Φόβοι για κλιμάκωση της εμφύλιας σύρραξης στη Συρία

Ένας πρακτικός λόγος που θα δικαιολογούσε μια επέμβαση της Δύσης στη Συρία, είναι ο φόβος πως οι εμφύλιοι πόλεμοι έχουν την τάση να περνάνε τα σύνορα και να μετατρέπονται σε κανονικούς πολέμους.

Έτσι, καθώς η βίαιη καταστολή της συριακής εξέγερσης συνεχίζεται, οι γείτονες της Συρίας ανησυχούν σφόδρα.

Οι ανησυχίες αυτές μεγεθύνθηκαν εξαιτίας της πρόσφατης κατάρριψης τουρκικού αναγνωριστικού α/φους μέσα στον συριακό εθνικό εναέριο χώρο, καθώς και των φημών που κυκλοφόρησαν για προσπάθεια κατάρριψης ενός ακόμη, το οποίο έψαχνε για το χαμένο πλήρωμα.

Υπάρχουν βέβαια

και ανθρωπιστικοί λόγοι για να δικαιολογηθεί μία στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Το καθεστώς Άσαντ είναι σκληρό και έχοντας δει τη μοίρα που επιφύλαξε η αραβική άνοιξη σε άλλους Άραβες ηγέτες, έγινε ακόμη πιο σκληρό στη προσπάθειά του να επιβιώσει.

Προς τούτο, χρησιμοποιεί βαρύ οπλισμό σε περιοχές αμάχων, στοχοποιώντας ακόμη και δυτικούς δημοσιογράφους, ενώ εκμεταλλεύεται παραστρατιωτικές μονάδες για να επιτεθούν σε αμάχους σε περιοχές που ελέγχονται από τους αντικαθεστωτικούς.

Σύμφωνα με αναφορές, οι βασανισμοί, οι βιασμοί και οι δολοφονίες αποτελούν καθημερινό φαινόμενο στις συριακές φυλακές, όπου κρατούνται χιλιάδες εχθροί του καθεστώτος.

Όλα τα παραπάνω αρκούν (ηθικά) για να χτυπηθεί από τη Δύση ο Άσαντ. Αλλά δεν είναι αρκετά.

Οι συριακές πανίσχυρες ένοπλες δυνάμεις δεν είναι τόσο εύκολο να αντιμετωπιστούν, όπως αντιμετωπίστηκαν στο παρελθόν άλλες παρόμοιες τριτοκοσμικές δυνάμεις.

Για να νικηθεί ο Άσαντ, χρειάζεται μια ισχυρή και τεχνολογικά εξελιγμένη στρατιωτική δύναμη, που δρώντας ακαριαία και με μεγάλη δύναμη πυρός, θα μπορέσει να επιβληθεί κρατώντας στο ελάχιστο τις ανθρώπινες απώλειες (όλων των πλευρών).

Το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο, ή και οι ΗΠΑ από μόνες τους, ή με την συνδρομή συμμάχων. Όμως, με δεδομένη την γεωπολιτική πολυπλοκότητα της Μ. Ανατολής, ελάχιστοι είναι αυτοί στη Δύση που θα διακινδύνευαν μια πανάκριβη στρατιωτική εμπλοκή, μόνο και μόνο για να σωθούν μερικές χιλιάδες Σύριοι.

Ακόμη και έτσι όμως, η προσπάθεια θα ήταν δύσκολη. Η Συρία βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο και μια Νατοϊκή επέμβαση θα έπρεπε να χτυπήσει δραστικά κάθε στρατιωτική ομάδα, ειδάλλως θα φαίνονταν σαν να έπαιρνε το μέρος κάποιου. Ως εκ τούτου, θα χάνονταν περισσότερες ζωές από όσες θα μπορούσαν να σωθούν. Κοιτάζοντας την σημερινή Λιβύη, εύκολα μπορούμε να αναρωτηθούμε για το αν η σημερινή της κατάσταση είναι καλύτερη απ ότι πριν την δυτική επέμβαση;

Ο κόσμος όμως δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια σε όλα όσα συμβαίνουν μέσα και γύρω από την Συρία. Ήδη, η Τουρκία έχει αψιμαχήσει μαζί της, χάνοντας ένα α/φος και δυο χειριστές. Τώρα, μετακινεί αντιαεροπορικά πυροβόλα και άρματα μάχης στα σύνορα με την Συρία, προειδοποιώντας πως θα χτυπήσει σε οποιαδήποτε ένδειξη επιθετικής ενέργειας.

Οι μάχες έχουν ήδη περάσει τα σύνορα με τον Λίβανο, ουκ ολίγες φορές. Παράλληλα, οι συριακές δυνάμεις έχουν επιτεθεί σε αντάρτικες στην παρα