Μαθητές δημοτικού αναλύουν την κρίση και μας βάζουν τα γυαλιά

Αθωότητα, αφέλεια, χιούμορ αλλά και τύψεις και θλίψη. Απλά, συγκλονιστικό!

Είναι μόλις έντεκα και δώδεκα χρονών. Ωστόσο, βιώνουν καθημερινά –ακόμη και μέσα στην οικογένειά τους– τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Οι μαθητές της Ε’ και ΣΤ’ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς περιέγραψαν σε έκθεση, χρησιμοποιώντας απλές λέξεις κι όχι οικονομικούς όρους, τι είναι η οικονομική κρίση, πώς τη «βλέπουν» και κατέθεσαν συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπισή της. Η ρήση «από μικρό και από τρελό

«Αυτός που την άρχισε να τη σταματήσει, γιατί η κρίση φέρνει αναστάτωση στους ανθρώπους», έγραψε η 12χρονη Σοφία Χ., περιγράφοντας πολύ απλά την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία. Οι περισσότεροι μαθητές του δημοτικού επέρριψαν ευθύνες στους ΕΈλληνες πολιτικούς, τους οποίους κατηγόρησαν ως «κολπαδόρους» και τους χαρακτήρισαν ως «τους πιο χάλια σε όλο το σύμπαν», «ανίκανους», «εκμεταλλευτές» κι «ένοχους». Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στη Γερμανία, την οποία πολλά παιδιά φέρονται να την κατηγορούν εμμέσως για τα δεινά του ελληνικού λαού. «Να πάρουμε τα λεφτά που μας χρωστά η Γερμανία», έγραψε ο Κωνσταντίνος Μ. «Η Γερμανία μας χρωστά πάρα, μα πάρα πολλά λεφτά», σημείωσε ο Θεοχάρης Τ. Ο Πρωτέας Μ. παραδίδοντας απλά μαθήματα οικονομίας έγραψε πως αν ήταν ο ίδιος πρωθυπουργός θα έπαιρνε κάποιους ανέργους στο γραφείο του να δουλεύουν με χρήματα από το κράτος. «Μετά από λίγους μήνες, όμως, θα προσπαθούσα να τους βρω δουλειά στα μαγαζιά. Αυτός είναι ο στόχος, να έχει κάποιος δουλειά στην αγορά», πρόσθεσε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετά από τα παιδιά αισθάνονται τύψεις για την οικονομική κρίση! «Η οικονομική κρίση δημιουργεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια και στα παιδιά», έγραψε η Δέσποινα Γ., ενώ η Κυριακή Μ. σχολίασε ότι «τα παιδιά νιώθουν άσχημα και νομίζουν ότι φταίνε αυτά».

«Είμαι παιδί, αυτό όμως δεν μ’ εμποδίζει να πω τη γνώμη μου σε αυτό που βλέπω, που βιώνω και που όλοι μας συζητάμε πολύ έντονα», υπογράμμισε στην έκθεσή της η Ολγα Π., ενώ ο Δημήτρης Χ. ξεκαθαρίζει πως αν επρόκειτο να ζωγραφίσει έναν πίνακα με τα συναισθήματά του, απλά θα τον έβαφε μαύρο!

Εύα Τ. «Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια χώρα που είχε όλα τα καλά του κόσμου… Οι άνθρωποι ήταν γενναίοι, φιλόδοξοι και ευγενικοί… Ηταν εργατικοί. Σιγά-σιγά όμως άρχισαν να κλέβουν, να μη δουλεύουν και έγιναν άπληστοι. Οι πολιτικοί με τα δικά τους “κόλπα” ανάγκαζαν τους πολίτες να τους ψηφίζουν… Οι άλλες χώρες βλέποντας το χαμό που επικρατούσε άρχισαν να τους εκμεταλλεύονται γιατί τους ζήλευαν… Το χειρότερο όμως ήταν ότι μέσα τους ένιωθαν απαίσια εξαιτίας της αρρώστιας των πολιτικών για το χρήμα». Με αυτήν τη μικρή ιστορία, περιγράφω ακριβώς πώς κατέληξε η Ελλάδα…

Δημήτρης Χ. Σήμερα για την κρίση φταίνε οι ανεξέλεγκτες δαπάνες, τα υπερβολικά δάνεια και ιδίως οι πολιτικοί, που τα προκάλεσαν… Η οικονομική κρίση μου προκαλεί μαύρα λυπητερά συναισθήματα. Εάν ζωγράφιζα έναν πίνακα με τα συναι