«Έφυγε» ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής

«Έσβησε» η μεγάλη λαϊκή φωνή. Την τελευταία του πνοή άφησε στις 11πμ ο Δημήτρης Μητροπάνος, ένας από τους σημαντικότερους λαϊκούς τραγουδιστές της σύγχρονης εποχής. H κηδεία του θα γίνει από το Α' Κοιμητήριο Αθηνών, την Πέμπτη στις 2μμ. «Εγώ δεν θέλω να τους βάλουν φυλακή. Να τους τα πάρουν όλα, όμως. Και να τους αφήσουν να

κυκλοφορούν, για να έχει ο κόσμος να φτύνει», δήλωνε ο Δημήτρης Μητροπάνος στις 21 Ιουνίου 2011 στον Αθήνα 9.84.
Μιλώντας στην εκπομπή «Radio GaGa» με τον Βαγγέλη Καργούδη και τον Θοδωρή Σαραντή είχε πει, μεταξύ άλλων: «Δημιουργός, δεν είμαι. Είμαι εκτελεστής. Δεν γράφω τραγούδια, δεν ξέρω μουσική, είμαι απλά εκτελεστικό όργανο, ερμηνευτής...

Ο καθένας έχει έναν τρόπο, το δικό του, που προσεγγίζει το τραγούδι. Αν βάλουμε το ίδιο τραγούδι με πέντε τραγουδιστές, είναι πέντε άλλα τραγούδια, δεν είναι τα ίδια. Το τραγούδι, τι είναι; Οι καταβολές σου είναι, το πώς μεγάλωσες και το εάν σε αφορά και σε ενδιαφέρει, το τραγουδάς με την ψυχή σου ή τραγουδάς με τη φωνή σου...

Το τραγούδι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να προσφέρει και να φέρει χρήμα στην Ελλάδα. Και μας έτυχαν εποχές. Έτυχε να έχουμε τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, τον Ξαρχάκο, όλους αυτούς. Είναι μία εποχή που θα μπορούσαμε να την εκμεταλλευτούμε, η οποία έμεινε ανεκμετάλλευτη. Πέρασε ο Ζορμπάς, πέρασε αυτό, δεν έδωσαν συνέχεια πάνω σε αυτό το πράγμα. Να δώσουν, γιατί, εγώ πήγαινα έξω και έβλεπα στα δισκοπωλεία, τότε, μια σειρά γεμάτη από Θεοδωράκη, από Χατζιδάκι, από Ξαρχάκο, από όλους τους νέους, τότε, που είχαν βγει. Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε, κανένας δεν νοιάστηκε».

Σε άλλο σημείο είχε πει: «Η Θεσσαλονίκη και τα Χανιά είναι οι δύο αγαπημένες μου πόλεις, που άνετα θα μπορούσα να πάω να ζήσω... Μου αρέσει που έχει γειτονιά ακόμα. Είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Εγώ μεγάλωσα σε γειτονιά. Οι φίλοι μου είναι ακόμα αυτοί που πηγαίναμε στο Δημοτικό, Γυμνάσιο μετά μαζί. Αυτοί είναι οι φίλοι μου, οι άλλοι είναι γνωστοί. Αυτοί που γνώρισα στη δουλειά είναι γνωστοί, δεν είναι φίλοι...

Όταν μπήκα στη δουλειά, δεν μπήκα ποτέ με την προϋπόθεση ότι θα γίνω τραγουδιστής. Είπα, "άντε να κάνω μια δουλειά". Τότε, πιο εύκολο ήταν να κάνω αυτό, μέχρι να δω πώς θα ταυτοποιηθώ. Γιατί υπήρχε οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια. Η μάνα μου μας μεγάλωσε. Μέχρι πότε θα δούλευε αυτή η μάνα; Κάποτε έπρεπε να δουλέψουμε και εμείς. Να σπουδάσω, δεν υπήρχε περίπτωση, λόγω των πολιτικών, κοινωνικών φρονημάτων. Έβγαλα το 1974 δίπλωμα, γιατί δεν είχα χαρτί κοινωνικών φρονημάτων... Μου το είχαν ξεκαθαρίσει - εννέα χρονών με φώναξαν στην Ασφάλεια και μου είπαν, ότι "εσύ μην το ψάχνεις, μάθε καμιά τέχνη, γιατί δεν γίνεται". Έτσι έγινα αριστερός. Η αστυνομία με έκανε».

* Για κρίση στη δισκογραφία:
«Κρίση υπάρχει. Αυτό είναι δεδομένο... Κατ' αρχήν, ξεπούλησαν όλο το υλικό τους οι εταιρίες οι ίδιες. Ένα το κρατούμενο. Μετά, έκαναν το άλλο μεγάλο κακό: κλείσανε όλα τα δισκάδικα της γειτονιάς, που ήταν αναφορά για το δίσκο... Ξαφνικά, έρχονται τα μεγαθήρια... Και το