Φτωχομάνα..

Έχουμε πει στο παρελθόν ότι η προσπάθεια για να αναθμιστεί η λίγκα μας και το συνολικό προϊόν που λέγεται ελληνικό πρωτάθλημα θα πρέπει να ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη. Η πάλαι ποτέ ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του αθλήματος -χωρίς υπερβολή- που έχει ξεχάσει το "χρώμα του χρήματος" και μαζί επενδυτές και δυνατούς χορηγούς αλλά έχει ακόμα μπάσκετ μέσα της και κυρίως ..μπασκετανθρώπους που μπορούν να δημιουργήσουν, αρκεί να δουλέψουν μαζί.

Βλέπω λοιπόν τον Άρη (για τον οποίον έχουμε μιλήσει φέτος και από

εδώ και από την προσωπική μου σελίδα) με μεγάλη μου χαρά να προχωράρει το πρότζεκτ του -με αρωγό τη νέα του διοίκηση- παρά τις σημαντικές απώλειες που αντιμετώπισε η ομάδα μέσα στη σεζόν, με τελευταία αυτή του Γιάννη Αθηναίου, ενός πολύ κομβικού γκαρντ στο παιχνίδι των κιτρίνων. Προς τιμήν της η διοίκηση έκανε μεγάλη προσπάθεια να μείνει ο παίκτης αλλά η επιθυμία του ιδίου να φύγει ήταν μεγάλη και σε συνδυασμό με την οικονομική ανάγκη τη ομάδας οδήγησε στη μεταγραφή του Αθηναίου στη Λομβαρδία. Ο Άρης εξοικονόμησε 45 χιλ ευρώ (30 περίπου από το υπόλοιπο του συμβολαίου του αθλητή). Για παράδειγμα με τα 15χιλ. που έβαλαν οι Ιταλοί έχθές στο λογαριασμό, οι κίτρινοι υπερκαλύπτουν τη μηνιαία δόση για το ΙΚΑ (υπάρχει μια εξίσουν μεγάλη στην εφορία..) και ελπίζουν σταδιακά να βγάλουν από πάνω τους τον βραχνά του μπαν..

Αυτό που γεμίζει αισιοδοξία είναι η ίδια η ομάδα και ας μην καθρεπτίζεται αυτή στις κερκίδες του Παλέ, όπου το θέαμα αυτή την αγωνιστική ήταν αποκρουστικό σε αντίθεση με την εξαιρετική εμφάνιση του Άρη στο παρκέ. Προσωπικά έχω πεί από την αρχή της σεζόν ότι ο Άρης είναι η μόνη ομάδα που μπορεί να καταθέσει μια διαφορετική πρόταση που θα ταρακουνήσει τη λίγκα. Ένα μοντέλο στα πρότυπα της Παρτίζαν, γιατί έχει τον κόσμο, το μπαγκράουντ και την απείχηση ώστε να κεντρίσει βλέμματα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Και η παρούσα διοίκηση νομίζω ότι και εδώ δουλεύει σωστά. Ο κορμός των νέων παιδιών θα διατηρηθεί τη νέα σεζόν όπου ο Άρης θα προσπαθήσει να "εισπράξει" τα αγωνιστικά λεπτά και τις παραστάσεις που παίρνουν φέτος αυτά τα παιδιά. Σαρικόπουλος και Μήτογλου στη φροντκόρτ συν το εξαιρετικό μπακόρτ των Γκίκα, Μποχωρίδη (θα μπεί λογικά ο Παναθηναϊκός για αυτόν το καλοκαίρι) Μούρτου, Λαρεντζάκη, Πουλιανίτη. Ο Λαρεντζάκης (για τον οποίο είχα αναφερθεί εδώ http://hoopfellas.blogspot.gr/2012/12/top-greek-prospects-u22.html επί εποχή Ικάρου) ήταν εξαιρετικός απέναντι στον Πανελευσινιακό και στα επόμενα παιχνίδια που ακολουθούν πρέπει να "κερδίσει" τον ρόλο του για την επόμενη σεζόν (έχει δυνατότητες να γίνει στάρτερ και βασική επιθετική αιχμή για την ομάδα, πολύ ικανός στο εκτελεστικό κομμάτι) ενώ στόχος είναι να ανέβει στο ροτέησιον και ο Πουλιανίτης.

