Ποια Ελλάδα θέλουμε να …σώσουμε;

του Κώστα Ροδινού

Εδώ και  χρόνια, ως πολίτης αυτής της χώρας, έχω βαρεθεί  να με …σώζουν.

Μεγάλα λόγια, ψεύτικες υποσχέσεις, κούφια οράματα.

Από έργο μηδέν.

Ως  απλός πολίτης, που δεν μετέχει σε κάποια συντεχνία που τον προστατεύει ή  του εξασφαλίζει προνόμια, ανήκω στα  …υποζύγια! Μεταξύ εκείνων που, κάθε φορά, καλούνται  να πληρώσουν  τα βάρη και τις αμαρτίες άλλων.

Μας στέλνουν το λογαριασμό, χωρίς ποτέ να  μας  ρωτήσουν, αν μπορούμε!

Εδώ και χρόνια το έχω καημό να ακούσω μια φορά το κράτος να επιβραβεύει τους….συνεπείς!

Εκείνους που είναι εντάξει

Πάντα οι ρυθμίσεις αφορούσαν εκείνους, που με τον έναν  ή άλλο τρόπο, την …έφερναν στο κράτος!

Θησαύριζαν στις πλάτες του και παρ’ όλα αυτά, εκείνο ερχόταν, εν τη μεγαλοθυμία του, να παράσχει άφεση αμαρτιών.

Δημιουργήθηκε έτσι μια διαχρονική και υπερκομματική στρεβλή νοοτροπία..

Η ανομία έγινε θεσμός. Παράδοση!

Μια φορά μου είχε πεί ένας φίλος ότι στην Ελλάδα η μόνη παραβολή που ακολουθούμε είναι αυτή του ….Ασώτου υιού!

Δεν έχει άδικο!

Μας σώζουν και τα πράγματα χειροτερεύουν

Άναυδος παρακολουθώ τα τελευταία τρία χρόνια  την διαρκή προσπάθεια των κυβερνήσεών για την οικονομία.

Πως, στο διάβολο, μας σώζουν όταν μετά από κάθε δέσμη μέτρων τα πράγματα  χειροτερεύουν;

Ακόμα θυμάμαι, εκείνο τον φωτεινό εγκέφαλο, τον Παπακωνσταντίνου να μας διαβεβαιώνει από το βήμα της Βουλής το Φεβρουάριο του 2011, ότι «η ύφεση ρηχαίνει»!

Και φέτος θα φτάσει στο 7%!

Ύστερα ο έτερος σωτήρας, ο  κ. Βενιζέλος να λέει από τηλεοράσεως, ότι «μπήκε πάτος στο βαρέλι»! Και αντί να μπεί, «μας έφυγε ο πάτος»!

Σήμερα, με θράσος χιλίων πιθήκων, διαμαρτύρεται για το πακέτο μέτρων, που ο ίδιος διαπραγματεύτηκε τον περασμένο Μάρτιο!

Ακόμα θυμάμαι τον κ. Σαμαρά να επιμένει ότι δεν πρόκειται να «συμφωνήσει στο λάθος» και ότι υπάρχουν «ισοδύναμα μέτρα».

Κάποιος πρέπει να μας εξηγήσει που χάθηκαν τα ισοδύναμα…

Γιατί πια ο κόσμος δεν ξεχνάει.

Τα μέτρα δεν είναι σκληρά, είναι άδικα!

Αντιλαμβάνομαι ότι τα πράγματα είναι δύσκολα.

Όμως, τα μέτρα που εισηγούνται δεν είναι απλώς σκληρά και αναποτελεσματικά.

Είναι άδικα.

Ο απλός πολίτης, μπορεί να  αντέξει τις στερήσεις.

Όμως, η αδικία τον πνίγει!

Δεν αντέχεται!

Είναι αδικία, να υπάρχουν 1.5 εκατομμύριο άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα, εντελώς απροστάτευτοι, και όλη η μάχη γίνεται για να μη θιγεί η …ιερή αγελάδα του δημοσίου.

Είναι αδικία, να κόβονται μισθοί και συντάξεις, ενώ στην ΕΡΤ  μοιράζονται τα 3χίλιαρα «σαν να είναι πετσετάκια»

Είναι αδικία να πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι, ενώ οι επιτήδειοι περιμένουν το σινιάλο για ορμήσουν στο πλιάτσικο.

Είναι αδικία να κόβεται η σύνταξη ενός ανήμπορου γέροντα, όταν χρυσοκάνθαροι λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας.

Θέλουν, λέει, να μας σώσουν!

Αναρωτήθηκαν ποια Ελλάδα θα ….σώσουν τελικά;

Τι θα απομείνει, μετά από