Ο συστημικός μαξιμαλισμός του κ. Μουζέλη

Αντιγράφω από το σημερινό Βήμα:«….Τη στιγµή που η τρόικα έχει απαυδήσει µε την ανικανότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει αυτά που υποσχέθηκε, τη στιγµή που απειλεί να µην καταβάλει την επόµενη δόση µε κίνδυνο να µην πληρωθούν µισθοί και συντάξεις, ο πρόεδρος της Ν∆ επιµένει στην αδιάλλακτη θέση του – µε το επιχείρηµα πως δεν θέλει να είναι συνυπεύθυνος µιας «λανθασµένης» πολιτικής. Αυτό θυµίζει την ιστορία του επιβάτη που αδιαφορεί για το αεροπλάνο που πέφτει µια και δεν είναι δικό του. Κάπως έτσι αντιδρά ο Αντώνης Σαµαράς. Αν χρεοκοπήσουµε δεν θα φταίει αυτός, άρα δεν υπάρχει λόγος να βάλει πλάτη για να αποφευχθεί το µοιραίο.»Τι μας λέει δηλαδή ο συμπαθής κ. Μουζέλης, στο άρθρο του που τιτλοφορείται “Ο λαϊκιστικός µαξιµαλισµός του κ. Σαμαρά“; Μια «κλειστή ανάγνωση» (close reading) της ανωτέρω παραγράφου καταδεικνύει ότι ο συλλογισμός του όχι δεν είναι απλά σωστός, δεν είναι ούτε καν λάθος. Είναι σκέτος παραλογισμός!Μια κυβέρνηση, λόγω διαρκούς ανικανότητας, φέρνει στα όρια της την τρόικα που η ιδία προσκάλεσε ως σωτήρα. Ο κος. Μουζέλης καλεί τον «αδιάλλακτο» Αντώνη Σαμαρά να συναινέσει στην ανικανότητα για να «πληρωθούν μισθοί και συντάξεις». Το πως η συναίνεση στην ανικανότητα θα σώσει μισθούς και συντάξεις επαφίεται στη λογική του αρθρογράφου. Αναφέρει δε το παράδειγμα «του επιβάτη που αδιαφορεί για το αεροπλάνο που πέφτει µια και δεν είναι δικό του».Ο έλλογος αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι όταν το αεροπλάνο πέφτει από ανικανότητα και εγνωσμένους επαναλαμβανομένους λάθος χειρισμούς του πιλότου, εκείνο που κάνει ο επιβάτης είναι, αντί να βάλει πλάτη (σε τι άραγε;), πετάει από το πιλοτήριο τον ανίκανο πιλότο, αναλαμβάνει την πλοήγηση και αποφεύγει το μοιραίο. Ειδικά δε όταν δεν πρόκειται για απλό επιβάτη αλλά για έμπειρο χειριστή F16!Αρκετά λοιπόν με τους “άλογους” αφορισμούς για συναίνεση που και οι ίδιοι οι συμπαθείς αρθρογράφοι αδυνατούν να επιχειρηματολογήσουν!effie B.