Euroleague Chronicles (week 3)

Η τρίτη αγωνιστική της κανονικής περιόδου στην Euroleague έδωσε μπόλικη τροφή για συζήτηση όσον αφορά την παρουσία των δύο ελληνικών ομάδων στην διοργάνωση και περισσότερο στο στρατόπεδο των "ερυθρολεύκων". Το 1-1 διατηρήθηκε και σε αυτήν την αγωνιστική αποδεικνύοντας ότι ο δρόμος για το Λονδίνο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

Οι ομάδες μας είναι κάτι σαν σκωτσέζικο ντους όσον αφορά στην απόδοση τους και το ερώτημα είναι αν απλά δεν έχουν διαμορφώσει το αγωνιστικό τους στυλ

Στο προηγούμενο άρθρο είχαμε αναφέρει ότι συνήθως είναι πολύ νωρίς για να θεωρήσουμε κάποιο πρόβλημα άλυτο, αλλά μια προσεκτικότερη ματιά σε αρκετά θέματα δεν βλάπτει.

Ο κορμός και η ανοικοδόμηση

Σοκολατένιος κορμός με πουρέ κάστανο με στήσιμο που θυμίζει κούτσουρο έτοιμο για το τζάκι!

Στην Ελλάδα αν κάτι ειπωθεί μια φορά, γίνεται τόσο μόδα στα αθλητικά δρώμενα που μπορεί να το αναμασήσει ακόμα και ο περιπτεράς της γειτονιάς μας. Με όλο το σεβασμό στον περιπτερά. Σε κάθε συζήτηση για τον Ολυμπιακό, δεν ακούς τίποτε άλλο από το γεγονός ότι διατήρησε (έχει) κορμό συν τον Περπέρογλου. Άρα ο κορμός έχει και πουρέ κάστανο πλέον και επομένως πρέπει να είναι καλύτερος. Στο μπάσκετ όμως και γενικότερα στα ομαδικά αθλήματα τίποτα δεν είναι ίδιο από την μια χρονιά στην άλλη. Πάντα κάτι αλλάζει. Ακόμα και η παραμικρή αλλαγή μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Οι ίδιοι παίκτες πολλές φορές δεν φτιάχνουν την ίδια ομάδα.

Σε τελική ανάλυση αλλάζουν οι υπόλοιπες ομάδες, αλλάζουν οι συνθήκες μέσα στην ομάδα, αλλάζει όπως στην περίπτωση του Ολυμπιακού ο προπονητής. Αυτό το τελευταίο δεν είναι για να φορτωθεί ο Μπαρτζώκας την ευθύνη για την άσχημη εικόνα του Ολυμπιακού γιατί είναι πολύ πιθανό η ομάδα να αφομοιώνει καινούργια πράγματα που θέλει να περάσει στην ομάδα ο προπονητής του.

Απλά δεν γίνεται να στηρίζει ο Ολυμπιακός την μελλοντική του επιτυχία μόνο και μόνο στο γεγονός ότι παρέμεινε… ο ίδιος κορμός. Αν κάτι μου φαίνεται λάθος στην περίπτωση αυτή είναι ότι η ομάδα ακόμα δεν είναι ομάδα του Μπαρτζώκα και αυτό εμποδίζει τον νέο τεχνικό να την καθοδηγήσει. Η περσινή ομάδα ήρθε από το πουθενά και με ένα ρόστερ λίγο περίεργο αιφνιδίασε την μπασκετική Ευρώπη "κλέβοντας" τον τίτλο και της αξίζουν συγχαρητήρια.

Αλλά όσο και αν είναι χιλιοειπωμένο το απόφθεγμα του Αβραάμ Λίνκολν "Mπορεί να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα", έχει εδώ την εφαρμογή του. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να την πάτησε στο πρόσφατο ντέρμπι αλλά οι άλλοι ξύπνησαν. Διάβασαν τον Ολυμπιακό και πλέον δεν αιφνιδιάζονται. Επίσης δεν μπορεί μια ομάδα να βασίζεται διαρκώς στην υπερπροσπάθεια και την υπέρβαση. Απλά δεν γίνονται γιατί υπάρχει σωματική αλλά κυρίως ψυχολογική κούραση.

Ο Ολυμπιακός ακόμα και ως πρωταθλητής Ευρώπης ήθελε και αυτός τις διορθωτικές κινήσεις του γιατί αδυναμίες υπήρχαν. Τις κάλυψαν στην περυσινή περίοδο, ο αιφνιδιασμός των υπολοίπων κα