“Κολοσσαίο” μονομάχων το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

Συμμετοχή ή έξοδος από την κυβέρνηση; Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μεγάλος αντίπαλος ή δυνητικός σύμμαχος; Το ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερο ή λιγότερο αρχηγικό από πριν; Αυτά είναι τα τρία ερωτήματα που, με κάποιο τρόπο και όχι με κάλπη, θα απαντηθούν στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα ξεκινήσει την προσεχή Πέμπτη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Παρότι επισήμως τα ερωτήματα αυτά δεν περιλαμβάνονται στην ημερήσια διάταξη, καθορίζουν τις διεργασίες και το διάλογο που γίνονται εν όψει συνεδρίου, αλλά και τις βαθύτερες στοχεύσεις των δυνάμεων που θ’ αναμετρηθούν. Το ερώτημα που δεν προβλέπεται να απαντηθεί είναι αν ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η προσπάθεια ανασύνταξης, η ποιότητα λόγου, σκέψης και συμπεριφοράς που εκφράζεται από κορυφαία και μεσαία στελέχη και τα διακυβεύματα που αναδεικνύονται γοητεύουν ή απογοητεύουν την κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ – όση έχει απομείνει.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει αποφασίσει, σύμφωνα με πληροφορίες του «ΤτΚ», τη συμμετοχή στην κυβέρνηση με πολιτικά στελέχη. Δεν επιδιώκει την προσωπική ανάμιξή του σε θέση αντιπροέδρου και θέλει ν’ αναδείξει μια νέα γενιά στελεχών όπως οι Γιάννης Μανιάτης, Φίλιππος Σαχινίδης, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Κώστας Τριαντάφυλλος και όχι οΜιχάλης Χρυσοχοΐδης. «Αποκλείονται οι πρώην υπουργοί», εξηγεί στενός συνεργάτης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, διευκρινίζοντας ότι ο Γ. Μανιάτης έχει διατελέσει υφυπουργός και όχι για πολλά χρόνια, όπως επίσης ο Φ. Σαχινίδης – δεν προσμετράται η ιδιότητα του υπουργού Οικονομικών διότι τη διατήρησε μόνο για ένα μήνα.

Μάλιστα, ο Ευ. Βενιζέλος φιλοδοξεί να αναδείξει το κόμμα του ως εγγυητή της πολιτικής σταθερότητας, δηλαδή ως τον αναπόφευκτο κυβερνητικό εταίρο, χωρίς τη συναίνεση του οποίου δεν εξασφαλίζεται κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στο βάθος της εικόνας υπάρχει ο πειρασμός της εξουσίας που είναι πάντα ισχυρός στους επαγγελματίες της διακυβέρνησης, που είναι εθισμένοι για δεκαετίες στη συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων και διορισμών. Επομένως, η πρότασή του έχει έρεισμα σε μια ομάδα στελεχών που ενδιαφέρονται να παραμείνουν στη «δουλειά» αλλά και σε άλλους που εκ πεποιθήσεως υποστηρίζουν αυτή την άποψη.

Απέναντί του θα βρει -όπως όλα δείχνουν- τους Χρήστο Παπουτσή, Δημήτρη Ρέππα, Μιχάλη Καρχιμάκη, Γιώργο Παναγιωτακόπουλο και άλλους, που θα ζητήσουν επιστροφή στις σοσιαλιστικές ρίζες και απεμπλοκή από τη Ν.Δ. τουΑντώνη Σαμαρά. Θα ακουστούν βαριές κουβέντες και ακραία συνθήματα, χωρίς να είναι σαφές αν θα προταθεί στήριξη της κυβέρνησης με ψήφο ανοχής ή αν θα γίνει ανοιχτά λόγος για προετοιμασία συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και αν αυτό δεν ειπωθεί δημόσια, προκύπτει ήδη από ρητορεία και συμπεριφορές όψιμων αντιμνημονιακών, οι οποίοι αφού στήριξαν με πάθος το πρώτο Μνημόνιο, ανακάλυψαν, μετά την εκλογική κατάρρευση, την κρυφή γοητεία της αντίστασης στην Τρόικα.