Όπως καταλαβαίνετε, η πιο σημαντική επιλογή για την νέα σεζόν έχει να κάνει με τη θέση του προπονητή. Στα χέρια του οποίου η διοίκηση θα εμπιστευθεί την επένδυση της. Ο Μίνιτς είναι ικανός στην ανάπτυξη νέων παιδιών και θεωρώ ότι πρέπει ν α παραμείνει (αν αυτό είναι εφικτό) στο προπονητικό επιτελείο, όχι όμως ως πρώτος προπονητής. Χρειάζεται έναν "δάσκαλο" ο Άρης, χωρίς να είναι εύκολο βέβαια να τον βρεί και να τον υπογράψει. Πέρυσι, πριν την υπογραφή του Βαγγέλη Αγγέλου, είχα λάβει πολλά μηνύματα από οπαδούς του Άρη και είχα χαρακτηρίσει την ενδεχόμενη συνεργασία με τον Χαλκιδαίο κόουτς ως "ευλογία" για την ομάδα. Σίγουρα για την επόμενη σεζόν και με αυτά τα δεδομένα, το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Παναγιώτη Γιαννάκη (εφόσον πάρει τις εγγυήσεις που θέλει) εξιτάρει. Δεν είναι εύκολη περίπτωση όμως. Προχθές, στις κερκίδες του Παλέ βρέθηκε και ο Ηλίας Ζούρος (βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη με την οικογένεια του). Οι συνηρμοί έγιναν αυτόματα.. "Φάνηκε" μέχρι και στο προσωπικό μου mailbox, με τα μηνύματα-ερωτήματα των οπαδών του "αυτοκράτορα". Ναι, σε περίπτωση που δε γίνει το colpo grosso με τον "Δράκο", ο Ζούρος θα ήταν εξαιρετική επιλογή από τον Άρη. Λίγο απογοητευμένος από τη τριβή με τη Ζαλγκίρις και την Ευρωλίγκα αλλά σε καλό timing να αρχίσει κάτι καινούργιο, να χτίσει κάτι καλό. Δεν θεωρείται "αυθεντία" στην ανάπτυξη νέων παίκτων αλλά είναι ικανός κόουτς (κορυφαίος recruiter) και μπορεί να φέρει αυτό το fast pace στυλ (γαλλικών επιρροών, γαρνιρισμένο με ελληνική αμυντική πειθαρχία όμως) που ταιριάζει πολύ εκ πρώτης όψεως στα φρέσκα πόδια των νεαρών του Άρη (και του δικού του παιδιού, Μιχάλη Πελεκάνου..). Θεωρητικά πάντα, πολύ καλή επιλογή που μπορεί να παίξει μοντέρνο μπάσκετ αρκεί να έχει χρόνο να "τρέξει" αγωνιστικά το πρότζεκτ. Ο χρόνος είναι το παν για τον Άρη πλέον και η διοίκηση του το γνωρίζει καλά. Μια διοίκηση που περιμένει αυτά τα παιδιά να ωριμάσουν και αποταμιεύει ώστε να μπορέσει να πληρώσει κάτι παραπάνω από 3εκ. ευρώ τα επόμενα εφτά χρόνια..

Υ.Γ: Εάν δε ξεφουσκώσει, ο ΠΑΟΚ είναι φαβορί για την 3η θέση σε αυτά τα play-offs. Νομίζω είναι η καλύτερη ομάδα μετά τους δύο "αιώνιους".. Μπράβο στον Σούλη Μαρκόπουλο που έχει φτιάξει μια καλή pick'n roll ομάδα που στηρίζεται στο σούπερ-μπακόρτ των Κούπερ-Χαραλαμπίδη (στα 40 του θα φθάσει στο αποκορύφωμα του σαν παίκτης..) τους καλούς finisher γύρω από αυτό και το υψηλό μπασκετικό IQ.