Το γαρ πολύ της θλίψεως…

Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά για τον κ. Βενιζέλο… μακροσκελή άρθρα με τα οποία απαντά σε δημοσιογράφους αλλά και στους μικρο-ομολογιούχους που έχασαν τις περιουσίες τους από το κούρεμα. Την εποχή της παντοδυναμίας του ο κ. Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ συνολικά θα απαξιούσαν να απαντήσουν στον Γ. Πρετεντέρη ή σε άλλους δημοσιογράφους για τα άρθρα τους. Αφήστε που με τους περισσότερους

δημοσιογράφους, ειδικά του ΔΟΛ ο κ. Βενιζέλος έχει και είχε αγαστές σχέσεις. Όμως, φαίνεται ότι ο παρ’ ολίγον προπηλακισμός του ταρακούνησε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ο οποίος αφιέρωσε πολύ χρόνο για να μας πει ότι δε φταίει ο ίδιος για το κούρεμα των ομολόγων, αλλά το ΔΝΤ και η Ευρώπη. Ότι αυτός ήθελε να αποζημιώσει τους ομολογιούχος αλλά τον πρόλαβε η προεκλογική περίοδος και οι προεκλογικές υποσχέσεις άλλων κομμάτων, όχι του ίδιοι.

Επισημαίνει για τον κ. Πρετεντέρη, με τον οποίο φαίνεται ότι ανοίγει πόλεμο, ότι «αποσιωπά όσα στοιχεία δυσκολεύουν τις συνεπαγωγές του, χρησιμοποιεί ακραίους όρους και φτάνει με χαρακτηριστική ευκολία στο συμπέρασμα του. Πρόκειται για την συνταγή της δημαγωγίας που φτάνει πλέον να δικαιολογεί πράξεις βίας».

 Αναλυτικά το άρθρο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ:

 Στο στήλη του στο «Βήμα της Κυριακής» (18.11.12) ο κ. Γιάννης Πρετεντέρης δικαιολογεί απολύτως τον τρόπο με τον οποίο μικρή ομάδα προσώπων που κατείχαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου παρεμπόδισαν, με την άσκηση βίας, την είσοδο αντιπροσωπείας του ΠΑΣΟΚ στο κτίριο της ΤτΕ το απόγευμα της Τετάρτης 14.11.

Είχε προηγηθεί θριαμβευτικό πρωτοσέλιδο (15.11.12) της εφημερίδας «Δημοκρατία» που ενθουσιάστηκε με το συμβάν και σχόλιο υπέρ των διαμαρτυρομένων, της κας Έλλης Τριαντάφυλλου στην εφημερίδα «Καθημερινή» (16.11.12).

Θεμέλιο της ανάλυσης του κ. Πρετεντέρη (ο οποίος δίνει κάθε βράδυ τον τόνο στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του μεγαλύτερου τηλεοπτικού σταθμού και εκφράζεται μέσα από δυο  εφημερίδες με μεγάλη ιστορική διαδρομή) είναι η διαπίστωση ότι το PSI του περασμένου Μαρτίου «κατέστρεψε» τους διαμαρτυρόμενους, με ευθύνη (όχι της Κυβέρνησης, του Πρωθυπουργού και των κομμάτων που την στήριζαν και  τελικά της Βουλής που ψήφισε το σχετικό νόμο, αλλά) του τότε Υπουργού των Οικονομικών και σημερινού Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ως εκ τούτου αυτοί δικαιούνται να στρέφονται εναντίον του.

Αυτός ο τρόπος δημοσιογραφικής προσέγγισης είναι απόλυτος και απλουστευτικός. Αποσιωπά όσα στοιχεία δυσκολεύουν τις συνεπαγωγές του, χρησιμοποιεί ακραίους όρους και φτάνει με χαρακτηριστική ευκολία στο συμπέρασμα του. Όμως στο μεταξύ έχει παραπλανήσει τον αναγνώστη  που δεν γνωρίζει ή δεν θυμάται τα δεδομένα και έχει αδικήσει την αλήθεια. Πρόκειται για την συνταγή της δημαγωγίας που  φτάνει  πλέον να  δικαιολογεί πράξεις βίας.

Ας αρχίσουμε από τα γεγονότα που αποσιωπά ή διαστρέφει η δημοσιογραφική παρουσίαση. Η ελληνική Κυβέρνηση (με Πρωθυπουργό τον κ. Λ.Παπαδήμο και την στήριξη τότε τριών κομμάτων: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), όπως είχε κατ’ επανάληψη ανακοινωθεί δημόσια από εμένα ως Υπουργό Οικονομικώ