Ο νέος Παναθηναϊκός

Πάμε λοιπόν. Για τον Ολυμπιακό τα είπαμε και τα αναλύσαμε. Ήρθε η ώρα τώρα για τον νέο Παναθηναϊκό. Για τους πρωταθλητές Ελλάδος , τους νταμπλούχους που είχαν πέρσι μια ονειρική σεζόν από το πουθενά με την έννοια ότι η ομάδα έχασε τον Ομπράντοβιτς μετά από μια 10ετία και βάλε, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πήρε τα ηνία και τις αποφάσεις από την οικογένεια και το μπάτζετ κατέβηκε τουλάχιστον 40-50% .Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός

και για την ακρίβεια αρχικά ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και στην συνέχεια ο Αργύρης Πεδουλάκης δικαιώθηκαν πανηγυρικά καθώς παρουσίασαν μια ομάδα με την σημασία της λέξεως που ζούσε και πέθαινε στο παρκέ και την χαιρόταν ο κόσμος ακόμα και αν δεν έπαιζε κανένα τρομερό μπάσκετ ή δεν έβαζε την μπάλα στο καλάθι εύκολα. Άλλωστε το 3-0 με τον Ολυμπιακό και μάλιστα με μειονέκτημα και δύο διπλά στο ΣΕΦ είχε πολλά πολλά χρόνια να γίνει...

Μετά την επιτυχία όμως το δυσκολότερο είναι να σκεφτείς τι πρέπει να κάνεις για να μείνεις στην κορυφή που πιο δύσκολα μένεις παρά πας. Ο φετινός Παναθηναϊκός έκανε σωστά πράματα και λίγα. Κράτησε τον κορμό του και δεν αλλάζει φυσικά προπονητή και φιλοσοφία ο τελευταίος. Θα στηριχθεί πάλι στην άμυνα και το λεγόμενο σκεπτόμενο μπάσκετ. Θα διαβάζει πολύ τα παιχνίδια και θα κατεβάζει τα σκορ με αυτοθυσία σε όλο το γήπεδο απ όλους τους παίκτες και μετά θα κοιτάει να βάλει ένα καλάθι έστω παραπάνω για να πάιρνει τα ντέρμπι.

Έμεινε φυσικά ο αρχηγός Διαμαντίδης που γύρω του κινούνται πολλά πράματα και παίκτες που πέρσι αποκτήθηκαν με ερωτηματικά ή σαν ρολίστες όπως ο Ούκιτς και ο Μπράμος θα έχουν πλέον και προσαρμοστεί και αναβαθμιστεί. Μια μια πρώτη εκτίμηση ο νέος Παναθηναϊκός θα είναι ο περσινός Παναθηναϊκός με την διαφορά ότι ενίσχυσε τον προβληματικό του πάγκο στις θέσεις 9-12 με έτοιμους παίκτες και χωρίς αυτήν την φορά να χρειάζεται να κάνει πειράματα τύπου Άρμστρονγκ, Κίτσεν, Μπανκς κτλ για να βρει τον δρόμο του και την χημεία του. Επίσης η χημεία του και η συνοχή του είναι πλέον πολύ πιο εύκολη έχοντας βασικό κορμό.

Συνεπώς με όλα αυτά δείχνει πιο γεμάτος και ποιοτικός (με Φώτση κτλ) από πέρσι και ένα σκαλοπάτι πιο πάνω. Και ενώ μέσα σε όλα συνεχίζει την ελληνοποιησή του αποκτώντας δύο μεγάλα δεν θα έλεγα ταλέντα αλλα έτοιμους παίκτες που τους λέμε κακώς ταλέντα ακόμα, τους Παππά και Γιάνκοβιτς με τον πρώτο πρώτο σκόρερ μην ξεχνάμε της Α 1! Και προσθέτοντας και άλλα νέα παιδιά στο ..παιδομάζωμα που πραγματοποιεί για τα επόμενα χρόνια ώστε να έχει έτοιμες εισροές στο ρόστερ.

Σαφώς όμως σε όλα αυτά υπάρχουν και ερωτηματικά. Μάλλον υποσημειώσεις. Μια από αυτή είναι ότι φορτώνεται χρόνια ο Διαμαντίδης και πλέον γίνεται και πιο βαρύς χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν κάνει την διαφορά και πάλι. Επίσης φέτος ο Παναθηναϊκός ξεκινά με την πίεση του φαβορί. Πέρσι όλα να τα έχανε κανείς δεν θα έλεγε τίποτα. Όμως με την περσινή πορεία και το νταμπλ και τις ενισχύσεις φέτος, επέστρεψε γρήγορα στο πρέπει. Στο πρέπει να πάει Φάιναλ Φορ, πρέπει να πάρει τίτλο. Και αυτό φέρνει πίεση που πρέπει βασικά να διαχειριστεί ο Πεδουλάκης. Και μαζί και τους χρόνους. Πέρσι ο ΠΑΟ δεν είχε καλό πάγκο και έκανε ένα μικρό ροτείσον με 7-8 παίκτες ουσιαστικά.

Φέτος έχει ποιότητα στον πάγκο και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μοιράσει σωστά τον χρόνο χωρίς να αλλάξει η χημεία και αποφεύγοντας και την γκρίνια κάποιων βασικών και όσων θέλουν να πάιζουν πολύ. Και να βάλει σε καλούπια παίκτες που ήρθαν με άλλα χαρακτηριστικά όπως ο Παππάς σαν ηγέτης και σκόρερ και στους πράσινους πλέον πρέπει να παίζει άμυνα, δεκάλεπτα και να μοιράζει βασικά την μπάλα! Και ακόμα λίγο πρέπει να προσέξουμε τον ΠΑΟ με το σκεπτόμενο και αργό μπάσκετ πολλές φορές με τα χαμηλά σκορ, στην προσαρμογή του και αντίδραση όταν έχει πολύ αθλητικές και γρήγορες ομάδες που παίζουν ραν εντ γκαν ή ανάκατο μπάσκετ...

