«Πάμε κι όπου βγει» και στο μεταναστευτικό

Του Κωνσταντίνου Σχοινά

Στη συνθήκη του 1994 μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας, κατόπιν επιμονής των Ιορδανών, το άρθρο 2, παρ. 6 προβλέπει ότι «δεν θα πρέπει να επιτρέπονται ακούσιες μετακινήσεις προσώπων με τρόπο που να βλάπτει δυσμενώς την ασφάλεια οποιουδήποτε από τα συμβαλλόμενα μέρη». Είκοσι εννέα χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2023, οι ΗΠΑ δήλωσαν δημόσια -διά στόματος Άντονι Μπλίνκεν- ότι υποστηρίζουν την επιμονή Αιγυπτίων και Ιορδανών να μη δεχτούν μαζικά Παλαιστινίους στα εδάφη τους.

Αντίστοιχη δήλωση του «φιλέλληνα» Μπλίνκεν

για την Ελλάδα δεν κατόρθωσα να βρω, ξέρω μόνο ότι ο Δημήτρης Καιρίδης τον Οκτώβριο δήλωνε ευχαριστημένος για τη μείωση των ροών ως αποτέλεσμα της καλύτερης συνεργασίας με την Τουρκία! Άρα, τα μιλιούνια που εισέβαλαν το καλοκαίρι του 2023 δεν λέγονταν «υβριδική επίθεση», όπως το 2020, αλλά… «κακή συνεργασία». Ίσως ήταν σε κακό φεγγάρι ο Ερντογάν και πιθανόν κακό το ριζικό μας. Ας σκεφτόμαστε ορθολογικά.

Αν ακούτε πολλά και με πολλές περικοκλάδες περί μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδος, στην πράξη από πίσω βρίσκεται κάτι πολύ μπακάλικο: προσφυγικό καθεστώς με όλο και πιο συνοπτικές διαδικασίες και διαβατήριο όσο πιο γρήγορα στα χέρια του μουσαφίρη, μπας και αναχωρήσει για άλλη χώρα της Ε.Ε. Διότι η… καλύτερα συνεργαζόμενη Τουρκία σταθερά δεν τηρεί τα συμφωνημένα για τις επιστροφές και τα λοιπά. «Μπας και…», ακριβώς όπως λέγαμε «Πάμε κι όπου βγει»!

The post «Πάμε κι όπου βγει» και στο μεταναστευτικό appeared first on antinews.gr.