Κοινωνική δικαιοσύνη στην εποχή της ύφεσης

Πιστοί στις παραδόσεις, οι βορειοευρωπαίοι εταίροι μας, δεν θα μπορούσαν να λείψουν από το πλέον κρίσιμο ραντεβού στη δίχρονη πορεία του μνημονίου…

Δηλαδή να τηρήσουν και τώρα αυτή την παράδοση των πιέσεων και των εκβιασμών που εξαπολύουν παραμονές ανακοινώσεων και λήψης σκληρών μέτρων στο πλαίσιο της προσαρμογής της οικονομίας μας.

Αυτή τη φορά η αρχή έγινε με την (τυπική και αναμενόμενη) ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μην δέχεται ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα. Μια διαδικασία, που ενώ

έχει επαναληφθεί άλλες δυο φορές στο πρόσφατο παρελθόν και είναι άνευ ουσίας, αυτή τη φορά απέκτησε διαστάσεις και ερμηνείες που ξεκινούν από τη… συνήθη πίεση της κεντρικής τράπεζας της Ε.Ε. και της Γερμανίας ειδικότερα, και φτάνουν ως τα μυστηριώδη σενάρια διακοπής της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών πρ0οκειμένου να μας εκβιάσουν.

Στη συνέχεια, ήρθε το δημοσίευμα του «Σπίγκελ» το οποίο επικαλείται πηγές του ΔΝΤ οι οποίες τους «αποκάλυψαν» ότι το διεθνές ταμείο θα σταματήσει τη χρηματοδότηση προς τη χώρα μας και επιπλέον τον Σεπτέμβριο η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.

Τι και αν διαψεύστηκε το δημοσίευμα (μάλιστα ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ το χαρακτήρισε αστείο) τι και αν πολλοί ευρωπαίοι αξιωματούχοι επαναλαμβάνουν ότι δεν υπάρχει τέτοιο σενάριο, οι εμπνευστές των σεναρίων αυτών δεν το βάζουν κάτω…

Στη συνέχεια όλων αυτών, έβαλαν το βαρύ πυροβολικό, που είναι άλλες γερμανικές εφημερίδες και περιοδικά να διερευνήσουν αν ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έχει σχέδιο εξόδου της χώρας από το ευρώ!!

Και δεν εννοούν το να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο, αλλά το εάν επεξεργαζόμαστε τέτοιο σχέδιο και μάλιστα τη στιγμή που η κυβέρνηση δίνει ίσως την ύστατη μάχη για να κερδίσει η χώρα τη χαμένη της αξιοπιστία και σοβαρότητα.

Αναμφισβήτητα οι επιθέσεις θα κλιμακωθούν και στην κυβέρνηση το γνωρίζουν αυτό. Το θέμα είναι πόσο έτοιμοι είναι, όχι μόνο για να τις αποκρούσουν αλλά κατά πόσο έχουν επιχειρήματα να προβάλλουν, όχι για να απαντήσουν σε δημοσιεύματα, αλλά στο να πείσουν τελικά την κοινή γνώμη των χωρών της Ε.Ε. ότι οι Έλληνες δεν είναι οι μπαταχτζήδες της Ευρώπης που ζουν με ευρωπαϊκά κονδύλια.

Δύσκολο βέβαια, αλλά εφικτό…και η αρχή μπορεί να γίνει με ένα αξιόπιστο πρόγραμμα που θα ανοίξει στη συνέχεια το δρόμο για επιμήκυνση και στη συνέχεια για αλλαγή κάποιων όρων του μνημονίου. Η διαπραγμάτευση μπορεί και πρέπει να είναι μια συνεχής διαδικασία, που θα έχει και την υποστήριξη της πλειοψηφίας του λαού.

Με έναν όρο! Το πρόγραμμα που καταρτίζεται αυτές τις ημέρες στο υπουργείο Οικονομικών να είναι δίκαιο: για παράδειγμα, να εξορθολογήσει τις συντάξεις και να μην την πληρώσουν το ίδιο αυτοί που έχουν καταβάλλει εισφορές για τη σύνταξη που παίρνουν με αυτούς που έχουν «κολλήσει» τα υποχρεωτικά κατώτατα ένσημα. Όπως επίσης, να μειωθούν επίσης οι υπέρογκοι μισθοί που λαμβάνουν κάποιοι στις ΔΕΚΟ οι οποίοι παρά το σχετικό νόμο δεν έχουν εναρμονιστεί. Και άλλα πολλά τέτοια παραδείγματα.

Και κοινός