Θέλουμε κράτος για τους πολίτες και όχι για τους κολλητούς

Το 1911 εάν δεν με απατά η μνήμη μου ο Βενιζέλος κατοχύρωσε την μονιμότητα των Δ Υπαλλήλων για να μην μπορεί η εκάστοτε πολιτική ηγεσία να εναλλάσσει τους υπαλλήλους.Το 2011 ένας άλλος Βενιζέλος ανακάλυψε την υπερφαλάγγιση της συνταγματικά καταχωρημένης μονιμότητας.Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι ο Δ Υπάλληλος δεν είναι μόνιμος για να είναι μόνιμος αλλά για να μπορεί να εργάζεται ανεπηρέαστος από τον μπαμπούλα του πολιτικού προϊστάμενου ….και νόμοι υπάρχουν για την αξιολόγησή του την προαγωγή του ή και την απόλυσή του που όπως όλοι οι νόμοι απλά δεν εφαρμόζονται γιατί  οι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί πάτρωνες προστατεύουν  τους πελάτες τους, οπότε χάρη στα αδέσμευτα και ανεξάρτητα ΜΜΕ των (με το Δημόσιο συναλλασσόμενων)  ιδιοκτητών τους , οι λαμπτήρες της δημοσιογραφίας έχουν διαμορφώσει  τη νέα  συλλογική ευθύνη αποδίδοντας ως μομφή στο σύγχρονο Ελληνικό Κράτος το νέο αστέρι : Δημόσιος Υπάλληλος.Φυσικά για τους πολιτικούς και για την πλειοψηφία των πολιτών της χώρας το κατανοώ: κανείς δεν θέλει ένα Κράτος με δομές λειτουργίες, κανόνες βρε αδερφέ, παρά την εξυπηρέτηση, το ρουσφετάκι, την ταχτοποίηση μωρέ που λαμβάνει χώρα και με την ανοχή έως έμμισθη τύφλωση ορισμένες φορές  και των εμπλεκομένων Δ Υπαλλήλων.Βέβαια δεν συμφέρει να τιμωρηθεί ο επίορκος γιατί κάποιος πολιτευτής τον έβαλε, κάποιος συνδικαλιστής τον κάλυψε, κάποιος πολιτικός τον διέταξε και τον αντάμειψε, κάποιος πολίτης τον λάδωσε …γενικά ένας χώρος αγγέλων σαν την κοινωνία: τυφλών κουφών μουγκών και αμόλυντων …ένοχος είναι μόνο ο άλλος… Δεν είμαστε όμως όλοι ίδιοι.Η Κυβέρνηση όμως είχε όπως κάθε Κυβέρνηση ένα τεράστιο δυσεπίλυτο ζήτημα: να θέσει κανόνες και λειτουργίες; Κανείς δεν το θέλει… οπότε ανακάλυψε την εφεδρεία.Εφεδρεία; Το καινούριο κοσκινάκι λοιπόν της πολιτικής ηγεσίας 30,000 ο ένας 90,000 ο άλλος, 12 μήνες ο ένας μέχρι τη σύνταξη ο άλλος …σαν τη διελκυστίνδα Σημίτη – Καραμανλή το 2000 ποιος θα δώσει τη μεγαλύτερη σύνταξη… η Αριστερά είναι στο δίκαιο είναι το δίκαιο του εργάτη κάτω οι νόμοι και οι ποινές σε κάθε απόλυση ή ποινή στα Υπηρεσιακά Συμβούλια.Παραμύθια  λοιπόν, γιατί:είτε χρειάζεσαι ένα εργαζόμενο είτε όχιείτε δουλεύει είτε λιάζεταιείτε τα πιάνει είτε την κοπανάειείτε δουλεύει είτε λουφάρειαπλά λοιπόν εφαρμόζεις όσα οι Νόμοι ορίζουν ανταμοιβή ή ποινή και απόλυση.ΟΧΙ βέβαια στην Ελλάδα…. Εδώ ασχολούμαστε μόνο αν άσπρισαν οι τρίχες.Εδώ ανεξάρτητα αν ένας δουλεύει ή όχι βάζεις την ηλικία ως κριτήριο και τον διώχνεις.Θεωρείς ότι ο ΥΕ ή ΔΕ είναι εξ ορισμού κατώτερος ενός ΠΕ …σε ένα χώρο που υπάρχουν ΠΕ χωρίς πτυχίο.Δεν εξετάζεις την ποιότητα της εργασίας ή τις ανάγκες (κοινωνικές) κάποιου αλλά πότε γεννήθηκε.Και τον διώχνεις.Έτσι χωρίς κανόνες επειδή γεννήθηκε το 1951-Την ίδια ώρα μετατάσσεις στο Δημόσιο υπαλλήλους από ΔΕΚΟ ή μαγαζιά για να βγάλεις άλλους σε εφεδρεία.Ανακοίνωνες 50,000 σε ΜΚΟ.Έχεις πάνω από 25,000 ΙΔΟΧ …συμβασιούχους σε δύο χρόνια.Μα πάνω από τον κοινωνικό στιγματισμό πέρα από την κοινωνική αντιπαράθεση που έχεις δημιουργήσει θέτοντας αντιμέτωπους ιδιωτικο