Αυγά τα λένε κύριε Μπαρτζώκα μου, το είχε πει κάποτε ο Ιωαννίδης

Όσο περνούσε η ώρα χθες το βράδυ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και παρατηρούσα τον Μάικ Τζέιμς να υποφέρει των παθών του τον τάραχον για να σκοράρει, αλλά στον αντίποδα έβλεπα τη Μονακό να στέκεται όρθια, σκεπτόμουν ότι ο ανεπιθύμητος σε τέτοιες περιπτώσεις τίτλος θα ήταν αναπόφευκτος…

«Η εγχείριση πέτυχε, αλλά ο ασθενής τα κακάρωσε»!

Λίγα λεπτά αργότερα, όταν ακούσθηκε η κόρνα της λήξης και κυριαρχούσε το αίσθημα της παλλαϊκής ανακούφισης, κατέληξα σε ένα άλλο ηθικό δίδαγμα…

Τα κεσάτια του… νεκροθάφτη

Εντέλει ο Ολυμπιακός

είναι και πάντως μπορεί να ξαναγίνει μια ομάδα που θα βλέπει απέναντι της το… φέρετρο, θα βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα στον κομιστή του και θα τού λέει κατάμουτρα αυτό που πηγάζει από το dna του…

«Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη»!

Χθες οι Πειραιώτες πέτυχαν την ενδέκατη νίκη τους που μάλιστα υπήρξε η τέταρτη διαδοχική, σε ένα σερί το οποίο επιβεβαιώνει το momentum τους και τους ξαναβάζει στην τροχιά του πλεονεκτήματος έδρας στα μακρινά playoffs.

Αυτή η κουβέντα είναι όντως πρόωρη και άκαιρη, διότι με τέτοιο χαμό που γίνεται στην κατάταξη, τη μια μέρα ζεις και την άλλη πεθαίνεις, οπότε πάμε παρακάτω…

Παρακάτω βρίσκεται αυτό το πολλώ λογιώ εμφατικό 75-73, που ανεξαρτήτως της εξέλιξης και της κατάληξης της μάχης, θα πιστωθεί ως μια από τις πιο σημαντικές νίκες του στην εφετινή σεζόν.

Θα λάβει, εννοώ, την προστιθέμενη αξία της και θα κεφαλαιοποιηθεί έτι περαιτέρω, «τότε που σφίγγουν τα γάλατα», όπως έλεγε ο συχωρεμένος ο Μάκης Δενδρινός!

Ο ΜακΚίσικ, ο μοιραίος Οκόμπο και το déjàvu του Γκριγκόνις

Τότε επίσης θα εισπράξει και τους νομίμους τόκους υπερημερίας ο Σακίλ ΜακΚίσικ ελέω του το α λα… Γκριγκόνις τρίποντου που έβαλε στα 22 δευτερόλεπτα για το 72-69, πάνω στο οποίο πάτησε ο Ολυμπιακός για να γραπώσει τη νίκη.

Ανακατεύω σε αυτή την κουβέντα και τον Λιθουανό γκαρντ του Παναθηναϊκού, διότι προτού πέσει στο κανναβάτσο του ΣΕΦ η Μονακό είχε δει τα ραδίκια ανάποδα και στο σπίτι της με το inextremis τρίποντο του λεγάμενου…

Αμ’ το άλλο πάλι;

Και στις δυο περιπτώσεις τον ρόλο του «homme fatal» έπαιξε ο ίδιος παίκτης: ο Ελι Οκόμπο, ο οποίος προφανώς θα κατατρύχεται από τύψεις συνειδήσεως για τις δυο χαμένες ελεύθερες βολές και όχι μόνο…

Έχω κάμποσα ράμματα για τη γούνα του Γαλλοκονγκολέζου γκαρντ και ιδού τι εννοώ…

Στις 20 Δεκεμβρίου αστόχησε επίτηδες μετά το φάουλ του Λούκα Βιλντόσα και τιμωρήθηκε ακαριαία από την μπασκετική Θέμιδα.

Ψάξου Ομπράντοβιτς!

Χθες του έλαχε πάλι ο κλήρος του μοιραίου, όταν στα 16 δευτερόλεπτα μετά το φάουλ του Αλεκ Πίτερς πάλι αστόχησε σε μία βολή το κόστος της οποίας αποτιμήθηκε αργότερα…

Μετά το τρίποντο του ΜακΚίσικ, ο Οκόμπο μείωσε σε 72-70 (αντί για το προσδόκιμο από πλευράς Μονεγάσκων, 72-71) ενώ ακολούθησαν οι 2/2 βολές του Αϊζέια Κάναν (74-70), το τρίποντο του Μάικ Τζέιμς και το υστερόγραφο του Πίτερς (1/2 βολές) για να αποτυπωθεί το διθυραμβικό και λυτρωτικό για τον Ολυμπιακό 75-73.

Δεν ξέρω πόσο διαφορετικά θα γραφόταν η Ιστορία εάν ο Οκόμπο ευστοχούσε και στις δυο βολές, αλλά επειδή σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση, θαρρώ πως ο Σάσα Ομπράντοβιτς θα πρέπει να ξανασκεφτεί τις επιλογές των σχημάτων του στα τελευταία δευτερόλεπτα των αγώνων που κρίνονται στον πόντο!

