Όταν η υπερφορόλογηση βαφτίζεται «φοροδιαφυγή»

Η μεγαλύτερη εφεύρεση του όψιμου παπανδρεϊσμού και των κηφήνων του δημοσίου που τον υπηρετούν είναι η αόριστη έννοια της φοροδιαφυγής.  Για όλα τα στραβά του τόπου αυτού, φταίει πάντοτε η φοροδιαφυγή.  Έχω  βαρεθεί να ακούω την προοδευτική φράση ‘’τα βάρη πέφτουν πάντα στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους’’.  Έτσι λοιπόν για μια ακόμα φορά κατάφερε το ΠΑΣΟΚ να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και να βαφτίσει την υπερφορολόγηση, ‘’φοροδιαφυγή’’.  Για ποια όμως φοροδιαφυγή μιλάμε;Αυτό που έχουν στο μυαλό τους οι κηφήνες είναι ότι η παραγωγική τάξη της χώρας, εφευρίσκει συνεχώς τρόπους ώστε να μην πληρώνει τους φόρους που της αναλογούν.  Όμως, τους διαφεύγουν κάποιες σταθερές αξίες:Αφού πρώτα οι ίδιοι επινόησαν την έννοια του αφορολόγητου, όχι μόνο δεν πληρώνουν απολύτως τίποτα ως φόρο εισοδήματος, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς παίρνουν ετήσια επιστροφή φόρου, κάτι σαν μπόνους για την φορολογική τους ‘’συνέπεια’’.Αντιθέτως τα χαϊβάνια που συμβαίνει να ταΐζουν τους προηγούμενους, φορολογούνται με το ευτελές 45% (πως αλλιώς θα έβγαινε ο λογαριασμός;)Αν κάποιο από τα παραπάνω χαϊβάνια αποφάσιζε να είναι  νομοτελειακά συνεπής απέναντι στις ‘’υποχρεώσεις΄΄ του (μάλλον για ληστεία πρόκειται), θα έπρεπε να βάλει λουκέτο εντός εξαμήνου.  Πως αλλιώς θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε υψηλά ενοίκια, αυξανόμενα λειτουργικά, ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, αυξανόμενο ΦΠΑ, έκτακτες εισφορές και 45% φόρο; ΥπερφορολόγησηΕπιπλέον όλων αυτών, οι κυβερνήσεις διαδοχικά εξαναγκάστηκαν σε αλόγιστη αύξηση των φόρων, για να μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες του Φρανκεστάιν.   Μόνο στο χώρο του αυτοκινήτου μετράμε 9 φόρους για το ίδιο αντικείμενο:Τέλος ταξινόμησηςΦΠΑΦόρος πολυτελείαςΤέλος μεταβίβασηςΤέλη κυκλοφορίαςΔιόδιαΈκτακτη εισφοράΤεκμήριο διαβίωσηςΠρόστιμα τροχαίας Η ίδια εικόνα λίγο έως πολύ επικρατεί και στους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας.  Όταν συντάσσουμε έναν οποιοδήποτε προϋπολογισμό, ξεκινάμε με δύο βασικές στήλες.  Στη μία βάζουμε τις δαπάνες και στην άλλη τα έσοδα (πριν ξεκινήσουμε το μαγείρεμα, ανάλογα με τον παραλήπτη του πονήματος).  Στη στήλη των δαπανών περιλαμβάνονται όλοι οι κηφήνες και στη στήλη των εσόδων, τα χαϊβάνια.  Γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι όσο αλλάζει η μεταξύ τους σχέση τόσο αλλάζει και το αποτέλεσμα (έλλειμμα  – πλεόνασμα).Αυτό ήταν και το ουσιαστικότερο λάθος της οικονομική πολιτικής της κυβέρνησης, το ότι δηλαδή  εξόντωσε την παραγωγική τάξη με την υπερφορολόγηση και την ύφεση, ενώ διατήρησε μέχρι κεραίας όλη τη σπατάλη του Φρανκεστάιν.   Αυτό ακριβώς προσπαθεί ματαίως να διορθώσει η Τρόικα, όπως θα έκανε και κάθε συνετός οικονομολόγος.Είναι πλέον πασιφανές ότι η χώρα δε χρειάζεται άλλα άλλοθι περί δήθεν φοροδιαφυγής, αλλά αντίθετα χρειάζεται επιτακτικά Αποφορολόγηση.  Κάτι το οποίο επισήμανε αμέσως ο Σαμαράς και προσπάθησε να το επιβάλλει στην πολιτική καθημερινότητα.  Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι οι δανειστές δεν επιβάλλουν οι ίδιοι την υπερφορολόγηση.  Οι δανειστές ενδιαφέρονται για τα νούμερα.  Λένε ότι θέλουν μείωση του Ελλείμματος κατά ένα