Nostra culpa

Γράφει ο Σπύρος Ρουσσάκης
(τελοιόφοιτος Νομικής Αθηνών)
Αγαπητό Fimotro,
Οι ελληνικές βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου έδωσαν πολλές απαντήσεις, αλλά και έθεσαν πολλά ερωτήματα. Ένα βασικό ερώτημα που τίθεται αφορά στο μέλλον της ελληνικής δημοκρατίας και της...
κοινωνικής συνοχής. Η πτωτική τάση των ποσοστών των μικρών κομμάτων άφησε ανέπαφη την εκλογική δύναμη της Χρυσής Αυγής, η οποία αντέταξε την ισχυρότατη συσπείρωσή της και την έντονη κοινωνική της παρουσία. Πλέον, εκπροσωπεί κάτι λιγότερο από μισό εκατομμύριο ψηφοφόρους, οι οποίοι, κατά τη γνώμη του γράφοντος, δεν έδωσαν ψήφο οργής, αλλά μία ψήφο αρκετά συνειδητή.
Η Χρυσή Αυγή διαθέτει, πλέον, δεξαμενές ψηφοφόρων, ισχυρή δυναμική, υψηλή χρηματοδότηση και αξιοζήλευτη οργάνωση, ενώ δεν πρέπει να αγνοούμε τον, εξαιρετικά γοητευτικό, εξωσυστημικό χαρακτήρα του κόμματος. Ο κύριος Μιχαλολιάκος έχει κάθε δικαίωμα να διαλαλεί πως δεν είχε ουδεμία συμμετοχή στο ναυάγιο της ελληνικής οικονομίας και πως παλεύει μόνος του εναντίον του συστήματος. Οφείλουμε, λοιπόν, να αναλογιστούμε με ποιο τρόπο, σαν κοινωνία, αναδείξαμε σε συμμέτοχο των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων, ένα κόμμα που αντιμάχεται ξεκάθαρα τις βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ένα κόμμα που αγνοεί καταφανώς τις απαγορεύσεις του ποινικού δικαίου, τις αρχές της ισότητας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας της γνώμης. Τις πταίει;
Φταίνε τα Μ.Μ.Ε.; Μάλλον όχι. Πολύ απλά γιατί ακολούθησαν όλες τις δυνατές τακτικές. Αρχικά, δεν έδωσαν βήμα στους εκπροσώπους του κόμματος, θεωρώντας πως ο εν λόγω αποκλεισμός θα λειτουργήσει ανασταλτικά. Στη συνέχεια, με συνεντεύξεις και συμπαθητικά ντοκιμαντέρ προσπάθησαν να αναδείξουν την αντιδημοκρατική ιδεολογία του κόμματος. Τέλος, οργανώνοντας ένα πάνελ-ναρκοπέδιο για τον ευέξαπτο κύριο Κασσιδιάρη επιχείρησαν να βγάλουν «το πραγματικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής», κάτι το οποίο επετεύχθη. Ακολούθησε σκληρός πόλεμος, με την υποστήριξη σύσσωμου του πολιτικού συστήματος. Μάταια, όμως.
Φταίει το πολιτικό σύστημα; Η αδυναμία του κράτους να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Αττική είναι αδιαμφισβήτητη. Είναι αλήθεια, επίσης, πως η Χρυσή Αυγή έχει ενεργό δράση στον εν λόγω τομέα, γεγονός που την θεοποιεί στα μάτια των κατατρεγμένων του Άγιου Παντελεήμονα και της Πλατείας Βάθης. Η εν λόγω ανάλυση, όμως δεν μπορεί να δώσει ικανοποιητική εξήγηση στο 10,87% στο Νομό Λακωνίας, το 7,92% στο Νομό Ημαθίας, το 7,43% στο Νομό Μαγνησίας. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι εδώ που είναι επειδή απλά κυνηγάει τους μετανάστες.
Οι πολίτες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Απέναντι στην πλύση εγκεφάλου των Μ.Μ.Ε., στα «συμφέροντα», στο «μαζί τα φάγαμε», στη Μέρκελ, την Ξαφά και τον Πάσχο δεν μπορούμε να αντιτάσσουμε για πάντα την πλήρη αθωότητά, δεν μπορούμε να νίψουμε τας χείρας μας. Πρέπει να κοιτάξουμε πίσω και να δούμε και τις δικές μας πράξεις. Πρέπει να θυμηθούμε τα γιαούρτια που πετάγαμε στις συγκεντρώσεις, τα «ντου» στις εθνικές