Ειδική περίπτωση αποτελεί ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ (όπως επίσης οι Γιάννης Κουτσούκος, Μιχάλης Κασσής και Αντζελα Γκερέκου) και έχει εκφράσει απόψεις υπέρ της εξόδου από την κυβέρνηση. Ωστόσο, επειδή ο Ευ. Βενιζέλος πιθανολογείται ότι θα του δώσει ιδιαίτερη σημασία, κάθε πρόβλεψη είναι επισφαλής, αφού σε τέτοιες κομματικές διαδικασίες δεν αποκλείονται συμμαχίες της τελευταίας στιγμής.

Οι 3 βασικές επιδιώξεις του «Μπένι»

1 Συμμετοχή στην κυβέρνηση

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιθυμεί την αποδοχή των συνέδρων και εκτός μεγάλου απροόπτου θα την εξασφαλίσει εγγυώμενος τη θετική του κόμματος. Επιχείρημά του θα είναι μια νέα προγραμματική συμφωνία μεταξύ των τριών κυβερνητικών εταίρων, με την οποία θ’ αποκλείονται νέα μέτρα λιτότητας και θ’ αναλαμβάνονται δεσμεύσεις για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Θα προτείνει επίσης αλλαγή του εκλογικού νόμου ώστε να γίνει «περισσότερο αναλογικός και λιγότερο διχαστικός», όπως λέει τακτικός συνομιλητής του.

2 Ανάδειξη νέας ηγετικής ομάδας

Θα προέλθει από την εκπροσώπηση στη νέα Κεντρική Επιτροπή (που θα αριθμεί 120 μέλη) η οποία στη συνέχεια θα εκλέξει το Πολιτικό Γραφείο. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Ευ. Βενιζέλου διαμαρτυρήθηκαν εντονότατα για τις διαδικασίες εκλογής αντιπροσώπων (που γίνεται σήμερα) ακριβώς γιατί διαβλέπουν προθέσεις ελέγχου των νέων οργάνων ώστε να μην υπάρχουν εστίες αμφισβήτησης. Καταγγέλθηκαν μαγειρέματα και αλχημείες, ενώ την προηγούμενη εβδομάδα λίγο έλειψε να πιαστούν στα χέρια στον 4ο όροφο της Ιπποκράτους σε έναν καβγά που είχε ακριβώς να κάνει με την αμφισβήτηση της διαφάνειας και της δημοκρατικότητας της διαδικασίας.

3 Πρωτοβουλίες για την Κεντροαριστερά

Απευθύνεται σε όλες τις κινήσεις που δραστηριοποιούνται στον πολιτικό χώρο μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρωτίστως στη ΔΗΜ.ΑΡ., παρά την άρνηση του Φώτη Κουβέλη να συμμετάσχει σε διάλογο κορυφής. Παρ’ όλα αυτά, ο Ευ. Βενιζέλος έχει πάντα στο μυαλό του την «Ελιά», ένα συμμαχικό σχήμα στο οποίο θα ενταχθούν όλοι χωρίς όρους ή προαπαιτούμενα. Ενας από τους εξ απορρήτων του προέδρου του ΠΑΣΟΚ προβλέπει ότι ο Φ. Κουβέλης θα πιεστεί πολύ εκ των πραγμάτων και κάποια στιγμή θα στριμωχτεί τόσο που τελικά θα ενδώσει διότι δεν θα βρίσκει επιχειρήματα ν’ αποκρούει συνεχώς τις επιθέσεις φιλίας του ΠΑΣΟΚ. Τι εννοεί; Οτι ο Ευ. Βενιζέλος, από το βήμα του συνεδρίου, μπορεί να βάλει στο τραπέζι ακόμη και την ηγεσία της «Ελιάς».

