Η Χρυσή Αυγή εξωθεί σε αιματοκύλισμα

Η Χρυσή Αυγή δείχνει να αποζητά τη σύγκρουση. Και την προκαλεί, χρησιμοποιώντας πλέον ακραίους τρόπους και μεθόδους. Πόσο ακόμη θα δείχνει ανοχή απέναντί της η ελληνική κοινωνία, είναι ένα ερώτημα. Εάν δεν παρέμβουν οι ίδιοι οι θεσμικοί μηχανισμοί της Δημοκρατίας, να επιβάλλουν το νόμο, είναι βέβαιον ότι μια αιματηρή σύγκρουση είναι προ των πυλών.

Το “πολιτικό” όνειρο της Χρυσής Αυγής,

ως όλα δείχνουν, είναι ένας μίνι εμφύλιος. Ακόμα καλύτερα, ένας γενικευμένος. Οι κινήσεις της, τόσο πρίν τις εκλογές, αλλά ιδιαιτέρως μετά την εμφάνισή της στη Βουλή και στη συνέχεια την ισχυροποίηση, έχουν τάση ποιοτικής κλιμάκωσης. Προφανώς, έχουν καθαρά επικοινωνιακό περίβλημα, με άμεσο στόχο να πληθύνει η εκλογική της πελατεία, και να πυκνώσουν οι τάξεις της με τους διαρκώς εξαθλιούμενους μικρομεσαίους και τους περιθωριοποιούμενους εργαζόμενους  που χάνουν τη δουλειά τους. Ιδεολογικά, δεν αξίζει καν τον κόπο να κουβεντιάζει κανείς για υπόβαθρο αυτού του μορφώματος. Άλλωστε, ουδέποτε η θεωρία και η ιδεολογία ήταν το δυνατό σημείο του φασισμού, ο οποίος προέκρινε ανέκαθεν την ανεπάρκεια της λογικής σε βάρος του ορθολογισμού και την “ανωτερότητα του ενστίκτου” σε βάρος της βούλησης.

Όμως, πολιτικά και προπαγανδιστικά, έχουν πάρα πολύ μεγάλη σημασία οι κινήσεις της Χρυσής Αυγής. Κραυγάζουν από μακριά ότι είναι προκλητικές και ότι στόχος τους είναι να δημιουργήσουν αντιπάλους -υπαρκτούς και ανύπαρκτους- με στόχο τη σύγκρουση. Κοντολογίς, για να έχει λόγο ύπαρξης η ΧΑ πρέπει να έχει αντίπαλο. Κι’ αν δεν έχει, πρέπει να τον εφεύρει. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό τον αντίπαλο ψάχνει να τον βρει στην Αριστερά. Έλα όμως, που ούτε στην εμφυλιακή περίοδο είμαστε, για να μιλάει κανείς για “κομμουνιστικό κίνδυνο”, ούτε και στο Μεσοπόλεμο, που ο Χίτλερ αντλούσε δυνάμεις από εκείνους τους χώρους που δολοφόνησαν τη Λούξεμπουργκ και τον Λίμπνεχτ.

Μπορεί βέβαια, να φαίνεται ότι έχουν θολούρα στο κρανίο τους, αλλά κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι που δαιμονοποιούν την Αριστερά. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι από τον ευρύτερο χώρο της, θα προέλθουν οι αντιδράσεις. Άλλωστε, μέσα στους κόλπους της ευρύτερης Αριστεράς υπάρχουν ακραία αριστερίστικα, αλλά και αναρχο-αριστερά στοιχεία, τα οποία είναι έτοιμα για σύγκρουση. Και αυτή ακριβώς τη σύγκρουση με αυτά ακριβώς τα στοιχεία, είναι που επιδιώκει η ΧΑ. Μέχρι τώρα αυτοί οι χώροι έχουν επιδείξει αξιοθαύμαστη ψυχραιμία. Το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ, στους κόλπους του οποίου συνυπάρχουν μετριοπαθείς, κομμουνιστογενείς, σοσιαλιστές και αριστεριστές. Και, κατά την άποψή μας, πρέπει να συνεχίζουν να μην πέφτουν στην παγίδα της ΧΑ. Όμως, αυτό το ναζιστικό μόρφωμα κάνει τα πάντα για να προκαλέσει την αντίδραση. Μια ματιά να ρίξει κανείς στο Ιντερνετ, βλέπει ότι τα αποθέματα ψυχραιμίας στενεύουν. Και μην γελιέται κανείς: Είναι έτοιμοι άπαντες για σκληρή αντιπαράθεση.

Μια τέτοια σύγκρουση μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή είτε σε γειτονιές, είτε σε κάποια διαδήλωση. Και τότε τι θα γίνει; Θα κάθονται οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος στα