Το Ισραήλ, το Ιράν και οι “False Flag” επιθέσεις

Στις 18/7/12, μια επίθεση σε τουριστικό λεωφορείο στη Βουλγαρία, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο πέντε Ισραηλινών, ενός Βούλγαρου και του ίδιου του τρομοκράτη. Λέγεται πως ο νεκρός αυτόχειρας διέθετε πλαστό δίπλωμα οδήγησης από το Μίσιγκαν της Αμερικής.

Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, ένας υψηλόβαθμος Βούλγαρος αξιωματούχος προειδοποίησε πως θα ήταν λάθος να κατηγορηθεί κάποια συγκεκριμένη χώρα για την επίθεση. Παρόλα αυτά, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Benjamin Netanyahu είχε διαφορετική άποψη.

Ο

 Netanyahu έσπευσε να ρίξει το φταίξιμο στο Ιράν, μιλώντας για ένα παγκόσμιο ιρανικό τρομοκρατικό δίκτυο. Πρόκειται για σοβαρή κατηγορία, που μπορεί να οδηγήσει σε σύγκρουση, άρα πρέπει να εξεταστεί ενδελεχώς. Το πιο βασικό ερώτημα, που θα πρέπει να διερευνηθεί, είναι το ποιος ωφελείται από τέτοιου είδους ενέργειες; Παράλληλα, μεγάλο ρόλο παίζει και η τοποθεσία, όπως και τα εμπειρικά στοιχεία.

Παρά την εμμονή του Ισραήλ και των ισχυρών ομάδων πίεσης που διαθέτει στην Ουάσιγκτον για επίθεση εναντίον του Ιράν, υπάρχουν τελευταία και κάποιες φωνές που είναι πιο ψύχραιμες, οι οποίες  τηρούν μια λιγότερο επιθετική στάση απέναντι στην Τεχεράνη και στις πυρηνικές της φιλοδοξίες. Οι κίνδυνοι αποκλεισμού των Στενών του Ορμούζ, με τις οδυνηρές συνέπειες που θα προκαλούσαν στην παγκόσμια αγορά του πετρελαίου, έχουν οδηγήσει πολλούς παγκόσμιους ηγέτες στο να επιδιώκουν διπλωματική, και όχι στρατιωτική λύση της ιρανικής κρίσης.

Και το Ιράν επενδύει στην διπλωματία. Πρόκειται για μια χώρα που εδώ και τρεις αιώνες ποτέ δεν ξεκίνησε πόλεμο, και μοιάζει απίθανο να έχει εμπλοκή σε διεθνείς τρομοκρατικές ενέργειες. Από την άλλη, η στοχοποίηση του Ιράν ως ενόχου, για τον θάνατο Ισραηλινών αμάχων, εξυπηρετεί τον διακαή πόθο του Netanyahu για πόλεμο εναντίον του.

Ο Netanyahu αντιμετωπίζει την διεθνή κατακραυγή εξαιτίας της πολιτικής του των οικισμών, που μπορεί να θεωρείται νόμιμη, αλλά έχει προκαλέσει εσωτερική και διεθνή αναστάτωση. Με το μετριοπαθές κόμμα Kadima να έχει αποχωρήσει από την κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός είναι μόνος, επικεφαλής ενός συνασπισμού που αντιτίθεται στην ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Έτσι, χρειάζεται συμμάχους. Για αυτό, ως θύμα, είναι πολύ πιο εύκολο να βρει συμμάχους, παρά ως επιτιθέμενος.

Πέραν της βουλγαρικής επίθεσης, ο Netanyahu έχει κατηγορήσει το Ιράν και για τρομοκρατικές ενέργειες σε άλλες χώρες, όπως η αποτυχημένη επίθεση  στη Κύπρο και ο σχεδιασμός για επίθεση στην Κένυα.

Η Βουλγαρία έχει πολύ εγκάρδιες σχέσεις με το Ισραήλ. Τον Ιούλιο του 2011, οι δυο χώρες δεσμεύτηκαν για ευρεία πολυεπίπεδη συνεργασία. Έναν χρόνο αργότερα, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας Solomon Passy δήλωσε πως το Ισραήλ θα πρέπει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Λίγες μέρες μετά, πραγματοποιήθηκε η επίθεση εναντίον του λεωφορείου.

Εξίσου καλές σχέσεις με το Ισραήλ, έχει και η Ταϊλάνδη. Τον Ιανουάριο του 2012, η Ταϊλάνδη αναγνώρισε την ανεξάρτητη Παλαιστίνη. Έναν μήνα μετά, το Ισραήλ κατηγόρησε το Ιράν για