Αν τους αντέξει το σχοινί...

Του Βασίλη Πάικου

Τελικά είναι «δεδομένοι» ή δεν είναι; Ο Βενιζέλος και οΚουβέλης λέω, που κάθε τόσο επαναλαμβάνουν, με πλήρη κατηγορηματικότητα και μετη δέουσα ένταση, πως δεν είναι δεδομένοι. Λες και πρώτα και πάνω απ' όλουςθέλουν να πείσουν τους εαυτούς τους. Ή για να τ' ακούσει ο Σαμαράς μπας καιτους δίνει κάπου-κάπου σημασία. Ή, έστω, προκειμένου ν' αποκαταστήσουν την έξωθενκαλή μαρτυρία τους, τη μάλλον κλονισμένη. Και πάντως αν

είναι ή δεν είναι καιπόσο δεδομένοι θα φανεί στην ψηφοφορία στη Βουλή. Και στο χειροκρότημα. Αν τουςαντέξει το σχοινί...

Το σκηνικό που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες παραήτανε ροκ γιατα μέτρα μας. Το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλει τη Ν.Δ. ότι «άλλα έλεγε προεκλογικά κι άλλακάνει τώρα». Ότι «πούλησε ψεύτικες προσδοκίες στο λαό, και δι' αυτών εξασφάλισετην ψήφο του». Το ΠΑΣΟΚ επίσης αποκαλύπτει ότι ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράςαπέρριψε την πρόταση του Βαγγέλη Βενιζέλου για τη συγκρότηση «Εθνικής ΟμάδαςΔιαπραγμάτευσης». Το ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια διαμαρτύρεται ότι δεν ενημερώνεται γιατην εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Ή ότι παραπλανάται κιόλας. Στοχοποιεί δε κατάκύριο λόγο τον Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, από σπόντα και τονΠρωθυπουργό.

Η Ν.Δ. από τη μεριά της συνιστά αυτοσυγκράτηση καισοβαρότητα, υπενθυμίζει πάντως πως είναι το ΠΑΣΟΚ που αρνήθηκε να παρίσταταιστις διαπραγματεύσεις, έτσι ώστε νάχει ενημέρωση από τα μέσα.

Όσο για τον τρίτο εταίρο της συγκυβέρνησης, τη ΔΗΜΑΡ,προσπαθεί να κρατήσει τα μπόσικα, ναι μεν συμπορεύεται με το ΠΑΣΟΚ στιςενστάσεις του ως προς το στυλ της κυβερνητικής λειτουργίας, δεν παρατραβάειόμως το σχοινί, αποφεύγει τις δημόσιες αιχμές (περιορίζεται σε διαρροέςαναλόγου περιεχομένου), και βεβαίως επαναλαμβάνει συχνά πυκνά τη διαβεβαίωσηότι παρ' όλ' αυτά δεν έχει σκοπό να θέσει σε δοκιμασία τη συνοχή τηςΚυβέρνησης. Από την άλλη, ο Φώτης Κουβέλης εκδηλώνεται με προωθημένοαντι-τροϊκανό οίστρο, ζητώντας από τον Τόμσεν και τους φίλους του «να πάψουν ναεπιτίθενται στην ελληνική κοινωνία».

Το σκηνικό δεν είναι ασφαλώς ό,τι θα περίμενε κανείς απότους εταίρους μιας συμμαχικής Κυβέρνησης, κάθε άλλο. Σε μια τέτοια στιγμήμάλιστα, οπότε κοινή, εντελώς κοινή είναι η μοίρα και για τους τρεις, και τομέλλον (τους) αόριστον, εννοείται.

Κάποιοι είπαν, και εξακολουθούν να το υποστηρίζουν, πως όλ'αυτά δεν είναι παρά θέατρο. Πως κατ' ουσίαν το πακέτο έχει κλείσει από μέρες,και πως οι τρεις συγκυβερνώντες  κάνουντους δύσκολους, προκειμένου να δείξουν ότι διαπραγματεύονται σκληρά. Ενώ είναιολοφάνερο πως το πρόβλημά τους είναι ποιος θα φορτώσει σε ποιόν το κόστος τωνεπερχομένων, και κυρίως ποιος θα το φορτωθεί λιγότερο. Ποιος θα πάρει (ή θαδιώξει) τον μουτζούρη, όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡιδιαίτερα, είδαν τις δυνάμεις τους να υποχωρούν σημαντικά σε όλες τις ως τατώρα δημοσιοποιημένες δημοσκοπήσεις, σ' αντίθεση με τη Ν.Δ. που δείχνει ακόμηνα αντέχει. Έχουν λοιπόν κάθε λόγο να καταφεύγουν σε -άγονους βέβαια επί τηςπράξης- τακτικισμούς, προκειμένου να περισώσουν ό,τι (θεωρ