Από τη σκηνή στη Μητρόπολη

Μία πορεία διαφορετική από τους συναδέλφους έχει ο μητροπολίτης του Πίτσμπουργκ, Σάββας Ζεμπίλλας. Από τραγουδιστής σε ροκ συγκρότημα και ηθοποιός σε φοιτητικές παραστάσεις, στα 55 του χρόνια καθοδηγεί το ποίμνιο του και δηλώνει ότι οι συζητήσεις με τους πιστούς περιλαμβάνουν όχι μόνο το Λόγο του Θεού, αλλά σινεμά, μουσική και ό,τι απασχολεί τους νέους. Μάλιστα η αδυναμία του στις νέες τεχνολογίες είναι εμφανής, καθώς δεν αποχωρίζεται ο ipad του ενώ οι φίλοι του στο Facebook πλησιάζουν τους 5.000

Ο Σάββας Ζεμπίλλας γεννήθηκε το 1957 στο Γκάρι της Ιντιάνα. Είναι το δεύτερο από τα 6 παιδιά του Σκευοφύλακα και της Σταματίας Ζεμπίλλα, οι οποίοι μετανάστευσαν από την Κάλυμνο και άνοιξαν παντοπωλείο.

Την εποχή που τελείωνε το σχολείο και ήρθε η ώρα των σπουδών, σχεδίαζε ήδη την «απόδρασή» του από την πόλη που μεγάλωσε, επιλέγοντας να φοιτήσει σε κολέγιο του Μέιν, παρότι είχε ήδη γίνει δεκτός σε κολέγια κοντά στο πατρικό του. Η επιλογή του χαρακτηρίστηκε από την επιθυμία του να φύγει μακριά αλλά και την... τύχη: Επέλεξε τον φοιτητικό προορισμό του τοποθετώντας μια πυξίδα πάνω σε έναν χάρτη.

Επιστρέφοντας από το Μέιν, μαζί με την παρέα του φτιάχνουν το συγκρότημα Mick and the Malignants, επηρεασμένοι από ροκ θρύλους της εποχής όπως οι Ramones και οι Sex Pistols. «Παίζαμε το κάθε τραγούδι σαν να ήταν το τελευταίο» , λέει σήμερα ο μητροπολίτης ενώ θυμάται πως όλα τα σόου του συγκροτήματος «έκλειναν» με την πανκ εκδοχή του κομματιού των Who «The kids are alright» .

Πρωταγωνιστής. Έπειτα θέλησε να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Αν και οι γονείς του τον προόριζαν για γιατρό ή δικηγόρο προτίμησε να δοκιμαστεί στο σανίδι του πανεπιστημίου, παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε κλασικές παραστάσεις όπως το «Ξυπόλητοι στο Πάρκο» αλλά και το «Ιησούς Χριστός σούπερσταρ» , όπου ενσάρκωσε τον Πόντιο Πιλάτο.

«Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί, με ενδιέφερε πάντοτε η μουσική και ακόμη με ενδιαφέρει. Μικρός ήθελα να γίνω αρχαιολόγος και συγγραφέας. Στο κολέγιο φτιάξαμε το συγκρότημα όπου εγώ τραγουδούσα. Η μουσική που παίζαμε ήταν ροκ του '60» .

Αργότερα θέλησε να αποτραβηχτεί. «Πήγα σε μοναστήρια. Ήθελα να ζήσω την απλή ζωή. Έμεινα δύο μήνες στο Άγιο Όρος, έναν μήνα στην Πάτμο, τέσσερις μήνες στην Κάλυμνο». Ο ίδιος θυμάται έναν μοναχό στο Άγιο Όρος να τον ρωτάει αν έχει κάνει διανοητικές «αμαρτίες» ρωτώντας συγκεκριμένα αν έχει διαβάσει Νίτσε, Μαρξ και αν ακούει... Beatles!

«Ούτε 40 ημέρες δεν είχαν περάσει από τον θάνατο του Λένον κι εγώ ήμουν ακόμη σε πένθος. Του απάντησα λοιπόν ότι ναι, και Νίτσε είχα διαβάσει και Μαρξ και Beatles άκουγα αλλά δεν θεωρούσα ότι είχα κάνει αμαρτία. Έτσι έφυγα και πήγα σε άλλο μοναστήρι του Αγίου Όρους».

Αν και μέχρι την ηλικία των 12 είχε επαφή με την ελληνική γλώσσα στο σχολείο, αργότερα ξέχασε τα ελληνικά του. «Έμαθα τη γλώσσα διαβάζοντας Σεφέρη. Έπαιρνα βιβλία με τη μετάφραση δίπλα» λέει με σπαστά ελληνικά.

Τον περασμένο Νοέμβριο επιλέχθηκε