Κοιτώντας τις μεταγραφές και αλλαγές είναι εμφανές ότι έχασε παίκτες που δεν τον ενδιέφερε να χάσει. Έφυγε ο ασταθέστατος Σχορτσιανίτης και πήρε τον Μπατίστ που είναι πιο δεμένος με τον κόσμο, ξέρει να πάιζει 10-15΄και να σπρώχνει όσο ο Σόφο. Άρα κερδισμένος. Σταμάτησε ο Τσαρτσαρής που ήταν στο 4-5 και έβαλε την παλιά καραβάνα του τον Φώτση που είναι σαν στο σπίτι του στην επιστροφή του και δίνει και το μακρινό σουτ που δεν είχε πέρσι(πχ με τον Φώτση στην Βαρκελώνη θα είχε 2-3 μακρινά σουτ και θα είχε πάρει μάλλον και την πρόκριση). Και θωρακίζει και την άμυνα ακόμα περισσότερο και την εναέρια κυκλοφορία αφού ο Φώτσης κάνει τρομερή βρώμικη δουλειά με τα μακρυά του χέρια. Και πρόσθεσε και τον Μαυροκεφαλίδη που παίζει στο 4-5 και δίνει βάθος στην ρακέτα και επίσης είναι παίκτης που ξέρει να αγωνίζεται 10-15΄και ποιοτικά. Με όλα αυτά γέμισε την ρακέτα του έχοντας κρατήσει τους πυρηνοκίνητους Λάσμε και Γκιστ, αντικαθιστώντας τον Σόφο με τον Μπατίστ, τον Τσαρτσαρή με τον Φώτση και βάζοντας και ένα Μαυροκεφαλίδη! Στην περιφέρεια οι Ούκιτς -Διαμαντίδης πέρσι έσκασαν. Και με στήριγμα κάτι από Μπανκς, Κίτσεν , Ξανθόπουλο!

Γι αυτό όταν ήρθε και ο έμπειρος Κάρι που παίζει 1-2 ο ΠΑΟ γέμισε και μοίρασε καλά τους χρόνους. Και φέτος πρόσθεσε και τον ανερχόμενο και καλύτερο σκόρερ Παππά αντί του Ξανθόπουλου που πάντως στην άμυνα ήταν σκύλος με την καλή την έννοια... Βέβαια έχει και τον Μπράμος που είναι για ειδικές αποστολές με ψηλά γκαρντ και κατεβαίνει και στο 2 και κράτησε και τον Μασιούλις και αυτοί είναι οι βασικοί ουσιαστικά στο 3 που έχει και τον Γιάνκοβιτς που είναι και καλός σχετικά χειριστής και επίσης μπορεί να κατέβει θέση. Αλλά θα δυσκολευθεί να βρει χρόνο καθότι ειδικά υστερεί στην άμυνα.

Το καλό επίσης όπως είναι σχεδιασμένος ο ΠΑΟ είναι ότι έχει παίκτες που παίζουν σε δύο ακόμα και τρεις θέσεις και έτσι έχει πολύ γεμάτο ρόστερ ο Πεδουλάκης σε όλες τις θέσεις ακόμα και αν έχει 2-3 τραυματίες. Και επίσης ότι όλοι οι περσινοί έχουν μπολιαστεί και δεν θα ψάχνουν ντε και καλά τον Διαμαντίδη στα δύσκολα... Και φυσικά μεγάλωσε το ρόστερ και η ποιότητα . Μην μου λέτε για τον κινέζο ,δεν τον ξέχασα, αλλά αποκτήθηκε για διαφημιστικούς λόγους και μόνο.

Εν κατακλείδι ο φετινός Παναθηναϊκός μ αρέσει και θα είναι σε όλα τα κόλπα μέσα και αν κατακτήσει τίτλους αυτό είναι και θέμα μέρας και εποχής και συγκηρίας. Θα είναι πολύ δυνατός βάση ρόστερ καθώς είναι ίδιος με πέρσι και πρόσθεσε τον Φώτση που κάνει την διαφορά έχοντας και μακρινό σουτ και πολύ καλούς ρολίστες (Μαυροκεφαλίδης-Μπατίστ) στην φροντ λάιν που με Λάσμε-Γκιστ είναι υπερπλήρης και έχει απ όλα τα έιδη παιχνιδιού! Στην περιφέρεια με την παραμονή του Κάρι είναι ίδιος με πέρσι στο τελείωμα και γέμισε τον πάγκο αντί για τους μέτριους Ξανθόπουλο, Γιαννόπουλο με τους πιο ταλαντούχους και έμπειρους Παππά και Γιάνκοβιτς.

Το πρόβλημα του ΠΑΟ και του Πεδουλάκη είναι να διαχειριστούν πλέον την πίεση για το αποτέλεσμα και το βάθος του ρόστερ με ότι αυτό συνεπάγεται. Και να προσαρμοστεί λίγο σε μικρολεπτομέρειες όπως η ταχύτητα σε συγκεκριμένα σχήματα στην επίθεση και στην άμυνα ο πιεστικός κοντός σε κοντό 1-2 που δεν υπάρχει αλλά ο τρόπος που στήνει τις αμυνές του ο Άρτζι δεν έχουν δείξει ότι θα έχει πρόβλημα όπως αντίθετα είχε ο αδιάβαστος Τρινκέρι με την Εθνική μας στο Ευρωμπάσκετ.