Το καμουφλάζ του Ολυμπιακού

Ο Ολυμπιακός επέζησε ενός ψυχοδράματος κόντρα στους αριθμούς: ναι μεν το ματς παίχθηκε στα δικά του (αριθμητικά) κυβικά, υπό την έννοια ότι κρίθηκε στους 75 πόντους, αλλά στον αντίποδα έπρεπε να αναπληρώσει την υστέρηση του στα ριμπάουντ (-8), την υπεροχή της Μονακό σε δεύτερες ευκαιρίες (14 επιθετικά ριμπάουντ) και το παρελκόμενο έλλειμμα του σε κατοχές (-12).

Τα καμουφλάρισε όλα αυτά, έβγαλε και τις αμυντικές τανάλιες του και ούτε γάτα, ούτε ζημιά!

Ασφαλώς το εξώφυλλο της νίκης εικονογραφείται από το τρίποντο του ΜακΚίσικ, το οποίο αποτελεί μια κορυφαία στιγμή μπασκετικής αλληλουχίας…

Ο μπουκαδόρος άλλαξε τροπάριο

Σύμφωνοι, πρόκειται για ένα μεγάλο, για ένα τεράστιο σουτ και μάλιστα από έναν παίκτη που ειδικεύεται και αρέσκεται στις μπούκες και στην κάθετη κίνηση προς το καλάθι, γι’ αυτό άλλωστε αποκτήθηκε και γι’ αυτό παραμένει εν Πειραιεί εδώ και τέσσερα χρόνια.

Πρώτα απ’ όλα οφείλω να υπενθυμίσω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο 34χρονος γκαρντ παρουσιάζει τη δική του εκδοχή του «ShaqAttack», ενδύεται τον μανδύα του ήρωα και αφήνει το αποτύπωμα του «clutchplayer»…

Tουναντίον έχει δημιουργήσει παράδοση στα ματς με τον Παναθηναϊκό, ενώ πριν από έναν χρόνο υπήρξε ο πολιορκητικός κριός στην άλωση της Μπολόνια.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα δίνει κιόλας τα ρέστα της η χαρίεσσα σύντροφος του, η Μπέριλ!

Το σεμινάριο μιας επίθεσης

Όντως το ιοβόλο τρίποντο του ΜακΚίσικ αποτελεί προϊόν μιας σεμιναριακής μπασκετικής αλληλουχίας η οποία τον ιντριγκάρισε να υποκύψει στον πειρασμό της εκτέλεσης από τα 6μ.75, που δεν είναι ακριβώς το φόρτε του, άλλωστε στα προηγούμενα εννέα ματς είχε 4/22 τρίποντα.

Και τι μ’ αυτό;

Χθες έβαλε τρία στα τέσσερα από δαύτα και ανάγκασε τον Σάσα Ομπράντοβιτς να παραδεχθεί δημοσίως ότι «έκανε τη διαφορά ένας παίκτης που συνήθως δεν βάζει τρίποντα στα τελευταία δευτερόλεπτα», αν και αργότερα επισήμανε ότι «τα σουτ του δεν αποτελούν έκπληξη, διότι εναντίον μας πάντοτε βρίσκει ένα έξτρα κίνητρο».

Η βοήθεια του Οκόμπο και η κίνηση του Πίτερς

Όταν ο ΜακΚίσικ πήρε την μπάλα στις 45 μοίρες, ήταν έτοιμος να το μπουμπουνίσει…

«Στην κλίμακα από το ένα έως το 10, ήμουν έτοιμος στο 20» δήλωσε εμφατικά...

Δεν αμφιβάλλω, αλλά ακόμη πιο έτοιμος είχα φανεί ένα κλικ νωρίτερα ο Αλεκ Πίτερς ο οποίος επιχείρησε τη διείσδυση στη ρακέτα κι όταν διαπίστωσε ότι τράβηξε πάνω του και δεύτερο παίκτη στη βοήθεια της άμυνας Μονεγάσκων, δεν φέρθηκε εγωιστικά, αλλά πάσαρε την μπάλα στον ΜακΚίσικ που καραδοκούσε.

Και ποιος ήταν άραγε ο παίκτης που πήγε στο doubleteam και άφησε ελεύθερο τον ΜακΚίσικ;

Ο Οκόμπο o οποίος έμελλε να παίξει δυο φορές μέσα σε έξι δευτερόλεπτα τον ρόλο του μοιραίου ανθρώπου!

Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν, το έγραψα και προηγουμένως αυτό…

Τα έντονα συναισθήματα και τα αυγά του Μπαρτζώκα

Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε βρει κάμποσες αιτίες για να έλκει πάνω του τις κάμερες και να γίνεται το αγαπημένο… μοντέλο του σκηνοθέτη κάθε φορά που χτυπιόταν για ένα λάθος στην επίθεση ή στην άμυνα και για μια απόφαση των διαιτητών!