Οι ηχηρές απουσίες

Κώστας Σημίτης: Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν θα καθίσει στην πρώτη σειρά. Κι αυτό από μόνο του δυσκολεύει την προσπάθεια του Ευ. Βενιζέλου να δημιουργήσει εντυπώσεις πανστρατιάς. Ο πρώην πρωθυπουργός τον είχε υποστηρίξει το 2007 στη μάχη με τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά από τότε κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Η απουσία του από το συνέδριο επιβεβαιώνει το μεγάλο βάθος του τραύματος στο σώμα του ΠΑΣΟΚ, την ψυχική απόστασή του από την ηγεσία και την πολιτική απόστασή του από κεντρικές επιλογές. Παρ’ όλα αυτά, ο Κ. Σημίτης δεν κινήθηκε στο παρασκήνιο υπέρ της διαμόρφωσης κάποιου εκσυγχρονιστικού ρεύματος, μολονότι δεν ήταν λίγοι όσοι προσέτρεξαν σ’ αυτόν για οδηγίες.

Αννα Διαμαντοπούλου: Η πρώην υπουργός κινείται δραστήρια για τη δημιουργία ενός thinktank που θα αποτελεί μεταφορά του ευρωπαϊκού «NotreEurope- JacquesDelorsInstitute». Κάποιοι θεωρούν ότι αυτό θ’ αποτελέσει πρόπλασμα νέου κόμματος, η ίδια διαμηνύει ότι δεν την ενδιαφέρει η μάχιμη πολιτική και επομένως δεν ηγείται μιας τέτοιας προσπάθειας. Εχει επιλέξει την ενεργητική αποστασιοποίηση από το ΠΑΣΟΚ, παρακολουθεί μ’ ενδιαφέρον τις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στον πολιτικό χώρο μεταξύ Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ για την ανασύνθεση της σπαρασσόμενης Κεντροαριστεράς και θ’ απουσιάσει από το συνέδριο στη βάση συνειδητής απόφασής της να μείνει εκτός και μακριά του.

Στην Ιπποκράτους θα ήθελαν πολύ να δουν στο συνέδριο τον Αλέκο Παπαδόπουλο, ακόμη και τον Γιώργο Φλωρίδη, παρότι μιλά πολύ σκληρά για το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν ο μόνος τρόπος να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι δεν πρόκειται για την επισημοποίηση της συρρίκνωσης του άλλοτε κυρίαρχου κόμματος και για τη βενιζελοποίησή του, αλλά για μια πολιτική πρωτοβουλία που κατατείνει στη διεύρυνση και την ανάκτηση της χαμένης δυναμικής. Στην Ιπποκράτους γνωρίζουν ότι η παρουσία πρώην υπουργών με ειδικό πολιτικό βάρος και κοινωνική απήχηση θα ήταν μια έμμεση στήριξη στο σχεδιασμό του Ευ. Βενιζέλου. Ωστόσο, ούτε ανοιχτοί δίαυλοι υπάρχουν ούτε σοβαρή προεργασία έγινε.

Η εύγλωττη… σιωπή

Γιώργος Παπανδρέου: Θα παραβρεθεί στο συνέδριο ως πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα μιλήσει. Η αρχική σκέψη που επικρατούσε στο επιτελείο του ήταν να πάρει το λόγο, αλλά φαίνεται ότι γίνονται και άλλες σκέψεις που θα κατασταλάξουν στις αρχές της εβδομάδας. Η ανάρτηση κειμένου από συνεργάτες του χωρίς όνομα σε ιστοσελίδα προκειμένου ν’ απαντηθούν όλες οι κατηγορίες που διατυπώνονται για τη διακυβέρνησή του σε καμία περίπτωση δεν ικανοποίησε την Ιπποκράτους. Και ήταν ενδεικτική της αμφιβολίας που υπάρχει στο περιβάλλον του για το κατά πόσο στο συνέδριο θ’ αρθρωθεί λόγος υπερασπιστικός της πρωθυπουργίας του.

