Εκτός λογικής

Δύσκολο να το καταλάβεις, ακόμα δυσκολότερο να το καταγράψεις. Ο Ολυμπιακός ήταν πέντε πόντους μπροστά στο σκορ, είχε την μπάλα και δύο φάουλ να ξοδέψει χωρίς να στείλει τους παίκτες της Σιένα στη γραμμή της φιλανθρωπίας και δέχθηκε επτά αναπάντητους πόντους σε 33'', με αποτέλεσμα να ηττηθεί στο πιο κομβικό (ίσως) σημείο του Top-16.

Ο Λο αστόχησε σε… πέναλτι (άνευ αντιπάλου), ο Άντιτς έκανε ανόητο φάουλ, το χρονόμετρο κόλλησε, ο Χάινς έχασε λέι απ, ο Σπανούλης "κόλλησε" και δεν σταμάτησε (ενδεχομένως

φοβούμενος αντιαθλητικό φάουλ, αλλά στο ΣΕΦ παίζεις, με τους διαιτητές να έχουν στείλει ήδη για τρεις βολές τον Μπράουν στη γραμμή) με φάουλ την επίθεση - νίκης της Σιένα (Μπράουν). Κι όλα αυτά σε κάτι παραπάνω από μισό λεπτό.

Είναι εκτός λογικής ο τρόπος με τον οποίο έχασε ο Ολυμπιακός, αλλά μήπως δεν ήταν έτσι όλο το παιχνίδι; Οι "ερυθρόλευκοι" μπήκαν στον ρυθμό της Σιένα, που δεν τους βόλευε, έκαναν επιθέσεις στα δέκα πρώτα δευτερόλεπτα, έτρεχαν πιο πολύ απ' ό,τι έπρεπε. Κι όμως, μπορούσαν να μην το… πληρώσουν.

Είναι εκτός λογικής το γεγονός ότι παίζοντας περιφερειακό μπάσκετ ο Ολυμπιακός είχε για μεγάλο διάστημα πρώτους σκόρερ τους δύο σέντερ (Σερμαντίνι - Χάινς).

Είναι εκτός λογικής το γεγονός ότι ο Μπράουν αντιμετωπίστηκε με πολύ προσηλωμένη άμυνα από Μάντζαρη (κυρίως) και Λο, πως δεν ήταν καλές -και ιδιαιτέρως εύστοχες- οι επιλογές του, αλλά στο τέλος ξεπέρασε τον μέσο όρο πόντων του, μοιράζοντας και έξι ασίστ.

Είναι εκτός λογικής (για να τα γράφουμε κι όλα) το γεγονός ότι ο Βασίλης Σπανούλης, πάνω στον οποίο είχε προσαρμοστεί όλη η ιταλική άμυνα, είχε αποσυνδεθεί με το καλάθι σχεδόν σε όλο το δεύτερο μισό και με δύο προσωπικές ενέργειες, πάνω σε άμυνα, κάτω από αντίξοες συνθήκες, πέτυχε πέντε πόντους πριν το… μπλακ άουτ στο ΣΕΦ.

Αυτό, βεβαίως, είναι το πιο… λογικό των παραλόγων, γιατί αυτός είναι ο Σπανούλης και γι' αυτό είναι μεγάλος παίκτης.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε εξ ορισμού πολλές μεταβλητές να διαχειριστεί. Έναν ψηλό λιγότερο (Πάουελ), τους Άντιτς και Πρίντεζη εμφανώς επηρεασμένους από τους τραυματισμούς του, αλλά και τον Παπανικολάου που βρέθηκε (λογικό είναι, στον καθένα συμβαίνει) σε κακή βραδιά (μεταβλητή που άλλαξε μέσα στη διάρκεια του αγώνα).

Όποιος επιχειρήσει να του φορτώσει την ήττα, απλά θα τον αδικήσει. Ενδεχομένως να αδίκησε κι αυτός τον εαυτό του, αφήνοντας λιγότερο χρόνο στο παρκέ τον Βαγγέλη Μάντζαρη (15.46''), ο οποίος ήταν πολύ καλός και στις δύο πλευρές (περιόρισε τον Μπράουν, είχε 8 πόντους με 2/2 τρίποντα και 1/1 δίποντο), αλλά και τον πολύ δραστήριο Σερμαντίνι.

Όχι, δεν έχασε από αυτό ο Ολυμπιακός. Γιατί, αν δεν υπήρχε το μισό λεπτό της καταστροφής, ενδεχομένως κανείς δεν θα τα συζητούσε. Ο Ολυμπιακός έχασε το ματς γιατί το αντιμετώπισε (συνολικά) με λάθος τρόπο, χωρίς λογική.

Τα δεδομένα: Πλέον οι "ερυθρόλευκοι" είναι σχεδόν αδύνατο να προλάβουν τις δύο πρώτες θέσεις, αφού η Σιένα -λογικά- πάει στο 5-0 την άλλη εβδομάδα (υποδέχεται την αδύναμη Μπεσίκτας). Υπάρχει χρόνος, υπάρχουν παιχνίδια, αλλά δεν είναι εφικτό να έρθουν τα πάνω κάτω.

Η πρόκριση δυσκόλεψε πολύ, καθώς ακολουθεί το ματς στο "Γιαντ Ελιάου", που έχει τίτλο "ο θάνατός σου, η ζωή μου". Η Μακάμπι έχει, όπως ο Ολυμπιακός, 1-3 νίκες, απέχει δύο από τη ζώνη της πρόκρισης και είναι πρόδηλο πως όποιος βρεθεί στο 1-4 θα αναζητά έξι ή επτά νίκες σε εννέα αγώνες!

Ακόμα χειρότερο για τον Ολυμπιακό είναι πως θα δώσει μάχη ευρωπαϊκής επιβίωσης με αποδυναμωμένη φροντ λάιν. Κι αν με τη Σιένα δεν φάνηκε το κενό (όχι κατ' ανάγκη του Πάουελ, αλλά το κενό ενός σέντερ που να τον νιώθει η αντίπαλη άμυνα), μην είσαστε σίγουροι ότι δεν θα φανεί στα αμέσως επόμενα ματς.

Ο Ολυμπιακός μπαίνει πλέον σε προβληματισμό. Την προηγούμενη φορά που συνέβη αυτό (μετά τον αγώνα με την Τσεντεβίτα) μας άφησε άφωνους. Μπορεί να το κάνει ξανά; Η απάντηση θα δοθεί από τους… πρωταγωνιστές.

Υ.Γ.: Μετά και το χθεσινό παιχνίδι είναι εμφανές ότι ο Δημήτρης Μαυροειδής δεν βρίσκεται (αυτή την ώρα) στα πλάνα του Γιώργου Μπαρτζώκα. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

[email protected]