Τα ζει τα ματς ο προπονητής του Ολυμπιακού με μεγάλη ένταση και δεν ανήκει στην κατηγορία εκείνων που φυλακίζουν τα συναισθήματα τους, τουναντίον τα εξωτερικεύει με πολύ εκφραστικό τρόπο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Με απογοήτευσε όμως με τις δηλώσεις του και αυτό δεν του το συγχωρώ!

Σοβαρολογώ διότι στη συνέντευξη Τύπου, σχολιάζοντας τα διατρέξαντα, είπε ότι «δείξαμε χαρακτήρα και προσωπικότητα, δεν θέλω να πω και την άλλη λέξη»…

Η άλλη λέξη είναι τα… αμελέτητα που λέμε: τα «αυγά» όπως είχε πει κάποτε και ο συχωρεμένος ο Γιάννης Ιωαννίδης!

Ο ηγέτης, ο… Σλούκας και ο Ανδρέας Παπανδρέου!

Ο Μπαρτζώκας δίστασε να πει αυτή την άλλη λέξη λες και θα τού χάλαγε τη διαγωγή, αλλά στον αντίποδα δεν δίστασε να εκφράσει δια μίαν εισέτι φοράν την απέχθεια του προς μια άλλη λέξη για την οποία έχουν χυθεί τόνοι μελάνης!

Χθες που το ξανάφερε η κουβέντα υπήρξε σαφής ου μην και κυνικός στην τοποθέτηση του…

«Έχω απέχθεια για τη λέξη ηγέτης. Δεν ξέρω τι σημαίνει ηγέτης, στα δικά μου μάτια είναι αυτός που θυσιάζεται για την ομάδα και δίνει πάντα το παράδειγμα. Για εμένα ο εγωκεντρικός παίκτης-και αυτό δεν αποτελεί υπαινιγμό για κανέναν- δεν είναι ηγέτης. Αυτή είναι η αντίληψή μου και επαναλαμβάνω ότι δεν αποτελεί μομφή για κανέναν»

Δεν είναι η πρώτη φορά και πιθανότατα ούτε η τελευταία που ο Μπαρτζώκας παρουσιάζει το μανιφέστο του σε σχέση με τους ηγέτες, απλώς αυτή τη φορά δεν εννοούσε, όπως στο παρελθόν, τον… Κώστα Σλούκα, ούτε έβαλε στην ίδια πρόταση τον… Ανδρέα Παπανδρέου!

Καινούργιο κοσκινάκι μου…

Στο τέλος της ημέρας ο Ολυμπιακός έριξε στο κανναβάτσο τη Μονακό σε ένα ντέρμπι ολκής που είχε την αύρα, την ένταση και το διακύβευμα ενός αγώνα playoffs, ου μην και Final 4, όπως άλλωστε συνέβη πρόπερσι και πέρυσι.

Πλάκα πλάκα, αν και οι δυο ομάδες συστήθηκαν και άνοιξαν παρτίδες μόλις πριν από τρία χρόνια, το νταλαβέρι τους εξελίσσεται σε μια μεγάλη αντιπαλότητα, που μάλιστα την απολαμβάνουν αμφότερες.

Σαν να λέμε, «καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω»!

O Αντετοκούνμπο, οι Νετς και μια κόντρα fortheages!

Αυτή η κόντρα μεγαλώνει, επεκτείνεται, ισχυροποιείται και σίγουρα ξεπερνάει εκείνη που από βιασύνη και εκ παραδρομής πίστευαν οι Αμερικανοί ότι θα συνέβαινε με τους Μπακς και τους Νετς τον Ιούνιο του 2021, προϊούσης της συναρπαστικής σειράς των ημιτελικών της Ανατολής.

Δεν συνέβη αυτό διότι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια από το Μπρούκλιν ο Κέβιν Ντουράντ, ο Καϊρί Ερβινγκ και ο Τζέιμς Χάρντεν, οπότε εξέλιπεν το ισχυρό και παγιωμένο αντίπαλον δέος για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Στην προκειμένη περίπτωση, μπορεί να αποχώρησαν ο Σάσα Βεζένκοβ και ο Κώστας Σλούκας, αλλά παρέμειναν για να φυλάνε τις πειραιώτικες Θερμοπύλες ο Κώστας Παπανικολάου, ο Τόμας Γουόκαπ, ο Μουστάφα Φαλ, ο Σακίλ ΜακΚίσικ, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο Αλεκ Πίτερς και ο Αϊζέια Κάναν.

Να σε κάψω Μάικ, να σ’ αλείψω λάδι!

Και απέναντι τους –για να μεγαλώνει αυτή η αγγλιστί αποκαλούμενη «RivalryfortheAges»- στέκει αγέρωχος ο παίκτης απέναντι στον οποίο οι οπαδοί του Ολυμπιακού παθαίνουν… διχασμό προσωπικότητας και δεν ξέρουν εάν πρέπει να τον αγαπούν και να τον επευφημούν ή να τον μισούν και να τον σιχτιρίζουν!

Το κατάφερε κι αυτό χθες ο… ακατονόμαστος που λέγεται Μάικ Τζέιμς!