Euroleague Chronicles (week 2)

Η δεύτερη αγωνιστική της κανονικής περιόδου στην Euroleague έδειξε πάλι ότι οι περισσότερες ομάδες ψάχνουν ακόμα την "χημεία" τους. Ο όρος χημεία σε μια ομάδα σημαίνει την ικανότητα της ομάδας αυτής, να ενεργεί σαν ένα σύνολο με ενότητα, σταθερότητα και αρμονία. Αυτό πηγάζει από το δέσιμο της ομάδας αγωνιστικά, με την σωστή κατανομή ρόλων, τον αυτοματισμό της τεχνικής και την αμεσότητα της αντίδρασης, ατομικά και ομαδικά μέσω της προπόνησης, την

επικοινωνία και την εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών της, καθώς και το ομαδικό πνεύμα.

Το να βρει την χημεία της μια ομάδα δεν επιτυγχάνεται από την μια στιγμή στην άλλη, αλλά απαιτεί χρόνο και υπομονή. Οι περισσότερες ομάδες βρίσκονται στο στάδιο της διαμόρφωσης και όταν αυτό τελειώσει θα μπορέσουν να μεγιστοποιήσουν την απόδοση τους. Στις ομάδες αυτές ανήκουν και οι δύο δικές μας αφού στον μεν Παναθηναϊκό είχαμε "ολοκληρωτικό lifting", ο δε Ολυμπιακός άλλαξε προπονητή με ότι συνεπάγεται αυτό.

Νίκη με μπόλικο άγχος

Ας ξεκινήσουμε από τους "πράσινους" που έπαιξαν την Πέμπτη μπροστά σε 7.000 οπαδούς τους και πήραν στο τέλος την πρώτη τους νίκη απέναντι στην σκληροτράχηλη Cantu. Το παιχνίδι θα μπορούσε να τελειώσει με λιγότερο άγχος αν το 15-5 στις αρχές του τέταρτου δεκάλεπτου είχε συνέχεια και δεν είχαμε τις ανορθογραφίες στο τέλος με χαμένες βολές, κάποιες αργές επιστροφές και επιθετική αρρυθμία.

Καθοριστικό σημείο του αγώνα τα δύο τρίποντα πολύ καθοριστικά από τους Panko και Maciulis στο τελευταίο τετράλεπτο.

Στα θετικά

• Ασταμάτητος και πάλι ο Σχορτσιανίτης με 19 πόντους έχοντας και πάλι καλό ποσοστό στις βολές. Η ομάδα του Πεδουλάκη τον εκμεταλλεύεται άριστα στο παιχνίδι 5 εναντίον 5 αξιοποιώντας το πλεονέκτημα που έχει στο low post. Στην παρούσα φάση προσφέρει "άμεσο σκοράρισμα" και δεν παίζεται με κάλυψη 1 εναντίον 1. Ακόμα και στην περίπτωση διπλής ή και τριπλής κάλυψης (double/triple team) διαχειρίζεται πλέον καλύτερα αυτές τις καταστάσεις δείχνοντας ωριμότητα και υπομονή. Στην Maccabi με τον Blatt βελτίωσε και την ικανότατα του να πασάρει προς τα έξω και στην weakside (αδύνατη πλευρά) και έτσι να δημιουργείται η extra πάσα για ελεύθερα σουτ.
•    Καλός αλλά και νευρικός ο Διαμαντίδης που εκτός από τους 12 πόντους μοίρασε και πάλι 7 assists. Οι Ukic και Panko πρόσθεσαν από 11. Ο δεύτερος δείχνει ότι μπορεί να βοηθήσει πολύ στην επίθεση και πιστεύω ότι με το πέρασμα του χρόνου θα το κάνει. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι "ταΐζει" πολύ καλά τον Σκορτσιανίτη. Ο Κροάτης πρέπει να δημιουργεί περισσότερο με ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.
•    Οι πράσινοι είχαν και πάλι αποτελεσματική επίθεση (eFG% 61% έναντι 54.3 των Ιταλών), πήγαν πολύ περισσότερο στην γραμμή της φιλανθρωπίας με 39 βολές έναντι μόλις 19 των αντιπάλων τους, κέρδισαν περισσότερα ριμπάουντ.
•    Το υλικό του Παναθηναϊκού με τα ψηλά αθλητικά guards με μεγάλο άνοιγμα χεριών και τον Maciulis, που τα χρησιμοποιούν κατάλληλα για πίεση στην ντρίπλα και την πάσα κάποιες στιγμές πνίγουν τον αντίπ