Οι «πάω – δεν πάω»

Βάσω Παπανδρέου, Μίμης Ανδρουλάκης, Κώστας Λαλιώτης, Αντώνης Λιβάνης είναι τα πρόσωπα για τις προθέσεις των οποίων πέφτουν στοιχήματα. Κανείς δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θα πάει στο συνέδριο, ενώ για διαφορετικούς λόγους η παρουσία ή απουσία καθενός σηματοδοτεί κάτι. Ο Αντ. Λιβάνης θυμίζει Ανδρέα Παπανδρέου και βρέθηκε απέναντι στο γιο του μετά από το Μνημόνιο, ο Κ. Λαλιώτης βρίσκεται μακριά αλλά διατηρεί γραφείο στην Ιπποκράτους, ο ανεξάρτητος Μ. Ανδρουλάκης μετέχει στις διεργασίες για τη νέα Κεντροαριστερά, η Β. Παπανδρέου είπε την τελευταία λέξη της πριν από τις εκλογές και έκτοτε δεν ξανακούστηκε. Στο περιβάλλον Βενιζέλου η αγωνία είναι ελεγχόμενη, τόσο ώστε ν’ ακούγονται ακόμη και σκωπτικά σχόλια του τύπου: «Και αν δεν έρθει, θα προσέξει κανείς την απουσία του;».

Κινούμενη άμμος αριστερά της Ιπποκράτους

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας πραγματοποιήθηκε μια πολιτική εκδήλωση την οποία η ΔΗΜ.ΑΡ. είχε κάθε λόγο να παρακολουθεί με αγωνία. Πρώην βουλευτές και στελέχη της, όπως οι Οδυσσέας Βουδούρης, Πάρις Μουτσινάς και Ανδρέας Νεφελούδης, συναντήθηκαν με τον Νίκο Παππά (στενό συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα), τονΜιχάλη Τρεμόπουλο των Οικολόγων Πράσινων και τον ανένταχτο αριστερό Νίκο Κοτζιά για να αναζητήσουν «μια εναλλακτική λύση/πρόταση στην τρικομματική κυβέρνηση». Τη συζήτηση συντόνισε ο Στέλιος Κούλογλου (του tvxs.gr και του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα»).

Ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής Οδ. Βουδούρης, ο οποίος προτού διαγραφεί από τη ΔΗΜ.ΑΡ. πρωταγωνίστησε στη δημιουργία του Αριστερού Δικτύου, μας είπε ότι ζητούμενο είναι να ξαναβρεθεί το νήμα που χάθηκε μετά τις εκλογές με τη στροφή που έκανε ο Φ. Κουβέλης. Πρόσθεσε ότι η διαμόρφωση μιας προοδευτικής πλειοψηφίας δεν μπορεί να προέλθει από συμφωνίες κορυφής αλλά από τη βάση και ενέταξε σε αυτό το πλαίσιο τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία.

Παράλληλα, ο Αλέκος Αλαβάνος ανοίγει γραφεία χαμηλά στη Σόλωνος και ξεκινά τη δική του προσπάθεια για την αναζήτηση ενός άλλου δρόμου, εκτός ευρώ. Υποστηρίζει ότι για να σωθεί η ελληνική κοινωνία από τη μαζική εξαθλίωση θα πρέπει να προετοιμαστεί συστηματικά και σοβαρά η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Ο ίδιος παραμένει εξαιρετικά συμπαθής σε στελέχη του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ μπορεί να συνομιλήσει με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και -αν δεν υπήρχαν ανοιχτοί παλιοί λογαριασμοί- με το ΚΚΕ.

Αγγελική Σπανού, στον “Τύπο της Κυριακής “