pac-Man τρώγοντας τις μπάλες του και τα φαντασματάκια, βρίσκονται ενδιάμεσα στις πίστες δίνοντας μια ανάσα ανανέωσης. Ο Pac-Man έχει πολύ ωραίο και ρευστό χειρισμό, όντας χειραγωγήσιμος και εύκολα κατευθυνόμενος ακόμα και εν μέσω άλματος, με πολλές κινήσεις και αυξανόμενη δυσκολία χωρίς να εκνευρίζει. Μπορείτε να παίξετε και με τον σταυρό κατεύθυνσης αν είστε hardcore νοσταλγός των 90s και μισείτε τον εαυτό σας.

Τα collectibles είναι πολλά και κάνουν τον κάθε ψυχαναγκαστικό να μαρτυρήσει την ώρα και την στιγμή που πάτησε install. Εκτός από τις γνωστές κίτρινες μπάλες, έχουμε γράμματα που σχηματίζουν την λέξη PACMAN, τρίγωνα κομματάκια που αναπληρώνουν την ζωή, φρούτα που ανοίγουν πόρτες, κέρματα που στο τέλος κάθε πίστας μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να παίξετε κουλοχέρη και να κερδίσετε πόντους/ζωές/κότερα/ελικόπτερα κτλ.

Το παιχνίδι είναι όμορφο, πολύχρωμο και απλοϊκό. O Pac-Man είναι επιτέλους στρογγυλός χωρίς γωνίες, όπως και οι υπόλοιποι χαρακτήρες. Οι πίστες καλοσχεδιασμένες και με ποικιλία περιβαλλόντων, αλλά σχετικά στάσιμες χωρίς ζωή και κίνηση. Οι εχθροί είναι αρκετοί αλλά τόσο κοινότυποι που τους ξεχνάτε με το που αφαιρέσετε την ύπαρξη τους από τον μάταιο τούτο κόσμο. Γενικώς φαίνεται ότι το παιχνίδι προέρχεται από μια άλλη εποχή, απλά έχει υποστεί ρεκτιφιέ σύγχρονων γραφικών. Ο ήχος είναι waka waka waka, τι άλλο θέλετε από τον Pac-Man; Υπάρχει και ορχηστρική μουσική που σας συντροφεύει ευχάριστα στις πίστες, ενώ οι χαρακτήρες μιλούν με μουρμουρητά λες και τραγουδάνε Sin boy.

Το Pac-Man World Re-Pac δεν κρατάει πολύ και αν δεν μαζεύετε σαν λυσσασμένος τα διάφορα σκατουλάκια, θα το ολοκληρώσετε σύντομα. Όμως για την τιμή του είναι... τίμιο. Νοσταλγικό αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο. Μικρό και ευχάριστο αλλά όχι must play. Δεν απογοητεύει, αλλά ούτε και ενθουσιάζει. Αν το έχετε καημό, παίξτε το βρε, κρίμα είναι!

Διασκεδαστικό για τα «κυβικά» τουΌμορφοΠαικτική ποικιλίαΑπαρχαιωμένοι μηχανισμοί και σχεδιασμόςΜικρή διάρκειαΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, PS5, Xbox Series X/S, Xbox One, Switch, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Bandai NamcoΕΚΔΟΣΗ:Bandai NamcoΔΙΑΘΕΣΗ:Bandai Namco Hellas

Game20.gr, το Άσυλο των gamers