Spiegel: «Η Ελλάδα διεφθαρμένη μέχρι το κόκκαλο»

Στο άρθρο του τρέχοντος εντύπου Spiegel (τ. 42/2012, σσ. 100-102) με τον τίτλο «Η Ελλάδα διεφθαρμένη μέχρι το κόκκαλο» παρελαύνει όλη η όψιμα αποκεκαλυμμένη ντροπή μας. Η λίστα Λαγκάρντ, η λίστα του ΣΔΟΕ, το έπος με το «στικάκι», η περίπτωση Παναγιώτη Ψωμιάδη, οι μεγιστάνες της αυτοδιοίκησης, η κατάντια των ταμείων του ΙΚΑ.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το άρθρο δε συνιστά επίθεση/δυσφήμηση της χώρας μας: αν και το θέμα –δηλαδή, τα στοιχεία- προσφέρεται για πικρή ειρωνεία, σαρκασμό, κυνικές επιθέσεις και ηθικά διδάγματα, το Spiegel απλώς παραθέτει τα γεγονότα – ψυχρώ αίματι, χωρίς «πικάντικο» σχολιασμό.

Το Spiegel ξεκινά με τις εύλογες απορίες: «Πώς είναι δυνατόν, κάποιος που δηλώνει ετήσιο εισόδημα 25.000 να βγάζει 52.000.000 Ευρώ στο εξωτερικό; Τί ‘δεύτερα’ εισοδήματα πρέπει να έχει κάποιος που κέρδισε σύμφωνα με την φορολογική του δήλωση 5.588 Ευρώ το 2010 για να βγάλει 19.800.000 Ευρώ στο εξωτερικό; Και πώς γίνεται να μεταφέρει ένας πολίτης στην ασφάλεια του εξωτερικού 9.700.000 Ευρώ, αν και σύμφωνα με τα στοιχεία βγάζει ακριβώς μηδέν Ευρώ;»

Τέσσερις «λίστες» κυκλοφορούν στην Αθήνα, όμως τίποτα δεν έχει συμβεί στους αναφερόμενους σε αυτές. Η ελληνική πραγματικότητα είναι συχνά παράδοξη: την ώρα που οι κυβερνώντες παλεύουν με τους διεθνείς εταίρους για το πόσες εκατοντάδες Ευρώ μπορούν να σώσουν από τους μισθών δασκάλων ή νοσοκόμων και περικόπτουν έτι περαιτέρω τους μισθούς των υπαλλήλων, ταυτοχρόνως δεν γίνεται στην πράξη απολύτως τίποτα από την κυβέρνηση για όσους Έλληνες έχουν βγάλει δισεκατομμύρια Ευρώ στο εξωτερικό – γράφει το Spiegel.

«Η ιστορία που εκτυλίσσεται γύρω από τη λίστα Λαγκάρντ, επί παραδείγματι, καταδεικνύει πριν απ’ όλα την έλλειψη βούλησης των πολιτικών προσώπων να αλλάξουν τους συσχετισμούς» – και συνεχίζει περιγράφοντας τις απίθανες περιπέτειες της λίστας από το 2010, από τον Παπανδρέου στον Παπακωνσταντίνου, από τον Παπακωνσταντίνου μόνο για δέκα ονόματα στο ΣΔΟΕ -χωρίς όλα τα ονόματα γιατί «δεν είχε εμπιστοσύνη στην υπηρεσία»- και εν τέλει στα χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος την «ξέχασε στο συρτάρι του» για εννέα μήνες ενώ ξόρκιζε ρητορικώς τη φοροδιαφυγή. Μόνο όταν ο Γιάννης Στουρνάρας ζήτησε ένα αντίγραφο της λίστας από το Παρίσι, γράφει το Spiegel, «θυμήθηκε» ο Βενιζέλος την λίστα στο συρτάρι του. Πέρα από την λίστα Λαγκάρντ, αναφέρεται εκτενώς και η λίστα με τα 60 πολιτικά πρόσωπα.

(Παρακαλώ τους καλούς αναγνώστες να συλλογιστούν τι συναισθήματα γεννιούνται στον Γερμανό πολίτη διαβάζοντας το ουδόλως μεροληπτικό άρθρο του έγκυρου περιοδικού, και σε τι βαθμό του κόβεται κάθε όρεξη οποιαδήποτε για περαιτέρω αλληλεγγύη, μόνο και μόνο από τα γεγονότα που εμείς επιτρέπουμε να συμβαίνουν. Συχνά σε συζητήσεις με Γερμανούς πολιτικούς μεσαίας βαθμίδας, και ειδικά τώρα με τις περιβόητες λίστες, ακούω: «εμείς χρήματα και περαιτέρω βοήθεια σε διεφθαρμένους πολιτικούς που αδυνατούν να φροντίσουν τα του οίκου τους δεν δίνουμε -  πρώτα-πρώτα, μια τέτοια βοήθεια κατ΄ ουσίαν δεν θα έφτανε σε εσάς, αλλά θα