Δραχμή, καλώς ήρθες

Κυριακή 4.03.2012

• Ο υπουργός οικονομικών Βενιζέλος, ανακοινώνει ότι από αύριο Δευτέρα η Ελλάδα έχει ώς εθνικό νόμισμά της τήν νέα Δραχμή.

• Οι πολίτες καλούνται νά συμπεριφερθούν τελείως φυσιολογικά, γιατί (όπως βεβαίωσε ο υπουργός) στήν ουσία δέν αλλάζει τίποτα.

• Η

ισοτιμία τής δραχμής από τήν δευτέρα μέ τό ευρώ ορίζεται χάριν αποφυγής προβλημάτων ώς εξής: 1 νέα δραχμή=1 ευρώ. Όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί, τά συμβόλαια, δάνεια, συμφωνίες, κ.λ.π. μένουν ώς έχουν, μέ τήν μόνη διαφορά, όπου αναγράφεται η λέξη ευρώ, αντικαθίσταται μέ τήν λέξη δραχμή.

• Όλες οι τράπεζες καί οι πολίτες καλούνται νά ανταλλάξουν υποχρεωτικά τά χαρτονομίσματά τους τών ευρώ μέ νέα τής δραχμής. Εξ’ αιτίας τού γεγονότος ότι θά αργήσει η εκτύπωση τού νέου νομίσματος, όλα τά υπάρχοντα σέ κυκλοφορία χαρτονομίσματα τών ευρώ, θά σφραγίζονται μέ μία μεγάλη σφραγίδα μέ τήν ένδειξη ΔΡΑΧΜΗ (σχετική εγκύκλιος έχει ήδη σταλεί στούς αρμόδιους οργανισμούς), η ονομαστική αξία τους παραμένει η ίδια σέ δραχμές, τά δέ υπάρχοντα κέρματα θά κυκλοφορούν ώς δραχμές καί ώς υποδιαιρέσεις αυτής (1 νέα δραχμή=100 λεπτά).

• Η εξαγωγή χαρτονομισμάτων καί κερμάτων ευρώ, όπως καί η χρήση ασφράγιστων χαρτονομισμάτων ευρώ γιά εμπορικές συναλλαγές απαγορεύεται αυστηρά, θεωρείται κακούργημα καί επιφέρει ποινή μέχρι δεκαετή φυλάκιση, τό δέ προϊόν συναλλαγής ή παράνομης εξαγωγής κατάσχεται. Η τράπεζα τής Ελλάδος θά ορίσει τήν δευτέρα τό βράδυ τήν νέα ισοτιμία τής δραχμής έναντι τού ευρώ καί θά ισχύει γιά τίς διεθνείς συναλλαγές τής χώρες από τρίτη 6.3.2012.

Δευτέρα πρωϊ ξεκινώ γιά τήν δουλειά μου. Προτού φύγω αγοράζω ψωμί καί γάλα. Στό φούρνο δέν ξέρουν άν θά αλλάξει κάτι μέ τίς τιμές, πληρώνω σέ ευρώ καί ξεκινώ μέ τό αυτοκίνητο γιά τήν δουλιά. Σκέφτομαι νά βάλω καί βενζίνη (ποτέ δέν ξέρεις τί συμβαίνει). Στό πρώτο βενζινάδικο η ουρά είναι ήδη μεγάλη (όλοι τό ίδιο σκέφθηκαν;), αλλά παρ’ όλα αυτά στήνομαι στήν ουρά. Στό πεντάλεπτο ο βενζινάς, εν μέσω αποδοκιμασιών, βγάζει τήν ταμπέλα μέ τήν ένδειξη καύσιμα τέλος. Εκνευρίζομαι, βγαίνω από τήν ουρά (όπως καί άλλοι) καί βάζω πλώρη γιά τό επόμενο βενζινάδικο. Είναι κλειστό, όπως καί τό επόμενο. Φθάνω στήν δουλιά μου, αρχίζω εκνευρισμένα νά δουλεύω, οι συνάδερφοι κάνουν πηγαδάκια, ακούω σημεία καί τέρατα τί θά συμβεί, μερικοί έχουν βγάλει από τίς τράπεζες τίς οικονομίες τους καί είναι χαμογελαστοί, άλλοι δέν μιλάνε καί άλλοι γουστάρουν ότι επιτέλους έχουμε δικό μας τώρα νόμισμα καί από αύριο η οικονομία θά πάρει μπροστά.

• Τελειώνοντας τήν δουλιά, θέλω νά παρκάρω στό Supermarket νά ψωνίσω τά απαραίτητα, αλλά δέν έχει πουθενά θέση. Γίνεται τής κακομοίρας. Καροτσάκια γεμάτα νερό, αλεύρι, σαμπουάν, άλλα τελείως γεμάτα, άλλα μισοάδεια, άλλα τελείως άδεια. Περιμένω τρία τέταρτα καί κλέβω μιά θέση στό πεζοδρόμιο. Μπαίνω μέσα καί νομίζω ότι ζώ σέ άλλο πλανήτη. Έχουν εξαφανισθεί σχεδόν τά πάντα. Δέν βρίσκω τίποτα από τά πράγματα πού θέλω νά αγοράσω. Αμήχανος απλώνω τό χέρι καί παίρνω τό προτελευταίο πακέτο ξυραφάκια καί όπ