Μπούμερανγκ για το ΠΑΣΟΚ η εξεταστική – πλυντήριο

του Γιώργου Χαρβαλιά

Για την…dream team του Βενιζέλου που χειρίστηκε την συμφωνία του PSI, προσωπικά δεν θρέφω καμία ιδιαίτερη εκτίμηση. Πρώτον γιατί η ίδια η συμφωνία υπήρξε επαίσχυντη στο βαθμό που δεν κατάφερε να προστατεύσει, ούτε στοιχειωδώς, τα συμφέροντα των Ελλήνων μικρο-ομολογιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων, επιπλέον όμως επειδή οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι στελέχωσαν την…dream team

Επί της ουσίας άλλωστε, οι διάφοροι Ζανιάδες, Χριστοδούλου και Γλυνοί, δεν έκαναν τίποτα περισσότερο απ΄ότι οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Μετέφεραν ραβασάκια από τους Γερμανούς αξιωματούχους στους τραπεζίτες του Νταλάρα και εκτελούσαν στα τυφλά εντολές τρίτων. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι χωρίς τις ασφυκτικές πιέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του οικονομικού επιτελείου της  Μέρκελ, τα επιτόκια στα νέα «κουρεμένα» ομόλογα θα ήταν σημαντικά υψηλότερα, με αποτέλεσμα η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους να εξελίσσεται σε μία ακόμη πιο εξωπραγματική προοπτική.

Δυο φορές πήγαν οι Έλληνες κυβερνητικοί να «κλείσουν» την συμφωνία ανταλλαγής ομολόγων με το IIF σε μεσοσταθμικά επιτόκια της τάξης του 4.6%( περιορίζοντας δηλαδή το εύρος του «κουρέματος») και ευτυχώς παρενέβησαν οι άνθρωποι της Λαγκάρντ και του Σόιμπλε, απαιτώντας μεγαλύτερη μείωση στα «κουπόνια».

Πέραν λοιπόν της διαπραγματευτικής ανυπαρξίας και από τεχνικής απόψεως τα «πουλέν» των Βενιζέλου-Παπακωσταντίνου δεν έχουν δείξει ιδιαίτερες επαγγελματικές αρετές. Από κει και πέρα όμως, είναι γεγονός ότι παρακολουθούσαν πολύ στενά την όλη διαδικασία δημοσιονομικού εκτροχιασμού της ελληνικής οικονομίας, συμβάλλοντας σε ένα μικρότερο βαθμό και με την δική τους ανεπάρκεια. Γι αυτό και η κατάθεση-βόμβα του επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ, Πέτρου Χριστοδούλου, στην εξεταστική επιτροπή της βουλής, εις βάρος των πολιτικών του προϊσταμένων αποτελεί γεγονός με τεράστια σημασία για τον καταλογισμό ευθυνών στους δολιοφθορείς της ελληνικής οικονομίας.

Ανεξάρτητα από τα κίνητρα του πρώην στελέχους της Goldman Sachs, που επιχειρεί ίσως να βγάλει την ουρά του απ΄έξω, οι καταγγελίες για τους χειρισμούς του δίδυμου Παπανδρέου-Παπακωσταντίνου, είναι συγκλονιστικές. Διότι ο κ.Χριστοδούλου δεν είναι ούτε «πρώην», ούτε «πικραμένος», ούτε συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος. Είναι ο νυν διαχειριστής του ελληνικού δημόσιου χρέους, γεγονός που αποδεικνύει ότι απολαμβάνει της πλήρους εμπιστοσύνης, τόσο του πρωθυπουργού, όσο και του υπουργού οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου.

Κι όταν αυτός ο καθ΄ύλην αρμόδιος διαχειριστής επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι με μία σειρά περίεργες πρωτοβουλίες, δημόσιες δηλώσεις και «αναψηλαφήσεις» των στατιστικών στοιχείων οι κ. Παπανδρέου και Παπακωσταντίνου, πέτυχαν να αποσύρουν οριστικώς και αμετακλήτως την εμπιστοσύνη των αγορών προς τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει.

Η γλαφυρότητα των περιγραφών του κ. Χριστοδούλου που ελάχιστα συνάδει με το προφίλ σοβαρού τεχνοκράτη(«