Ερωτήματα για τον θάνατο του 20χρονου στρατιώτη

Η απώλεια της ζωής ενός 20χρονου νέου που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία και μάλιστα κατά διάρκεια στρατιωτικής αποστολής, θα πρέπει προβληματίσει Κυβέρνηση, Αντιπολίτευση και στρατιωτική ηγεσία.

Είναι τραγωδία, να χάνει τη ζωή του ένα νέο παιδί, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Είναι αβάσταχτος ο πόνος για την οικογένειά του. Και ασφαλώς, τα θανατηφόρα ατυχήματα, έχουν επιπτώσεις στο αξιόμαχο του Στρατεύματος και στο ηθικό των στρατιωτών.

Με αφορμή, λοιπόν, αυτό το τραγικό περιστατικό, ανακύπτουν εύλογα ερωτήματα, όπως:

Η παρεχόμενη εκπαίδευση στους στρατεύσιμους είναι επαρκής, ώστε εικοσάχρονα παιδιά, να αναλαμβάνουν σημαντικές στρατιωτικές αποστολές, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους και τη ζωή των συναδέλφων τους;

Η πλημμελής συντήρηση των στρατιωτικών μέσων (οχημάτων, τεθωρακισμένων αρμάτων, ελικοπτέρων, αεροσκαφών, υποβρυχίων κ.τ.λ.), λόγω ελλείψεως ανταλλακτικών, καθιστούν το Στράτευμα δυσκίνητο και τις στρατιωτικές μετακινήσεις για τις ανάγκες των ασκήσεων εξαιρετικά επικίνδυνες;

Αληθεύει ή όχι ότι το μοιραίο ΤΟΜΠ Μ113 παραχωρήθηκε στην Ελλάδα, αφού είχε συμμετάσχει στον πόλεμο του Βιετνάμ;

Είναι επαρκή τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνονται στις ασκήσεις; Ποια είναι η ποινή που επιβλήθηκε σε υπεύθυνο για την ασφάλεια, όταν διαπιστώθηκαν παραλείψεις, που προκάλεσαν θανατηφόρα ατυχήματα;

Ενημέρωσε η στρατιωτική ηγεσία την Κυβέρνηση, για τους κινδύνους που περιέχει μια Διακλαδική άσκηση μεγάλης κλίμακας, λόγω ακαταλληλότητας κάποιων από τα μέσα που υποχρεωτικά θα χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες της άσκησης;

Υπάρχει τεκμηριωμένη μελέτη που να επισημαίνει τις συνέπειες στην λειτουργία του Στρατεύματος, από τις δραστικές περικοπές των δαπανών για την Άμυνα;

Ελπίζουμε, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας να συμπαρασταθεί ενεργά και με κάθε τρόπο, στην οικογένεια του άτυχου Στρατιώτη.

Χρήστος Καπούτσης