Τα στρατόπεδα μεταναστών στην Ευρώπη δεν έλυσαν τον πρόβλημα

Συνεχίζονται τα ηχηρά «όχι» στη δημιουργία κέντρων μεταναστών από τις περισσότερες περιφέρειες της χώρας, με τους δήμους να συσπειρώνονται μαζί τους ενάντια στα σχέδια του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Εξαιρέσεις αποτελούν η Περιφέρεια Αττικής και η Περιφέρεια Ηπείρου, οι οποίες απάντησαν θετικά.

Στο Λεκανοπέδιο, καζάνι που βράζει είναι η Δυτική Αττική, που βλέπει το πρώτο κέντρο κράτησης να δημιουργείται στο Κατσιμίδι ή στον Ασπρόπυργο. Ο γενικός γραμματέας

του Δήμου Μεγαρέων τόνισε ότι η Δυτική Αττική είναι ήδη επιβαρημένη με πολλά προβλήματα και πως η δημιουργία στρατοπέδων μεταναστών θα είναι ένα ακόμα πλήγμα για την περιοχή, ενώ στον ίδιο ρυθμό είναι και οι Δήμοι Μάνδρας, Ελληνικού και Ασπροπύργου.

Ακόμα πιο έντονες αντιδράσεις σημειώνονται στην επαρχία: «Είναι κατάντια να μετατραπεί το στρατόπεδο του 6ου Συντάγματος Πεζικού σε κέντρο υποδοχής μεταναστών», ανέφερε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Κορίνθου, κ. Αλέξανδρος Πνευματικός, από τους πρώτους που εναντιώθηκαν, ενώ στο πλευρό του έσπευσαν και οι δήμαρχοι Τρίπολης και Καλαμάτας.

Κατηγορηματικά κατά της δημιουργίας των κέντρων είναι ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός, ο οποίος τόνισε ότι το πρόβλημα είναι στην Αθήνα: «Δεν το θέλει η ελληνική κοινωνία. Κι όπου δεν το θέλει η τοπική κοινωνία, είναι δύσκολο να λειτουργήσει το κέντρο», επεσήμανε. Αλλά και ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, Απόστολος Κατσιφάρας, χαρακτήρισε λάθος τη δημιουργία των κέντρων: «Είμαστε πύλη εξόδου. Είναι σαν να στέλνουμε μήνυμα ότι μπορούν να κινηθούν ελεύθερα από την Τουρκία μέχρι εδώ», ανέφερε. Αρνητική είναι και η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, με τον περιφερειάρχη, κ. Διονύση Ψωμιάδη, να χαρακτηρίζει «αδιόρθωτο» τον κ. Χρυσοχοΐδη.

Τι συμβαίνει στην Ευρώπη

Εκατοντάδες κέντρα υποδοχής προσφύγων σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν εδώ και χρόνια. Αρκετά εξ αυτών είναι είτε καινούργιες κατασκευές είτε ανακαινισμένα παλιά στρατόπεδα, νοσοκομεία και σχολεία και συνήθως είναι μοιρασμένα σε πολλές περιοχές της κάθε χώρας, τόσο μέσα ή κοντά στις μεγάλες πόλεις, όσο και στην περιφέρεια. Τρεις είναι οι κατηγορίες που υπάρχουν: Τα «Κέντρα Πρώτης Υποδοχής», όπου γίνεται η καταγραφή και ο αρχικός διαχωρισμός των μεταναστών που ζητούν άσυλο επειδή στην πατρίδα τους διώκονται ή ζουν σε εμπόλεμες ζώνες, και των οικονομικών λαθρομεταναστών. Τα «Κέντρα Φιλοξενίας», όπου μένουν όσοι έχουν υποβάλει αίτημα ασύλου. Τα «Κέντρα Κράτησης», όπου είναι όσοι πρόκειται να απελαθούν.

Παρότι στα κέντρα έχουν διαμορφωθεί στοιχειωδώς αξιοπρεπείς συνθήκες ανθρώπινης διαβίωσης και ουδεμία σχέση έχουν με την άθλια εικόνα των ελληνικών κέντρων, ειδικά στον Έβρο και σε νησιά του Αιγαίου, επανειλημμένως έχουν γίνει «εξεγέρσεις» μεταναστών. Η τελευταία μεγαλύτερη σημειώθηκε πέρυσι στη νήσο Λαπεντούζα της Νότιας Ιταλίας, οπότε πτέρυγες του κέντρου παραδόθηκαν στις φλόγες. Είχε προηγηθεί ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα από τη Βόρειο Αφρική μετά τις «αραβικές επαναστάσεις». Κύμα το οποίο έφ