Γιατί θα ψηφίσω Σαμαρά

Φίλοι και φίλες του antinews.

Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω αυτό το κείμενο, όχι γιατί επιδιώκω κάτι σε προσωπικό επίπεδο, αλλά γιατί στις αυριανές εκλογές, θα πάω να ψηφίσω, για πρώτη φορά από τότε που απέκτησα ηλικιακά το δικαίωμα αυτό, έχοντας μπροστά μου μια παράμετρο, και συνθήκες πολιτικές για τη λήψη της απόφασής μου, που ουδέποτε μου είχαν παρουσιαστεί ξανά.

Θα μου πείτε, ότι για πολλούς -αν όχι τους περισσότερους εδώ- ισχύει το ίδιο.
Υπάρχει

μια βασική διαφορά. Ουδέποτε υπήρξα “γέννημα – θρέμμα” δεξιός, (άλλο συντηρητικός…) και σε καμιά από τις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι σήμερα, δεν είχα ψηφίσει το κόμμα της Ν.Δ.

Μου προκάλεσε έκπληξη το γεγονός της ανάληψης της ηγεσίας της Ν.Δ. από τον Αντώνη Σαμαρά, διότι αφ’ ενός στη θητεία του επί κυβέρνησης Καραμανλή είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητος (για μένα τουλάχιστον), αφ’ ετέρου γιατί δέκα χρόνια απουσίας από την πολιτική σκηνή οποιουδήποτε πολιτικού είναι αρκετά, για να “απαξιωθεί” στη μνήμη του απλού πολίτη ψηφοφόρου, και τέλος πάντων, “μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται” όπως λέει και η γνωστή ρήση…

Υπήρχε όμως ΠΑΝΤΑ στο βάθος του μυαλού, μια “συμπάθεια” για τον εν λόγω πολιτικό άνδρα, που είχε προκύψει από εποχής ΠΟΛ.ΑΝ. αλλά και όσων γεγονότων προηγήθηκαν αυτής…

Τα όσα έζησα/ζήσαμε όλοι μας τα τελευταία 2,5 χρόνια, ήταν καταλυτικά, και μου απέφεραν πρωτόγνωρες εμπειρίες, διαμορφώνοντας έτσι ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης των πολιτικών πραγμάτων.

Απέναντι στις αντιμνημονιακές κραυγές, και τα “λάβαρα”, απέναντι στις ξύλινες, μονόχνοτες, δηλώσεις και deja vu καταστάσεις που έβλεπα από την αντιπολίτευση, ακουγόταν μια φωνή, που έλεγε κάτι διαφορετικό.

Ήταν η φωνή του Αντώνη Σαμαρά. Έλεγε ΟΧΙ σε αλλοπρόσαλλες και αναποτελεσματικές πολιτικές, έλεγε ΟΧΙ στην εξαθλίωση χιλιάδων συνταξιούχων και μισθωτών, έλεγε ΝΑΙ πρέπει να αποπληρώσουμε το χρέος μας, αλλά με πολιτικές που θα επιτρέψουν στη χώρα να επιβιώσει, και να αναπτυχθεί, κάτω από καινούργια δεδομένα…

Έλεγα,-στην αρχή- μπα, αντιπολιτευτικά λόγια είναι, για να εντυπωσιάσει.
Αμ, δε… Προέκυψαν τα “Ζάππεια”, μέσα απο τα οποία φάνηκε ξεκάθαρα ότι ο Σαμαράς είναι από άλλη πάστα… Την πάστα των ανθρώπων που θέλουν να προσφέρουν στη χώρα τους, γιατί είναι πάνω απ’όλα πατριώτες! Αυτήν, που χρειάζεται στην παρούσα κατάσταση η χώρα, μετά από 30+ χρόνια πολιτικής κυριαρχίας των νεογιάπηδων, και νεοταξιτών, των εντολοδόχων μαριονέτων, των δωσίλογων και των κάθε λογής απατεώνων (πολιτικών και παρατρεχάμενων) που ρήμαξαν τη χώρα, που διάβρωσαν τον κοινωνικό ιστό με λάθος ιδανικά, που λοβοτόμησαν το μεγαλύτερο μέρος του λαού, με τη virtual όσο και προσωρινή δήθεν ευμάρεια…

Οι θέσεις του Αντώνη Σαμαρά, είναι αυτές που πρέπει να υιοθετηθούν, που πρέπει να υλοποιηθούν κατά το δυνατόν περισσότερο, για να επανέλθει η χώρα στα ίσα της. Για να έχει η χώρα να παρουσιάσει ένα ελπιδοφόρο αύριο στα παιδιά μας. Για να είναι η πατρίδα μας, φερέγγυα στους συνεργάτες της, να έχε