Η Νέα Παγκόσμια Τάξη θα είναι η γήινη κόλαση

Ο όρος Νέα Παγκόσμια Τάξη (New World Order – NWO, ΝΠΤ) αναφέρεται στην επιχειρούμενη εγκαθίδρυση μιας ολοκληρωτικής παγκόσμιας κυβέρνησης.

Το κεντρικό θέμα στις συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις γύρω από την ΝΠΤ, είναι μια μυστική ελίτ, με μια ατζέντα παγκοσμιοποίησης, που συνωμοτεί με σκοπό να κυριαρχήσει στον πλανήτη, και να αντικαταστήσει τις υπάρχουσες εθνικές κυβερνήσεις.

Η ΝΠΤ, μέσω

της προπαγάνδας, προσπαθεί να πείσει και να δημιουργήσει συναίνεση στο ότι η αναπόφευκτη επικράτηση της μίας και μοναδικής παγκόσμιας διακυβέρνησης αποτελεί νομοτελειακή εξέλιξη, και πρόοδο.

Πολλοί εικάζουν πως συγκεκριμένα περιστατικά και δραστηριότητες τόσο στην παγκόσμια πολιτική, όσο και στην οικονομία, δεν είναι παρά ενορχηστρωμένες κινήσεις κάποιων κρυφών ομάδων που λειτουργούν παγκόσμια, μέσα από διάφορες βιτρίνες.

Τα ιστορικά γεγονότα θεωρούνται ως βήματα σε ένα συνεχιζόμενο οργανωμένο σχέδιο, προκειμένου να επιτευχθεί η παγκόσμια κυριαρχία μέσα από διαδικασίες λήψης αποφάσεων, που όμως παραμένουν κρυφές για τον πολύ κόσμο.

Σε ένα φυλλάδιο της του 1966, με τίτλο The Profound Revolution, η Αμερικανίδα συγγραφέας Mary M. Davison εικάζει ότι η συνωμοσία ξεκίνησε από διεθνείς τραπεζίτες που το 1913 ίδρυσαν την αμερικανική U.S. Federal Reserve. Στη συνέχεια (1921) ίδρυσαν και το Council on Foreign Relations, που λειτουργούσε ως μια σκιώδης κυβέρνηση.

Την εποχή που δημοσιεύτηκε το φυλλάδιο, ο πολύς κόσμος ταύτιζε τους διεθνείς τραπεζίτες  μα μια «παγκόσμια εβραϊκή συνωμοσία», οργανωμένη από την οικογένεια Rothschild.

Σύμφωνα με την συγγραφέα, πολύς κόσμος πιστεύει πως οι ΗΠΑ διοικούνται παρασκηνιακά από κάποιες μυστικές ελίτ, με σκοπό την υπαγωγή της χώρας στον σφιχτό  έλεγχο μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.

Ο πολιτικός επιστήμονας David Rothkopf, που δεν είναι οπαδός της συνωμοσιολογίας, έγραψε ένα βιβλίο το 2008 (Superclass: The Global Power Elite and the World They Are Making), στο οποίο ισχυρίζεται πως τα 6 δισεκατομμύρια των ανθρώπων της γης, κυβερνώνται από 6.000 μόλις άτομα.

Μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα, οι κυβερνήσεις των μεγάλων δυνάμεων προμήθευαν στον κόσμο την υπέρ-τάξη, μαζί με κάποιους ηγέτες διεθνών οργανισμών κλπ. όπως ο Πάπας, και με επιχειρηματίες μεγάλου βεληνεκούς, όπως οι Rothschild, και οι Rockefeller.

Σύμφωνα με τον Rothkopf, στις αρχές του 21ου αιώνα, η οικονομική ισχύς, ενισχυμένη από την εκρηκτική επέκταση  του διεθνούς εμπορίου, της διακίνησης, και των επικοινωνιών, κυβερνά πλέον απόλυτα.

Η δύναμη των κρατών έχει εξασθενήσει, και οι πολιτικοί ηγέτες έχουν καταντήσει απλοί μεσάζοντες της εξουσίας.

Αυτοί που κάνουν κουμάντο είναι οι ηγέτες του χρηματοπιστωτικού τομέα, των επιχειρήσεων, της αμυντικής βιομηχανίας, και μάλιστα μπαινοβγαίνουν στις κατά τόπους εθνικές κυβερνήσεις, χωρίς να ελέγχονται από τα εθνικά κοινοβούλια, ή στην περίπτωση των ΗΠΑ από το κογκρέσο.

Η δυσανάλογα μεγάλη τους ισχύς, μπορεί να είναι εποικοδομητική, αλλά παραμένει πάντα στα πλαίσια των ει